Νότιος Αφρική: «Ωρολογιακή βόμβα» οι δαπάνες για την υγεία – Η μεγάλη απειλή, ο ιός HIV

Μία ολόκληρη γενιά Νοτιοαφρικανών που έχουν ζήσει με τον ιό HIV για δεκαετίες, είναι τώρα οι πρώτοι που γερνούν με τον ιό, αφού τα επαναστατικά φάρμακα μετέτρεψαν τη «θανατική ποινή» σε χρόνια πάθηση.

Καθώς ωστόσο μεγαλώνουν οι άνθρωποι αυτοί, το κόστος της περίθαλψης είναι χιονοστιβάδα και εκατομμύρια αναρωτιούνται τι τους επιφυλάσσει το μέλλον, αφού οι κρίσιμες εκλογές άφησαν τη χώρα σε πολιτική δίνη, με βασικές διαφορές σχετικά με το πώς να στηρίξουν ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που ήδη παλεύει με τη μεγαλύτερη επιδημία HIV στον κόσμο .

Το δυνητικό κόστος είναι τεράστιο για μία χώρα που ξοδεύει ήδη έως και 9% του ΑΕΠ της για να χρηματοδοτήσει ένα εν μέρει ιδιωτικό, εν μέρει δημόσιο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, με δαπάνες ανά άτομο πολύ μεγαλύτερες από αυτές οποιασδήποτε άλλης χώρας στην υποσαχάρια Αφρική.

Στις εκλογές του περασμένου μήνα, το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο παραχώρησε την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 1994  υπό τον Νέλσον Μαντέλα. Χωρίς ξεκάθαρο νικητή, το ANC πρέπει να αποφασίσει εάν θα σχηματίσει συνασπισμό, όμως μερικοί από τους μεγαλύτερους πιθανούς εταίρους έχουν εντελώς διαφορετικές απόψεις για μια σειρά ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένων των προτάσεών της για τη δημιουργία ενός κρατικού ταμείου για την κάλυψη του κόστους υγείας όλων των Νοτιοαφρικανών.

Όσο περισσότερο χρόνο χρειαστεί η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες όσων γερνούν πρόωρα με τον ιό HIV, τόσο μεγαλύτερο γίνεται το οικονομικό κόστος σε μια χώρα όπου 7,8 εκατομμύρια άνθρωποι, ή σχεδόν το 13% του πληθυσμού, ζουν με τον ιό.

«Είναι σημαντικό, οι κλινικές πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης όπου αντιμετωπίζεται επίσης ο HIV να έχουν επίγνωση ότι κάποιος που γερνάει μπορεί να παρουσιάσει και άλλα προβλήματα υγείας», λέει η Linda-Gail Bekker, διευθύνουσα σύμβουλος του Ιδρύματος Υγείας Desmond Tutu στο Κέιπ Τάουν. Συνιστά επίσης την παρακολούθηση της ισορροπίας και της δύναμης των χεριών των ανθρώπων, κάτι που μπορεί να υποδηλώνει πρόωρη γήρανση.

Η Νότια Αφρική ξοδεύει περίπου 1,8 δισ. δολάρια ετησίως για τη θεραπεία ατόμων με HIV και AIDS, σύμφωνα με το UNAIDS. Το πρόγραμμα εκτιμά ότι 15% όλων των κρατικών δαπανών αφορά την υγεία, σε σύγκριση με το 3,5% στην Ινδία, τη χώρα με τον δεύτερο υψηλότερο αριθμό κρουσμάτων HIV.

Αυτό δεν είναι αρκετό, σύμφωνα με την Bekker. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας «μόλις αρχίζει να καταπιάνεται με αυτό», λέει. Η υπηρεσία με έδρα τη Γενεύη αρνήθηκε να δώσει ένα εκτιμώμενο ποσό, λέγοντας ότι «διερευνά παρεμβάσεις που στοχεύουν στον γηριατρικό πληθυσμό».

Το ζητούμενο δεν είναι μόνο η χρηματοδότηση, αλλά η υποδομή. Περισσότεροι από τους μισούς Νοτιοαφρικανούς ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, γεγονός που καθιστά δύσκολη την πρόσβαση σε τακτική θεραπεία, πολύ περισσότερο για κάποιον που δυσκολεύεται να μετακινηθεί. Υπάρχουν περιορισμένες επιλογές για μεταφορά σε κλινικές και μεγάλες περιόδους αναμονής, γεγονός που επιβαρύνει.

moneyreview.gr με πληροφορίες από Bloomberg

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News