Οι διαγωνισμοί που έγιναν σκληρά ριάλιτι

«Εγώ βλέπω το Survivor για τα αγωνίσματα». «Από το Masterchef μόνο η μαγειρική αξίζει». Τις παραπάνω φράσεις στις παραλλαγές τους, τις ακούω σχεδόν κάθε φορά που γίνεται κουβέντα για κάποιο από τα δύο δημοφιλέστερα αυτή τη στιγμή ριάλιτι της ελληνικής τηλεόρασης. Από την άλλη υπάρχει η πραγματικότητα των δύο παραπάνω εκπομπών, η οποία λέει πως αυτές διεξάγονται όλο και περισσότερο με όρους «σκληρού» ριάλιτι, με τα «αγωνίσματα» και την «μαγειρική» αντίστοιχα να καταλαμβάνουν τον ίδιο, αν όχι και λιγότερο χρόνο σε σχέση με το αγνό, παραδοσιακό ξεκατίνιασμα.

Δεν ήταν όμως πάντα έτσι. Οι δύο αυτές εκπομπές βρίσκονται πια στον 5ο ή τον 6ο τους κύκλο· σε αντίθεση με ό, τι συμβαίνει τώρα οι σεζόν τους που είχαν την μεγαλύτερη τηλεοπτική επιτυχία ήταν αναμφισβήτητα εκείνες που περιείχαν περισσότερη δράση και λιγότερο τοξικό κουτσομπολιό, (ολοφάνερα) στημένες ίντριγκες και καυγάδες. Ολα αυτά δηλαδή που κυρίως βλέπουμε τώρα επί της οθόνης και προφανώς «πουλάνε», ανεξαρτήτως του τι ισχυρίζεται ο καθένας στις ιδιωτικές κουβέντες του. Το γεγονός πάντως ότι και τα δύο ριάλιτι βρίσκονται πίσω σε τηλεθέαση σε σχέση με μια αντικειμενικά απλώς υποφερτή καθημερινή σειρά («Αγριες Μέλισσες») ίσως είναι ενδεικτικό και της τωρινής αξίας τους.

Ολα τα παραπάνω καταλήγουν σε μια πληροφορία που μοιράστηκε πρόσφατα γνωστός τηλεαστέρας της πρωινής ζώνης, σε σχέση με την «Φάρμα», το καινούριο ριάλιτι που ξεκινά οσονούπω στον ΑΝΤ1. «Μαθαίνω ότι έχει γίνει πολύ καλό κάστινγκ», είπε χαρακτηριστικά, μιλώντας για την ομάδα των συμμετεχόντων που επιλέχθηκε από την παραγωγή. Πράγματι αυτό που δείχνει πλέον να ενδιαφέρει σχεδόν αποκλειστικά τους υπευθύνους των ριάλιτι είναι το «σωστό», προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση βεβαίως, κάστινγκ. Τι κι αν ένας παίκτης (του Survivor) δεν μπορεί στοιχειωδώς να ανταποκριθεί στις δοκιμασίες ή ένας άλλος (του Masterchef) δεν ξέρει ούτε αυγό να βράσει; Αν με την στάση τους μέσα στο παιχνίδι είναι ικανοί να προκαλέσουν χαμό, ανεβαίνουν αυτομάτως στο «τρένο» και μάλιστα με εισιτήριο… διαρκείας, αφού η παραγωγή δεν φαίνεται και ιδιαίτερα πρόθυμη να τους αποχωριστεί.

Φυσικά επειδή τα συγκεκριμένα προγράμματα δεν είναι δικές μας εφευρέσεις, αλλά μας έρχονται κατά κύριο λόγο από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού -κι εκεί γίνονται πέντε φορές χειρότερα-, θεωρείται μάλλον δεδομένο πως ο θεατής θα πρέπει να υποστεί όλη αυτή την διαδικασία και την υποβάθμιση της ανθρώπινης προσωπικότητας που πάει πακέτο. Αλλωστε τα ανθρώπινα πάθη που ούτως ή άλλως καταπιέζονται αυτό το διάστημα, βρίσκουν κι εκείνα βολική αντανάκλαση επί της οθόνης.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News