Η ευκαιρία που θα χαθεί

Την ώρα που το 3ο κύμα της πανδημίας υψώνεται και το σύστημα υγείας φτάνει στα όρια του, όπως ακριβώς και οι πολίτες από τις αλλεπάλληλες απαγορεύσεις και τα αδιάκοπα μέτρα, το κλίμα στην Ελλάδα δηλητηριάστηκε, παραπέμποντας στις χειρότερες στιγμές της προηγούμενης δεκαετίας. Τότε που κυριαρχούσε η πόλωση κι ο διχασμός, ενώ η εχθροπάθεια και το μίσος ανάμεσα σε μεγάλες μερίδες του πληθυσμού δυσκόλευε τη συνεννόηση- χάλασε ακόμα και ανθρώπινες σχέσεις. Λειτουργούσε σαν τροχοπέδη για την έξοδο από την κρίση, έβαζε εμπόδια στον δρόμο προς τη συλλογική πρόοδο.

Αυτή τη στιγμή ο δημόσιος διάλογος μοιάζει να έχει βουτήξει και πάλι στον βούρκο, προκαλώντας αναγούλα στους πολίτες που αδυνατούν να ακολουθήσουν τις τακτικές των κομματικών στρατών, των τρολ και των δημοσιογράφων που δρουν σαν παραταξιακά πιστόλια και γραμμιτζήδες.

Το κίνημα #metoo στην ελληνική εκδοχή του αποτελεί μια θαυμάσια ευκαιρία για να σπάσει το απόστημα. Θύματα βιασμων και σεξουαλικών παρενοχλήσεων τόσων χρόνων να βγουν μπροστά, να αποκαλύψουν την αλήθεια, να αποδοθεί δικαιοσύνη. Να αναπνεύσουμε με τον αέρα μιας κάθαρσης που καθυστέρησε πολύ.

Δυστυχώς, με ευθύνη πολλών, το κίνημα αυτό πολιτικοποιήθηκε. Οι καταγγελίες έγιναν εργαλεία αντιπολιτευτικού λόγου κι -όπως αναμενόταν- ήρθε η απάντηση από την άλλη πλευρά. Ο δρόμος έγινε ολισθηρός, το επίπεδο του διαλόγου πήρε την κατιούσα. Ασφυξία…

Την ίδια ώρα, προέκυψε και θέμα Κουφοντινα. Ο αρχιδολοφόνος της 17Ν έχει προχωρήσει σε απεργία πείνας με το πλαίσιο γύρω από την υπόθεση του να είναι τόσο θολό που δυσκολεύει έμπειρους νομικούς. Ο διχασμός και για αυτό το θέμα ήταν αναπόφευκτος, οξύνοντας περισσότερο το ήδη βαρύ κλίμα. Ουδείς επιθυμεί έναν νεκρό κατάδικο με το φωτοστέφανο του μάρτυρα και την Αθήνα σε αναταραχή.

Σε αυτό το δηλητηριασμένο κλίμα, συνεδριάζει η Ολομέλεια της Βουλής σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών. Μητσοτάκης και Τσίπρας έχουν μια μεγάλη ευκαιρία: Να ρίξουν τους τόνους, να αντιληφθούν την κρισιμότητα των στιγμών και να ωθήσουν τη χώρα στην περιοχή της συναίνεσης κι όχι να ρίξουν κι άλλο νερό στον μύλο του καταστροφικού διχασμού. Δεν αντέχει ο πολίτης άλλη πίεση, βρίσκεται ήδη στο κόκκινο λόγω της πανδημίας και της ύφεσης. Θέλει λόγια ψυχραιμίας, έχει ανάγκη από ελπίδα για διέξοδο, όχι μια ακόμα αντιπαραγωγική κι ανώφελη  κοκορομαχία.

Οι πολιτικοί αρχηγοί οφείλουν να προτάξουν την ανάγκη προστασίας της Δημοκρατίας, που σε περιόδους κρίσης γεμίζει με πληγές το σώμα της, κι όχι να κλειστούν στα στεγανά του κομματικού τους συμφέροντος.

Το πιθανότερο είναι να συμβεί το ακριβώς αντίθετο. Να δούμε μια σκληρή αντιπαράθεση που δεν θα οδηγήσει πουθενά, πέραν του να προσθέσει περισσότερο βούρκο στην ήδη δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα.
Κι έτσι θα χαθεί μια ευκαιρία για θεραπεία στις πληγές. 

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News