Ένα όνειρο
Τι είναι το ζητούμενο από ένα σχολείο; Η ερώτηση έχει πολλές απαντήσεις, οι οποίες συνυπάρχουν και μπορεί κάποιες φορές να είναι αντιφατικές. Από την πλευρά της πολιτείας, κεντρικοί άξονες είναι η δημιουργία παραγωγικού ιστού, με γενικές γνώσεις και κριτική σκέψη, αλλά και η δημιουργία εθνικής ταυτότητας. Στη χώρα μας η εθνική ταυτότητα είναι άμεσα συνυφασμένη και με την θρησκευτική ταυτότητα. Αυτό ιστορικά μπορεί να είχε κάποιο νόημα (καθώς π.χ. ο γεωγραφικός εθνοτικός προσδιορισμός δεν ήταν εξίσου πρόσφορος). Σήμερα ωστόσο είναι όχι μόνο ξεπερασμένος, αλλά και ολίγον ρατσιστικός ωσάν οι συμπολίτες μας που δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι είναι κάπως λιγότερο Έλληνες.
Η εμμονή της πολιτείας στο μάθημα των θρησκευτικών έχει και αυτή μία τέτοια χροιά. Όχι δηλαδή της δημιουργίας μία κοινωνικής συνοχής μέσω ενός συμπεριληπτικού μαθήματος που θα μπορούν να παρακολουθήσουν όλοι, αλλά του διαχωρισμού των μαθητών σε ‘κανονικούς’ Έλληνες και γιαλαντζί. Αυτές βέβαια οι πρακτικές πέραν του ότι διαιωνίζουν ρατσιστικές και ξενοφοβικές απόψεις στην κοινωνία, εν τέλει αδυνατίζουν παρά ενδυναμώνουν την Εθνική ταυτότητα καθώς θέτουν το κοινό τους προ αντιφάσεων ξεπερασμένων στη σημερινή εποχή.
Η πρόνοια της πολιτείας για την μειοψηφία ήταν μέχρι στιγμής μηδενική. Πριν δύο χρόνια τέτοια εποχή γράφαμε ότι το ΣτΕ έθεσε στην πολιτεία όριο την αρχή της προηγούμενης σχολικής χρονιάς για να οργανώσει ένα εναλλακτικό μάθημα, προσπαθώντας να υπολογίσουμε και τις χαμένες διδακτικές ώρες ανά έτος. Δυστυχώς η πολιτεία απέτυχε σε αυτό, και μόλις την προηγούμενη εβδομάδα μάθαμε ότι με υπουργική απόφαση ορίστηκε η επιτροπή που θα αναλάβει αυτό το έργο με χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2027.
Μάθαμε επίσης ότι κατά μέσο όρο περίπου 11,000 μαθητές πήραν απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών στην πενταετία 2015-2020 (δυστυχώς τα στοιχεία σταματούν εκεί). Βέβαια ούτε τα στοιχεία αυτά ούτε η υπουργική απόφαση είναι στην ιστοσελίδα του υπουργείου ή κάποιου άλλου δημόσιου φορέα, αλλά φαίνονται ακριβή. Φαίνεται λοιπόν ότι ένα 10% μόνο των μαθητών που στατιστικά θα νομιμοποιούνταν να ζητήσουν απαλλαγή από τα θρησκευτικά (βάση προηγούμενων υπολογισμών μας εδώ) επιλέγουν να το κάνουν. Αυτό είναι επίσης εύλογο αν αναλογιστούμε ότι η εναλλακτική που σήμερα προσφέρεται είναι την ώρα αυτή οι μαθητές να μην κάνουν τίποτα.
Το μάθημα που θέλει να θεσπίσει το υπουργείο είναι αυτό της Ηθικής. Το πεδίο που έχει εδώ μπροστά της η νεοδιορισθείσα επιτροπή είναι τεράστιο. Η Ηθική, ως κλάδος της φιλοσοφίας, εξετάζει τους μηχανισμούς που διέπουν την ανθρώπινη συμπεριφορά, το σωστό και το λάθος, το καλό και το κακό και πως αυτά προσδιορίζονται σε κάθε κοινωνία και χρονική στιγμή. Έχει τη δυνατότητα λοιπόν ο μαθητής να καταλάβει πως προσδιορίζονται κανόνες για νέες προκλήσεις και καταστάσεις για τις οποίες δεν είχαμε ξανά χρειαστεί να θεσπίσουμε κανόνες, π.χ. για την βιοηθική, ή την ηθική χρήση της τεχνητής νοημοσύνης. Ή την επαναξιολόγηση παλαιότερων κανόνων με βάση τα σημερινά δεδομένα π.χ. ως προς την έμφυλη διάσταση της Ηθικής. Εάν η επιτροπή καταφέρει να καλύψει σε καλό βαθμό αυτά τα πεδία θα διαβάζουμε πολύ πιο ενδιαφέρουσες εκθέσεις στις Πανελλήνιες τα επόμενα χρόνια. Τους ευχόμαστε καλή επιτυχία.
Oh life is bigger
It’s bigger than you
And you are not me
The lengths that I will go to
The distance in your eyes
Oh no I’ve said too much
I set it up
That’s me in the corner
That’s me in the spot-light
Losing my religion
Trying to keep up with you
And I don’t know if I can do it
Oh no I’ve said too much
I haven’t said enough
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try
Every whisper, of every waking hour
I’m choosing my confessions
Trying to keep an eye on you
Like a hurt, lost and blinded fool, fool
Oh no I’ve said too much
I set it up
Consider this
Consider this the hint of the century
Consider this the slip
That brought me to my knees, failed
What if all these fantasies come
Flailing around
Now I’ve said too much
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try
But that was just a dream
That was just a dream
That’s me in the corner
That’s me in the spot-light
Losing my religion
Trying to keep up with you
And I don’t know if I can do it
Oh no I’ve said too much
I haven’t said enough
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try
But that was just a dream
Try, cry, fly, try
That was just a dream
Just a dream
Just a dream, dream
R.E.M. 1991, από το άλμπουμ Out of Time
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
