Ενέργεια: Τα μέτρα στήριξης και ο γρίφος των δύο δισ.

Τη στρατηγική του έναντι ενός σκηνικού πόλωσης διαρκείας, που εκτιμά ότι θα επιχειρήσει να επιβάλει στην πολιτική σκηνή ο ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά την επερχόμενη καλοκαιρινή ανάπαυλα, χαράσσει το Μέγαρο Μαξίμου, ενώ διαμορφώνει τα διλήμματα τα οποία θα θέσει στο σώμα των ψηφοφόρων στην πορεία προς τις κάλπες, που έχουν «κλειδώσει» για το τέλος της τετραετίας.

Παράλληλα, σε επίπεδο κυβερνητικού σχεδιασμού, προτεραιότητα για τον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη αποτελεί, όπως κατέδειξε και η σύσκεψη που συγκάλεσε την περασμένη Πέμπτη, η αντιμετώπιση των παρενεργειών της ενεργειακής κρίσης στην ελληνική οικονομία.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το κυβερνητικό επιτελείο κινείται με χειρότερο δυνατό σενάριο εργασίας την περαιτέρω άνοδο της διεθνούς τιμής φυσικού αερίου κατά 30%-40%. Τούτο, όπως λέγεται, συνεπάγεται ότι το κόστος των μέτρων στήριξης για τον κρατικό προϋπολογισμό, από 850 εκατ. το εξάμηνο που είναι σήμερα μπορεί να εκτοξευθεί στα δύο δισ. ευρώ.

Ως εκ τούτου, απόφαση του κ. Μητσοτάκη αποτελούν:

Πρώτον, να εξαντληθούν όλα τα δημοσιονομικά περιθώρια, ώστε να τηρηθεί η δέσμευση για ετήσιας διάρκειας στήριξη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Πέραν του ότι τα κρατικά έσοδα εμφανίζονται αυξημένα έναντι των προβλέψεων, πρέπει να επισημανθεί ότι το κόστος δανεισμού παραμένει ανεκτό, ενώ η χώρα διαθέτει και ιδιαίτερα σημαντικά ταμειακά διαθέσιμα.

Δεύτερον, η Αθήνα να αναλάβει νέες πρωτοβουλίες εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης για «έλεγχο» του ενεργειακού κόστους. Στην κατεύθυνση αυτή έχει αποφασιστεί το αμέσως επόμενο διάστημα να αποσταλεί επιστολή προς την Κομισιόν με την οποία θα ζητείται να μπει στο τραπέζι των συζητήσεων μεταξύ των εταίρων η αποσύνδεση της τιμής ρεύματος από την τιμή φυσικού αερίου.

Η διαχείριση της ενεργειακής κρίσης αποτελεί και πολιτικό πρόταγμα, καθώς από τα τέλη Αυγούστου η χώρα θα εισέλθει σε μια μακρά προεκλογική περίοδο. Οπως προαναφέρθηκε, το Μέγαρο Μαξίμου εκτιμά πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα επενδύσει στο πεδίο της τοξικότητας, καθώς με βάση τις τελευταίες δημοσκοπήσεις εμφανίζεται να συσπειρώνει ένα κομμάτι της λεγόμενης «αντισυστημικής» ψήφου. Σύμφωνα με τις ανωτέρω πηγές, η τοξικότητα δεν προέρχεται μόνο από –θλιβερές– «αστοχίες» με χαρακτηριστικό παράδειγμα το «Πισπιρίγκου της παιδείας» του Χρ. Βερναρδάκη. Συχνά φθάνει στην κορυφή της ηγετικής πυραμίδας του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς, όπως τονίζεται, τόσο ο Αλ. Τσίπρας όσο και ο Ν. Ηλιόπουλος επιχείρησαν να δώσουν πολιτικό χρώμα στην απόφαση για την υπόθεση Λιγνάδη.

Ο κ. Μητσοτάκης είναι προφανές πως δεν θα «παίξει στο ίδιο γήπεδο», παρότι κατέδειξε με την ομιλία του την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή πως «δεν θα αφήνει και τίποτα αναπάντητο». Σύμφωνα με στενούς του συνεργάτες, ο πρωθυπουργός θα απευθυνθεί στην πορεία προς τις κάλπες στους κεντρώους ψηφοφόρους που αποστρέφονται την ακραία πόλωση. Επίσης, προσθέτουν, το τοξικό σκηνικό που οικοδομεί ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τα περί του αντιθέτου σενάρια, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να μεταβάλει τη στρατηγική επιλογή του κ. Μητσοτάκη για εξάντληση της τετραετίας.

Σε κάθε περίπτωση, η διαφορά στο «ύφος» και στο «ήθος» μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ένα από τα διλήμματα που θα θέσει το Μέγαρο Μαξίμου στην τελική ευθεία προς τις κάλπες.

Με όπλο τα γκάλοπ

Επίσης, στη φαρέτρα του Μεγάρου Μαξίμου θα περιληφθούν:

• Η σύγκριση της ικανότητας των κ. Μητσοτάκη και Τσίπρα στη διαχείριση κρίσεων που έχουν μετατραπεί σε μια δυσάρεστη «κανονικότητα» για τη χώρα, καθώς και των δύσκολων θεμάτων οικονομίας, εξωτερικής πολιτικής και άμυνας. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της Pulse για τον ΣΚΑΪ, ο κ. Μητσοτάκης θεωρείται ότι μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα τα ζητήματα οικονομίας και ανάπτυξης με ποσοστό 36% έναντι 27% του κ. Τσίπρα. Επίσης, τον πρωθυπουργό εμπιστεύεται για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης το 34% έναντι 27% του κ. Τσίπρα, ενώ η διαφορά είναι μεγαλύτερη στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, με τον κ. Μητσοτάκη να συγκεντρώνει την προτίμηση του 40% έναντι 24% του κ. Τσίπρα.

• Η σύγκριση του πρωθυπουργού και του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέπεια, στο διεθνές κύρος και την τήρηση των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει. Ο κ. Μητσοτάκης, όπως λέγεται, κατά την πρωθυπουργική του θητεία τήρησε όσα έχει εξαγγείλει, με βασικότερο όλων τη μείωση φόρων, σε αντίθεση με τον κ. Τσίπρα που είχε υποσχεθεί την κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο με τα γνωστά αποτελέσματα.

• Το διακύβευμα της σταθερότητας και του σχηματισμού ισχυρής κυβέρνησης που αποκτά νέα δυναμική μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Ιταλία. Ο κ. Μητσοτάκης έχει καταστήσει σαφές πως στόχος του είναι η αυτοδυναμία, ακόμη και εάν, όπως αναμένεται, απαιτηθούν δεύτερες εκλογές. Σημειώνεται πως σύμφωνα με τις τελευταίες «Τάσεις» της MRB, το ακροατήριο που προτάσσει την πολιτική σταθερότητα είναι ευρύ: συγκεκριμένα, το 52,6% των ερωτώμενων ανησυχεί για την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης λόγω της απλής αναλογικής. Επίσης, με βάση την ίδια έρευνα, το 44,4% επιθυμεί μονοκομματικές κυβερνήσεις. Το «επιχείρημα» του κ. Μητσοτάκη υπέρ της σταθερότητας ενδεχομένως καθίσταται ακόμα ισχυρότερο, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει ως εναλλακτικό μοντέλο διακυβέρνησης τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας, με εταίρο μάλιστα τον Γ. Βαρουφάκη.

Πηγή: kathimerini.gr

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News