Σταμάτα να χασομεράς

Η 26 Μαΐου γιορτάζεται ανεπίσημα ως μέρα των κοκκινομάλληδων από το 2016. Οι κοκκινομάλληδες αποτελούν το 2% περίπου του πληθυσμού, και στοχοποιούνται από αρχαιοτάτων χρόνων – με χαρακτηριστικότατη τη βάναυση αντιμετώπιση που εισέπρατταν από την Ιερά εξέταση.

Ευέξαπτος, μπελαλής, αυθάδης, ανυπόμονος, αλλά και απίστευτα επίμονος ο Γιοσέμιτι Σαμ αποτελεί ένα στερεοτυπικό κοκκινομάλλη. Με την ενεργητικότητα και το δυναμισμό του όμως, ταυτόχρονα, αποτελεί και το νεωτερικό υποκείμενο της σειράς, σε άμεση αντίθεση με τον έτερο αντίπαλο του Μπάγκς Μπάνυ, τον Έλμερ Φάντ που αντιπροσωπεύει το κατεστημένο.

Με απλά λόγια ο Σαμ εκφράζει, εκτός από τη διαφορετικότητά του, και τα στοιχεία εκείνα για τα οποία η εκάστοτε διοικητική ομάδα στοχοποιεί τη νεολαία. Η νεολαία σήμερα όμως κάθε άλλο παρά ευέξαπτη είναι. Η έρευνα της Kapa Research στις ομάδες των millennials και Gen Ζ που δημοσιεύτηκε την προηγούμενη εβδομάδα είναι άκρως αποκαλυπτική.

Η έρευνα, η οποία καλύπτει το ηλικιακό εύρος των 17-39 ετών, έγινε σε 1936 άτομα στις 13 περιφέρειες της χώρας μεταξύ 15 και 20 Απριλίου 2021. Μεταξύ των ευρημάτων, η εταιρία σημειώνει «Η φετινή έρευνα καταγράφει τους ήπιους τόνους μιας μετρημένης γενιάς, μιας γενιάς με αυτογνωσία» και συνεχίζει «Καταγράφει, επίσης, μια γενιά με εμπιστοσύνη στον εαυτό της, τα επιστημονικά της εφόδια και δεξιότητες, την αυτοεκτίμηση που επιδεικνύει και τις προσγειωμένες προσδοκίες». Αυτά τα συμπεράσματα είναι πολύ ενθαρρυντικά.

Αν και το σύνολο της έρευνας αξίζει μία επισκόπηση (ο σύνδεσμος βρίσκεται παραπάνω) η στήλη επισημαίνει μερικά από τα ευρήματα που μας εντυπωσίασαν περισσότερο. 79% των ερωτηθέντων νιώθει ότι οι λύσεις που προτείνονται για την έξοδο από την κρίση τους αγνοούν. Εντυπωσιακά, το σύνολο των πέντε σημείων που η χώρα υπερτερεί κατά την άποψή τους είναι δομικά στοιχεία της χώρας (γεωγραφική θέση, πολιτισμική κληρονομιά, κλίμα κλπ) ενώ τα σημεία στα οποία υστερεί είναι όλα αποτέλεσμα κακοδιαχείρισης (δημόσια διοίκηση, πολιτικό προσωπικό, κοινωνική πρόνοια κλπ). Σε αυτό το πλαίσιο, μόνο 7% πιστεύει ότι οι μεταρρυθμίσεις που γίνονται αποδίδουν. Τέλος, μόνο 11% είναι ικανοποιημένοι από τη δράση της εκκλησίας.

Από την άλλη μόνο 52% ενδιαφέρεται για επιχειρηματικότητα (2010: 69%). 37% εκφράζουν ως κυρίαρχο συναίσθημα την κούραση, και 33% την απογοήτευση. Αυτό από μόνο του θα ήταν αρκετό να μας προβληματίσει, καθώς δε συνάδει καθόλου με την εικόνα που έχουμε για τη νεολαία. Στην Ελλάδα έχουμε μακρά παράδοση γεροντοκρατίας, που έχει επισημάνει π.χ. ο Economist από το 2002. Η εταιρία ερευνών καταλήγει το κείμενο συμπερασμάτων της λέγοντας ότι «Αυτή τη φορά, η αντίθεση στο «σύστημα» συμβαίνει με πρωτοφανή ρεαλισμό από το κέντρο, καθώς – προς το παρόν – ο πετροβολισμός από τα άκρα δεν φαντάζει ελκυστικός. Είναι μια ώριμη γενιά, χωρίς ψευδαισθήσεις, ικανή να ανατάξει τη χώρα και αποτελεί το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή. Άλλωστε δεν υπάρχουν άλλες εθνικές δυνάμεις και εναλλακτικές λύσεις. Ίσως αξίζει, λοιπόν, κεντρικός άξονας αναφοράς του δημοσίου διαλόγου και του πολιτικού ανταγωνισμού να γίνει το διαρκές αδιέξοδο των νέων και η άμεση ένταξη τους σε θέσεις εργασίας, στους αρμούς της οικονομικής και κοινωνικής εμπροσθοφυλακής» Η στήλη συντάσσεται.

Now quit stallin’ and start roastin’! – Τώρα σταμάτα να χασομεράς και ξεκίνα να ψήνεις- Yosemite Sam (Warner Brothers).

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News