Ελλάδα όπως Γαλλία; Το μάθημα του Μακρόν
Ή αλλιώς, το στοίχημα της κυβερνησιμότητας υπό τη βαριά σκιά της ακρίβειας
Αρκεί να κερδίσεις τις εκλογές; «Όχι» αν θες να κυβερνήσεις. Την ανακούφιση για την επικράτηση Μακρόν επί της Λεπέν διαδέχεται ο βαθύς συλλογισμός για τη βιωσιμότητα της νέας κυβέρνησης μετά την απώλεια της απόλυτης πλειοψηφίας. Η πολιτική κρίση στη Γαλλία προκαλεί συνειρμούς αναπόφευκτους στην Ελλάδα, η οποία θα κληθεί να επανατοποθετηθεί στο ερώτημα της πολιτικής σταθερότητας βγαίνοντας αλώβητη από το ναρκοπέδιο της απλής αναλογικής. Εξάλλου, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε·του πληθωρισμού και της ακρίβειας. Άραγε, κινδυνεύει η Ελλάδα να βρεθεί στη θέση της Γαλλίας;
Η Γαλλία βίωσε πρώτη τις παρενέργειες των ανατιμήσεων, στον νευραλγικό τομέα των καυσίμων, γεγονός που ανέδειξε το περιβόητο κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων ήδη το 2018. Η τωρινή ενεργειακή και πληθωριστική κρίση, η οποία είναι μια πρωτίστως ευρωπαϊκή κρίση, ήρθε να προστεθεί ως γενεσιουργός αιτία της κοινωνικής δυσαρέσκειας που έχει ρίζες στην επίμονη όσο και επίπονη συμπίεση της ευρωπαϊκής μεσαίας τάξης, δημιουργώντας εύφλεκτη ύλη για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Από τη μία, η κοινωνική δυσανεξία στις επώδυνες προσαρμογές. Από την άλλη, το αδιέξοδο των λαϊκιστικών αφηγημάτων που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε περιόδους κρίσεων. Στη μέση, πολιτικά λάθη και ατοπήματα. Αποτέλεσμα, ο πολιτικός κατακερματισμός ως απειλή για την πολιτική σταθερότητα·συνθήκη αναγκαία για την παραγωγή λύσεων.
Με δεδομένη την επιδείνωση της μεγάλης εικόνας, κατά βάση στην οικονομία, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο μετά την πανδημία και τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η κριτική που ασκείται στον Εμανουέλ Μακρόν είναι ότι δεν έδωσε τη δέουσα σημασία στην επαφή με τους απλούς πολίτες ή – για τους πιο επικριτικούς – στην επαφή με την πραγματικότητα. Στην εμπέδωση της άποψης έχουν βάλει το χέρι τους και τα δύο πολιτικά άκρα της πολιτικής σκηνής στη Γαλλία. Του χρεώνεται επίσης ότι είχε μειωμένα αντανακλαστικά στο διάστημα που μεσολάβησε από τις προεδρικές μέχρι τις βουλευτικές εκλογές, όπως και ότι τώρα θερίζει όσα έσπειρε με το disruption που προκάλεσε παρεμβάλλοντας ορμώμενος ανάμεσα στην παραδοσιακή δεξιά και την παραδοσιακή αριστερά.
Η ριζοσπαστικοποίηση της γαλλικής κοινωνίας, όπως αυτή αποτυπώνεται στις νέες πολιτικές ισορροπίες, είναι γεγονός. Γεγονός είναι επίσης ότι το κόμμα του Μακρόν παραμένει πρώτη δύναμη σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο διευκολύνει αντί να δυσχεραίνει την εκτέλεση έργου από την εκάστοτε κυβέρνηση, ανεξάρτητα από τη στενή ανάγνωση των κοινοβουλευτικών συσχετισμών. Ο Γάλλος πρόεδρος φαίνεται ότι θα επιδιώξει να αποφύγει την επίσπευση των εκλογών και αντιθέτως θα επιχειρήσει να διασφαλίσει συνέργειες – βλ. ρεπουμπλικανικό δεξιό κόμμα – για την επικύρωση του νομοθετικού έργου στο πεδίο.
Η Ελλάδα, ανεξάρτητα πλέον από την τελική ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών, θα κληθεί επίσης να ανανεώσει τη λαϊκή ετυμηγορία μέσα σε ένα τουλάχιστον απαιτητικό διεθνές περιβάλλον, καθώς όλα δείχνουν ότι θα είναι μακρύς ο δρόμος για την ενεργοποίηση των εναλλακτικών στην ενέργεια και την αποκατάσταση των τιμών σε υποφερτά επίπεδα. Η κοινωνική ευθιξία από το υψηλότερο κόστος διαβίωσης, σε συνδυασμό με την πολιτική της αξιοποίηση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, θέτει και στη χώρα μας το πλαίσιο για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, συνιστώντας δυνητικό παράγοντα απρόβλεπτων ανατροπών.
Πάντως η Ελλάδα, σε αντίθεση με τη Γαλλία και τις περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης, έχει timing ανάκαμψης με μεγαλύτερα περιθώρια μεγέθυνσης, καθώς βγαίνει από την πολυετή κρίση με αλλαγή αφηγήματος που επιτρέπει την αποσυμπίεση του ελατηρίου στην οικονομία παρά το φρένο της διεθνούς συγκυρίας. Επιπλέον, η χώρα είναι από τους μεγαλύτερους δικαιούχους του Ταμείου Ανάκαμψης.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, και με όχημα το πακέτο στήριξης μπροστά στο άλμα του πληθωρισμού, η κυβέρνηση Μητσοτάκη διατηρεί σταθερά την πρώτη θέση στις δημοσκοπήσεις. Όμως άλλο η πρωτιά, άλλο η αυτοδυναμία, ιδίως στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση της απλής αναλογικής, η οποία θέτει αδιαμφισβήτητα εμπόδια στην κυβερνησιμότητα. Μεγάλο ερωτηματικό μπαίνει άλλωστε στη δυνατότητα επίτευξης κυβερνητικών συνεργασιών από το ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Η κυβέρνηση ποντάρει στην εκτίμηση ότι, για αυτούς τους λόγους, το εκλογικό σώμα θα επιλέξει να αποφύγει τυχόν περιπέτειες πολιτικής αστάθειας. Όμως αυτό είναι ένα στοίχημα δύσκολο, καθόλου αυτονόητο σε καιρούς χαλεπούς με διακριτικό την αβεβαιότητα. Μας το δίδαξε η Γαλλία.
Διαβάστε περισσότερα στο kathimerini.gr
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News