λίγο ψηλότερα

Διαβάζοντας προσεκτικά την έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ για το Νοέμβριο, διαπιστώνει κανείς κάτι φαινομενικά παράδοξο. Φαίνεται στην έρευνα ότι ενώ οι άνεργοι αυξήθηκαν (από 621 χιλ τον Οκτώβριο, σε 625 χιλ τον Νοέμβριο), η ανεργία μειώθηκε (από 13,4% σε 13,3%). Βέβαια, αυτό έχει να κάνει με το πως μετράμε την ανεργία – όχι ως ποσοστό του πληθυσμού, ο οποίος μειώνεται (από 7853χιλ σε 7851 χιλ στο εύρος 15-74 χρ., οπότε το αποτέλεσμα θα ήταν χειρότερο), αλλά ως ποσοστό του εργατικού δυναμικού.

Το εργατικό δυναμικό είναι το σύνολο των ανθρώπων που θέλουν να εργαστούν. Εκείνοι, δηλαδή, που είτε έχουν, είτε αναζητούν εργασία. Έτσι, αυτό που συμβαίνει είναι ότι ενώ έχουν αυξηθεί οι άνεργοι σε απόλυτο αριθμό, έχουν αυξηθεί και οι εργαζόμενοι, και μάλιστα ακόμη περισσότερο. Το αποτέλεσμα είναι η ποσοστιαία (όχι απόλυτη) μείωση της ανεργίας.

Πως, όμως, αυξάνεται το εργατικό δυναμικό ενώ μειώνεται ο πληθυσμός; Εδώ φαίνεται να υπάρχει μία κρυφή επιτυχία. Στην Ελλάδα, το ποσοστό συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό είναι διαχρονικά χαμηλό. Από το εργατικό δυναμικό απουσιάζουν φυσικά όλοι/ες όσοι δεν επιθυμούν εργασία, π.χ. μαθητές/ριες, σπουδαστές/ριες, συνταξιούχοι, αλλά και οι επί των οικιακών απασχολούμενοι/ες. Σε περιόδους κρίσης όμως, και μακροχρόνια άνεργοι που απογοητεύονται και σταματούν να αναζητούν εργασία, παύουν στατιστικά να προσμετρώνται στο εργατικό δυναμικό. Σε τέτοιες περιόδους έχουμε δει π.χ. να μειώνονται οι εργαζόμενοι, αλλά να μην αυξάνεται η ανεργία.

Τα τελευταία στοιχεία λοιπόν είναι ενθαρρυντικά για αυτόν ακριβώς το λόγο. Γιατί φαίνεται να επανέρχεται μία αισιοδοξία στην αγορά εργασίας, περισσότεροι άνθρωποι ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στην αγορά και ενεργοποιούνται, κάποιοι μετά από καιρό.

Από τον Ιανουάριο του 2004 που δίνει μηνιαία στοιχεία η ΕΛΣΤΑΤ, το ποσοστό συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό έχει ξεπεράσει το 60% 14 φορές (σε 215 μήνες). Από αυτές, οι μισές ήταν στην αρχή της κρίσης, όταν η ανεργία αυξήθηκε κατά 200 χιλ σε ένα χρόνο. Από τις υπόλοιπες, οι μισές ήταν τον τελευταίο χρόνο, και όλες ήταν εποχικά συνδεδεμένες με την τουριστική σεζόν. Πλην του Νοεμβρίου 2021. Αν η τάση επιμείνει και στα στοιχεία του Δεκεμβρίου που θα δημοσιευτούν την επόμενη εβδομάδα, θα είναι πρωτοφανές.

Λίγο ακόμα

θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν

τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο

τη θάλασσα να κυματίζει

λίγο ακόμα,

να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα

Γιώργος Σεφέρης, Ποιήματα, έβδομη έκδοση, εκδόσεις Ίκαρος, Ιανουάριος 1967. Μυθιστόρημα, ΚΓ.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News