Ο «έρωτας» των 228 εκατομμυρίων
«Αυτό είναι το σπίτι μου, η πόλη μου. Είμαι ευλογημένος να λογίζομαι μέλος των Μιλγουόκι Μπακς για τα επόμενα πέντε χρόνια. Ας τα κάνουμε να μετρήσουν. Το σόου συνεχίζεται, πάμε να το πάρουμε [το πρωτάθλημα]». Με αυτή τη σύντομη ανάρτηση ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ανακοίνωσε την παραμονή στην ομάδα του και ταυτόχρονα την υπογραφή του supermax συμβολαίου των 228.2 εκατ. δολαρίων. Η σημασία της κίνησης φαίνεται από τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει από εχθές σε ολόκληρο τον μπασκετικό κόσμο με επιφανή ονόματα, από τον «βασιλιά» Λεμπρόν Τζέιμς μέχρι τον θρυλικό προπονητή Ρικ Πιτίνο -που μέχρι νεωτέρας είναι και κόουτς της Εθνικής Ελλάδος- να υμνούν την πίστη και την αφοσίωση του Γιάννη στην ομάδα που τον ανέδειξε. Αυτό που δεν λέγεται είναι ότι η συγκεκριμένη κίνηση είναι στην πραγματικότητα «παράλογη».
Αρχικά έχουμε το ίδιο το συμβόλαιο. Δεν χρειάζεται να ψάχνετε: είναι το μεγαλύτερο που έχει κερδίσει ποτέ παίκτης στην ιστορία του μπάσκετ και ένα από τα πιο παχυλά στον σημερινό αθλητισμό γενικότερα. Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο, όμως ο Ελληνας σταρ δεν υπέγραψε για τα χρήματα. Για την ακρίβεια, ενώ φαινομενικά μένοντας στους Μπακς θα πάρει περισσότερα από την περίπτωση που θα διάλεγε να φύγει για άλλες… πολιτείες (ως ομάδα που τον έφερε στη λίγκα, οι Μπακς είναι οι μόνοι που μπορούν να του προσφέρουν αυτό το ποσό), στην πραγματικότητα η μικρή αγορά του Μιλγουόκι περιορίζει σημαντικά όλες τις υπόλοιπες δραστηριότητές του. Για να το πούμε απλά: αν ο Γιάννης μετακόμιζε για παράδειγμα στο Σαν Φρανσίσκο, το Μαϊάμι ή την Νέα Υόρκη, όπου υπήρχαν μνηστήρες, τα έσοδά του από εμπορικές συμφωνίες θα ήταν πολλαπλάσια από οποιοδήποτε συμβόλαιο με την ομάδα.
Όσο απίθανο και να ακούγεται η κίνηση δεν έχει καν τρομερή λογική για την πλευρά των Μπακς. Παρόλο που το NBA προάγει την οικονομική ισότητα μεταξύ των ομάδων, χάρη στον περίπλοκο αλλά και θαυμαστό κανόνα του salary cap, το Μιλγουόκι παραμένει σχετικά «φτωχό», μην μπορώντας να φτάσει τους μισθούς που δίνουν άλλοι οργανισμοί στους παίκτες τους. Προσφέροντας στον Γιάννη αυτό το τεράστιο συμβόλαιο, η ομάδα επί της ουσίας υπονομεύει την ίδια της την προσπάθεια να πάρει ένα πρωτάθλημα, μιας και πλέον μένει ελάχιστος «χώρος» ώστε να έλθουν κι άλλοι καλοί παίκτες που θα πλαισιώσουν τον σταρ τους. Με λίγα λόγια, οι Μπακς θα πάνε τα επόμενα χρόνια ως έχουν, ελπίζοντας στην υπέρβαση.
Ο… έρωτας ωστόσο δεν έχει λογική. Εχθές το βράδυ μια από τις γέφυρες της πόλης φωταγωγήθηκε στα χρώματα της Ελλάδας, προς τιμήν του Greek Freak. Είναι φανερό ότι το κάπως επαρχιακό Ουισκόνσιν έχει βρει στο πρόσωπό του ένα είδωλο που ξεπερνά το ίδιο το μπάσκετ· μπορεί στις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές η Πολιτεία να έγινε σημείο σκληρής μάχης μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων, ωστόσο αν ήταν ο Γιάννης υποψήφιος μάλλον δεν θα χρειαζόταν καν κάλπη. Κι εκείνος όμως νιώθει ανάλογα. Οι Μπακς τον επέλεξαν και τον ανέδειξαν από την εποχή που ακόμα ήταν ένα ψιλόλιγνο παιδί, στηρίζοντάς τον μέχρι σήμερα που έχει την εμφάνιση υπερήρωα της Marvel. Εκεί αναδείχθηκε δύο φορές MVP του πρωταθλήματος και εκεί έγινε πατέρας. Προφανώς αυτή η αντιτουριστική επαρχία έχει γίνει ο τόπος του, την αγαπάει και πιθανότατα αισθάνεται πως κάτι της χρωστάει. Ακόμα κι αν αυτή η αφοσίωση μοιάζει πια παλιομοδίτικη και δεν συμβαδίζει με τις νόρμες που ακολουθούν διάφοροι άλλοι σταρ του αθλήματος.
Για να μην είμαστε υπερβολικοί, ο Αντετοκούνμπο δεν πιάστηκε «αιχμάλωτος» με αυτή του την κίνηση. Το NBA είναι πλέον «λίγκα των παικτών» και οι κορυφαίοι εξ αυτών μπορούν να ζητήσουν -και να πάρουν- ανταλλαγή από την ομάδα τους αν δεν είναι ευχαριστημένοι, ακόμα κι όταν υπάρχει συμβόλαιο εν ισχύ. Απλώς ο προορισμός σε αυτή την περίπτωση θα είναι επιλογή των Μπακς. Με λίγα λόγια, ο Γιάννης τους δείχνει εμπιστοσύνη, επομένως εμείς που τον αγαπάμε και τον παρακολουθούμε ανελλιπώς θα κάνουμε το ίδιο. Τα φετινά ξενύχτια ξεκινούν στις 22 Δεκεμβρίου.
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
