To μαγικό ραβδί και η τσέπη μας
Προεκλογικά, ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε ρεαλιστικό στόχο σε ορίζοντα τετραετίας την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 950 ευρώ και των μέσων αποδοχών στα 1.500 ευρώ. Η αντιπολίτευση τον κατηγόρησε για λαϊκισμό. Υποστήριξε ότι τα εισοδήματα δεν αυγατίζουν με υπουργικές αποφάσεις ή τηλεοπτικές εξαγγελίες· παρότι η ίδια υποσχέθηκε ότι θα έσκιζε τα μνημόνια, με ένα νόμο και ένα άρθρο.
Ομως η οικονομική πολιτική τής εκάστοτε κυβέρνησης προφανώς δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες που τελικά οδηγούν είτε στην άνθηση είστε στην καθίζηση των εισοδημάτων, όπως έχουμε μάθει από πρώτο χέρι στην Ελλάδα.
Οι μισθοί δεν αυξάνονται με μαγικό ραβδί. Αυξάνονται όμως με μείωση των φορολογικών βαρών και αύξηση των επενδύσεων. Με συνέπεια και σταθερότητα. Με προσθήκη νέων θέσεων εργασίας, ιδανικά σε τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας, και με αύξηση της παραγωγικότητας. Με προτίμηση στην αξιοκρατία, στην ενσωμάτωση τεχνολογίας και στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων.
Το κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να παρέμβει στην ελεύθερη αγορά για να αυξήσει τους μισθούς, οι οποίοι ανταποκρίνονται σε δεδομένα της οικονομίας που οφείλουν να τους καθιστούν διατηρήσιμους. Ηδη έχουν γίνει βήματα σε αυτό το επίπεδο. Η ανεργία βρίσκεται στο χαμηλότερο ποσοστό της τελευταίας 12ετίας. Οι Ελληνες δουλεύουν πλέον 14 μέρες λιγότερες τον χρόνο για να πληρώσουν φόρους και εισφορές στο κράτος. Ο τουρισμός, παρά τις παρενέργειες σε τομείς όπως το κόστος της στέγης, δίνει οξυγόνο στην οικονομία και στα κρατικά έσοδα. Το Ταμείο Ανάκαμψης, απότοκο της πανδημίας, αποτελεί ένα ανέλπιστο επενδυτικό εργαλείο.
Στον αντίποδα όμως ο πληθωρισμός επιμένει και μάλιστα οι όποιες ενισχύσεις των εισοδημάτων –είτε με αυξήσεις αποδοχών είτε με επιδοτήσεις– συντηρούν ψηλά τη ζήτηση και άρα τις τιμές, επιβεβαιώνοντας τη θεωρία του φαύλου κύκλου. Στο φόντο, υπάρχουν φόβοι για διεθνή ύφεση το 2024 λόγω της βίαιης αύξησης των επιτοκίων. Ομως το ποτήρι είναι μάλλον μισογεμάτο. Η πανδημία φαίνεται ότι αποτελεί παρελθόν και η Ευρώπη –παρά το ανοιχτό μέτωπο στην Ουκρανία– βρίσκει πατήματα για την ενεργειακή της επάρκεια, γεγονός που θα ασκήσει περαιτέρω καθοδικές πιέσεις στις τιμές.
Ο πρωθυπουργός έκανε στους πολίτες μια πρόταση την οποία δεν μπορούσαν να αρνηθούν. Εκείνοι θα τον ψήφιζαν και εκείνος θα φρόντιζε να αυξηθούν οι μισθοί τους. Το πρώτο μέρος της συμφωνίας, τετραετούς διάρκειας, εκπληρώθηκε. Τώρα δεν υπάρχουν άλλοθι. Η κυβέρνηση θα πρέπει να μετουσιώσει τα όποια αναπτυξιακά οφέλη σε ενίσχυση του βιοτικού επιπέδου, που είναι και το ζητούμενο.
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News