Η πράσινη ατζέντα της Ε.Ε. µετά τις ευρωεκλογές
Οι εκλογές της Ε.Ε. στις αρχές Ιουνίου σηµατοδότησαν το τέλος του πιο «πράσινου» Κοινοβουλίου της Ενωσης, µετά από ανησυχίες για τα πάντα, από τις πολιτικές για το κλίµα µέχρι την αύξηση του κόστους ζωής και τη µετανάστευση, που έδωσαν ώθηση στους ακροδεξιούς λαϊκιστές. Τα πράσινα κόµµατα έχασαν 18 έδρες σε σύγκριση µε τις προηγούµενες εκλογές, µετακινούµενα από την τέταρτη στην έκτη θέση. Παρά την προώθηση της Ακροδεξιάς, τα κεντρώα, φιλελεύθερα και σοσιαλιστικά κόµµατα αναµένεται να διατηρήσουν την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο. Τι σηµαίνει όµως αυτό για τις πράσινες πολιτικές και νόµους;
Η στροφή προς τα δεξιά µπορεί να δυσκολέψει την ψήφιση νέας νοµοθεσίας για την αντιµετώπιση των προκλήσεων ασφαλείας, των επιπτώσεων της κλιµατικής αλλαγής ή του ανταγωνισµού από την Κίνα και τις ΗΠΑ. Ωστόσο, µια ανάλυση του Reuters προβλέπει ότι οι περισσότερες από τις τρέχουσες πολιτικές και νοµοθεσίες θα παραµείνουν και οι βασικοί στόχοι της Ε.Ε. για την κλιµατική αλλαγή δεν θα αναιρεθούν, καθώς τα κύρια κόµµατα που υποστηρίζουν τις τρέχουσες πολιτικές εξακολουθούν να κατέχουν την πλειοψηφία.
Το νέο Κοινοβούλιο της Ε.Ε. µπορεί επίσης να προσπαθήσει να αποδυναµώσει ορισµένα πράσινα µέτρα, και η πολιτική εστίαση προβλέπεται να µετατοπιστεί στην ασφάλεια και τη βιοµηχανία. Η µεγαλύτερη ίσως πρόκληση θα είναι πλέον η εξασφάλιση χρηµατοδότησης για την πράσινη µετάβαση εν µέσω αργής οικονοµικής ανάπτυξης και πληθωρισµού.
Πιο συγκεκριµένα, οι αλλαγές στις επερχόµενες πράσινες νοµοθεσίες από το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο µπορεί να περιλαµβάνουν τα ακόλουθα:
1. Πιθανή αποδυνάµωση υφιστάµενων µέτρων: Το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο µπορεί να προσπαθήσει να αποδυναµώσει, χωρίς όµως να καταργήσει, ορισµένα υπάρχοντα πράσινα µέτρα, ιδιαίτερα εάν αυτά θεωρούνται ότι επιβαρύνουν υπερβολικά τις βιοµηχανίες.
2. Αναθεώρηση στόχων κλιµατικής αλλαγής: Αν και οι βασικοί στόχοι της Ε.Ε. για την κλιµατική αλλαγή πιθανότατα δεν θα αναιρεθούν, ενδέχεται να υπάρξουν προσπάθειες αναθεώρησης ορισµένων στόχων ή χρονοδιαγραµµάτων, ώστε να είναι πιο ρεαλιστικοί.
3. Χρηµατοδότηση πράσινης µετάβασης: Η εξασφάλιση χρηµατοδότησης για την πράσινη µετάβαση µπορεί να αποτελέσει µεγαλύτερη πρόκληση, ιδιαίτερα εν µέσω οικονοµικής ύφεσης και πληθωρισµού. Μπορεί να απαιτηθούν νέες προσεγγίσεις για τη χρηµατοδότηση πράσινων έργων.
4. Νέες νοµοθεσίες και πολιτικές: Παρά τις δυσκολίες, το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πιθανώς θα προτείνει και εγκρίνει νέες νοµοθεσίες που σχετίζονται µε την πράσινη ανάπτυξη, την ενέργεια από ανανεώσιµες πηγές και την προστασία της βιοποικιλότητας, που ούτως ή άλλως έχουν δροµολογηθεί.
Σηµειώνεται ότι η ακριβής κατεύθυνση των αλλαγών θα εξαρτηθεί από τις διαπραγµατεύσεις µεταξύ των πολιτικών οµάδων και τις προτεραιότητες που θα θέσουν οι νέοι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πέρα από αυτό, σηµαντικές νοµοθεσίες που έχουν ήδη ψηφιστεί, όπως οι CSRD (2022/2464) και CS3D, αναµένεται να ισχύσουν κανονικά και από αρχές του 2025 και οι εταιρείες θα πρέπει να προετοιµαστούν για την εφαρµογή τους, µια και η επιρροή τους θα είναι καθοριστική στις λειτουργίες τους και στη βιωσιµότητά τους.
*Ο κ. Νίκος Αυλώνας είναι πρόεδρος του Κέντρου Αειφορίας (CSE), επισκέπτης καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Aθηνών (IMBA).
** Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στην Καθημερινή της Κυριακής.
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
