Αγκαλιά με μια αγκινάρα
Η 29 Σεπτεμβρίου έχει επιλεγεί από τα Ηνωμένα Έθνη (ΗΕ) ως διεθνή ημέρα επίγνωσης της σπατάλης φαγητού. Το πρόβλημα αυτό είναι πολυεπίπεδο: Η σπατάλη συμβαίνει σε όλα τα στάδια της αλυσίδας, από το χωράφι, στη διανομή, τη λιανική, την εστίαση, αλλά φυσικά και μέσα στο σπίτι μας. Δυστυχώς, οι επιδόσεις της Ελλάδας στη σπατάλη φαγητού στο νοικοκυριό δεν είναι καλές.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ΗΕ, στην Ελλάδα καταγράφεται η τρίτη υψηλότερη σπατάλη τροφίμων στο νοικοκυριό (κατά κεφαλήν) μεταξύ 215 χωρών για τις οποίες υπάρχουν εκτιμήσεις. Στα 142 κιλά ανά άτομο ανά έτος, η χώρα βρίσκεται στην κορυφή της κατάταξης μαζί με χώρες όπως η Νιγηρία και η Ρουάντα – όπου ωστόσο το πρόβλημα είναι στην αδυναμία συντήρησης.
Ακόμη, όμως, και αν η εκτίμηση των ΗΕ δεν είναι ακριβής – έρευνα του Χαροκόπειου πανεπιστημίου δίνει μία σαφώς χαμηλότερη εκτίμηση για την Ελλάδα, στα 98,9 κιλά ανά άτομο ανά έτος – οι επιδόσεις μας και πάλι μακράν υπολείπονται των χωρών με παρόμοιες με εμάς υποδομές, κλίμα και συνήθειες.
Από συζητήσεις με περιβαλλοντικές οργανώσεις προκύπτει ότι μεγάλο μέρος αυτής της σπατάλης είναι στην πραγματικότητα ανακτήσιμο. Σύμφωνα με τη μελέτη του Χαροκόπειου, η αποφευκτέα σπατάλη κατανέμεται ως εξής:
Χρήσιμες πρακτικές συμβουλές προσφέρει η οργάνωση ‘Μπορούμε’, που ηγείται και της συμμαχίας για τη μείωση της σπατάλης τροφίμων, ενώ πολύ ενδιαφέρουσα είναι και η καμπάνια της WWF για τα ‘άσχημα΄ λαχανικά. Η όποια ελπίδα βελτίωσης πάντως πρέπει να ξεκινάει από επίγνωση του προβλήματος, και αυτή είναι η σημασία της ημέρας.
Το χοντρό μπιζέλι χορεύει τσιφτετέλι
χορεύει τσιφτετέλι στο χορό των μπιζελιών
και τα κολοκυθάκια χτυπάνε παλαμάκια
πάνω στην πρασινάδα και πάνω στο γκαζόν.
Μ’ ένα πράσινο καινούργιο παπιγιόν
προχωρώ για τον χορό των μπιζελιών
Ήρθ’ η ώρα πια κι εγώ, ήρθ’ η ώρα πια κι εγώ
να χορέψω με λαχτάρα, αγκαλιά με μια αγκινάρα
το πρώτο μου τανγκό.
Βλίτα και σπανάκι χορεύουνε συρτάκι
χορεύουνε συρτάκι στο χορό των μπιζελιών
κι η μπάμια η μεγάλη χορεύει πεντοζάλη
πάνω στην πρασινάδα και πάνω στο γκαζόν.
Μ’ ένα πράσινο καινούργιο παπιγιόν
προχωρώ για τον χορό των μπιζελιών
Ήρθ’ η ώρα πια κι εγώ, ήρθ’ η ώρα πια κι εγώ
να χορέψω με λαχτάρα, αγκαλιά με μια αγκινάρα
το πρώτο μου τανγκό.
Λένα Πλάτωνος/Μαριανίνα Κριεζή, Λιλιπούπολη, 1980
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
