Κόσμος Σάββατο 12/12/2020, 11:20
ΚΟΣΜΟΣ

Γιατί η Ρωσία αφήνει την Τουρκία να παίζει στην αυλή της

Γιατί η Ρωσία αφήνει την Τουρκία να παίζει στην αυλή της

Η αδυναμία της Ε.Ε. να δείξει μία πιο αποφασιστική στάση απέναντι στην Τουρκία, περιοριζόμενη σε αυστηρές συστάσεις, χαλαρά μέτρα και μετάθεση της συζήτησης για ουσιαστικές κυρώσεις τον Μάρτιο, έχει επικριθεί έντονα. Περισσότερες προσδοκίες υπάρχουν από την πλευρά των ΗΠΑ, που θα επιβάλλουν κυρώσεις για τους S-400, οι οποιές αν και εκεί κατά την τελευταία τετραετία η «χημεία» Τραμπ- Ερντογάν οδηγούσε συχνά τα πράγματα. Δεν είναι όμως μόνο οι δυνάμεις της Δύσης, που δείχνουν υποχωρητική στάση έναντι της Άγκυρας. Όπως χαρακτηριστικά σχολιάζει η WSJ το ίδιο κάνει και η Ρωσία, αφήνοντας την Τουρκία να «παίζει στην αυλή της».   

Οι εξελίξεις στον Καύκασο είναι ενδεικτικές. Όταν η Ρωσία τον περασμένο μήνα πέτυχε τον τερματισμό των εχθροπραξιών ανάμεσα στο Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία, δύο πρώην σοβιετικές χώρες, το Κρεμλίνο «χάρισε» μία μεγάλη υποχώρηση στον Ερντογάν: Επέτρεψε στην Άγκυρα να εποπτεύσει την εφαρμογή της ανακωχής.

Η ισχυρή στρατιωτική στήριξη της Τουρκίας στο Αζερμπαϊντάν ήταν κάτι που η Ρωσία δεν μπορούσε να αγνοήσει, όπως ομολόγησε και ο ίδιος ο Βλάντιμιρ Πούτιν. 

Η Τουρκία διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην νίκη του Αζερμπαϊτζάν για τον έλεγχο του Ναγκόρνο Καραμπάχ. και πριν από λίγες ημέρες ο Ερντογάν ήταν επίτιμος καλεσμένος σε στρατωτική παρέλαση της χώρας του Καυκάσου. Η συμμαχία των δύο χωρών φαίνεται να είναι πιο ισχυρή από ποτέ, αν και Τούρκοι αναλυτές σημειώνουν πως η Ρωσία παραμένει η κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή. Αναγνωρίζουν επίσης ότι ο Πούτιν έχει επιτρέψει στην Άγκυρα να αποκτήσει ρόλο, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου στόχου: να συντηρήσει τη συγκρουσιακή διάθεση στις σχέσεις της Τουρκίας με τα άλλα μέλη του ΝΑΤΟ.

Έως και πριν από λίγους μήνες θα ήταν αδιανόητο να επιτρέψει η Ρωσία τέτοιου είδους τουρκική παρέμβαστη στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, σχολιάζουν στη WSJ, με τον Μπεχλούλ Οζκάν, καθηγητή διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης να κάνει λόγο για «μία μεγάλη νίκη… πιθανότατα τη μόνη νίκη της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής εδώ και έξι χρόνια». Και αυτή ήρθε με τις ευλογίες της Ρωσίας. 

 

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News