Για το σενάριο «ήπιας ύφεσης» προειδοποίησε η πρόεδρος της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, τονίζοντας όμως παράλληλα ότι από μόνη της αυτή η ύφεση δεν αρκεί για να αποκλιμακώσει τον πληθωρισμό.
Αντιμέτωπες με την επιβολή εποπτικών κυρώσεων, δηλαδή πρόσθετων κεφαλαίων είναι οι ευρωπαϊκές τράπεζες που δεν έχουν υιοθετήσει αποτελεσματικές μεθόδους προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή.
Ο διοικητής της Μπούντεμπανκ, Χοακίμ Νάγκελ, είναι ο πρώτος που παρουσιάζει δημοσίως ένα φιλόδοξο χρονοδιάγραμμα για τη μείωση του ισολογισμού της ΕΚΤ ύψους 8,8 τρισ.ευρώ.
Το ερώτημα που ταλανίζει αυτή τη στιγμή τις αγορές είναι εάν τελικά η κορυφαία κεντρική τράπεζα του πλανήτη, η Φέντεραλ Ριζέρβ, που ολοκληρώνει αύριο τη διήμερη συνεδρίασή της θα δώσει κάποιες σαφείς ενδείξεις ότι σκοπεύει να επιβραδύνει τον ρυθμό αύξησης των επιτοκίων της από το Δεκέμβριο.
Τα επιτόκια πρέπει να φτάσουν σε ένα επίπεδο που θα διασφαλίσει ότι ο πληθωρισμός θα επιστρέψει στον στόχο του 2% μεσοπρόθεσμα, ξεκαθάρισε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ.
O πληθωρισμός καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο αναγκάζοντας την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να προχωρήσει για τρίτη συνεχή φορά σε αύξηση του βασικού επιτοκίου, το οποίο διαμορφώνεται πλέον στο 2%
Μετά τις χθεσινές ανακοινώσεις της ΕΚΤ, η απόδοση των ελληνικών 10ετών κατρακύλησε 26 μ.β. στο 4,33% και των γερμανικών 10ετών κατά 16 μ.β. στο 1,95%. Οι δύο λόγοι που εξηγούν την πτώση.
Κάποιοι διαμορφωτές πολιτικής της ΕΚΤ υποβάθμισαν μία αλλαγή που σημειώθηκε στο επίσημο μήνυμα της κεντρικής τράπεζας για τα επιτόκια, βάσει της οποίας απαλείφθηκε η αναφορά στη λέξη «αρκετές» περαιτέρω επιτοκιακές αυξήσεις τους επόμενους μήνες, σύμφωνα με πηγές.
Κατά 75 μονάδες βάσης όπως είχε προεξοφληθεί από χρηματαγορές και αναλυτές αύξησε τα επιτόκια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στη σημερινή της συνεδρίαση για τον καθορισμό της νομισματικής πολιτικής, προχωρώντας έτσι στη δεύτερη διαδοχική αύξηση τέτοιου εύρους. Παράλληλα οι αξιωματούχοι της ΕΚΤ κατάστησαν πιο αυστηρούς τους όρους για το συνολικό σχεδόν 1,5 τρισ. ευρώ στη φθηνή χρηματοδότηση που παρείχαν στις τράπεζες, προκειμένου να τις αποτρέψουν να αποκομίσουν εύκολα κέρδη από τη διαφορά των επιτοκίων.