δεν αλλάζει τίποτα αν δεν τ’ αναγκάζεις
Η θεματική της φετινής ημέρας της γυναίκας είναι DigitALL: Innovation and technology for gender equality (καινοτομία και τεχνολογία για την ισότητα). Η βάση είναι η ανισότητα που ακόμη υπάρχει στη πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Το Economist Intelligence Unit έχει καταρτίσει εδώ και 6 χρόνια ένα δείκτη διαδικτυακής συμπερίληψης (inclusive internet index). Το 2022 η Ελλάδα ανέβηκε από την 38η στη 18η. Κατά πάγια τακτική του οργανισμού, τα δεδομένα του δείκτη είναι ανοιχτά και διαθέσιμα στο κοινό. Εκεί διαπιστώνουμε ότι, στην επίμαχη διάσταση της πρόσβασης στο διαδίκτυο (υποδείκτης 1.1.4) , έχουμε εξαλείψει το 2020 την διαφορά αυτή.
Βεβαίως και αυτό δε σημαίνει ότι όλα τα θέματα της ανισότητας είναι πλέον λυμένα. Έχουμε κατά καιρούς εντοπίσει σειρά από σχετικά θέματα, όπως της έμφυλης βίας, της υποεκπροσώπησης στις διοικήσεις των εταιριών αλλά και στην πολιτική. Εξ’ άλλου το World Economic Forum, βασική πηγή συστηματικής καταγραφής των επιδόσεων των χωρών σε αυτό το θέμα, κατατάσσει τη χώρα στην 100η θέση μεταξύ 146 χωρών, μία αξιολόγηση καθόλου αξιοζήλευτη.
Μπορούμε όμως να γιορτάσουμε αυτή τη μία μικρή νίκη, που μας θυμίζει ότι η βελτίωση είναι δυνατή, και να εξετάσουμε ίσως σε τι οφείλεται. Ίσως να μπορούμε να εξάγουμε συμπεράσματα που έχουν να εφαρμογή και σε άλλους τομείς.
When I Grow Up
ΛΑΒΕΝΤΕΡ
Ο χρόνος περνάει
κι εγώ θα μεγαλώσω και στα δέντρα
όλα τα κλαδιά θα φτάνω, σα μεγάλος
που όλα τα τολμάει.
ΕΡΙΚ
Ο χρόνος κυλάει
κι εγώ θα μάθω ν’απαντάω σ’αυτά
που μόνο ένας μεγάλος ξέρει πάντα
και παντού ν’απαντάει.
ΑΜΑΝΤΑ
Ο χρόνος πετάει
μα όσο κι αν σοβαρευτώ
στο γραφείο μου θά’χω τσίχλες
και θ’αργώ να κοιμηθώ
ΝΑΙΤΖΕΛ
και δε θα ξυπνάω παρά μόνο
για να φάω και να χαζέψω ως τ’απόγευμα
γιατί θ’αποφασίζω μόνο εγώ
ΕΡΙΚ + ΠΑΙΔΙΑ
πώς θα περνάω…
ΠΑΙΔΙΑ + ΕΡΙΚ (σε κάποια κοντινά)
Ο χρόνος ζητάει και προχωράει – δε με ρωτάει
κι εγώ θα βρω τη δύναμή μου
να σηκώσω όλα τα βάρη
που ο μεγάλος κουβαλάει όπου πάει.
Ο χρόνος περνάει (δε μου μιλάει – φεύγει μετράει)
θά’μαι γενναίος και θα παλέψω
μ’όποιο τέρας ζει από κάτω
απ’το κρεβάτι και τις νύχτες μου ορμάει.
(κάποια κοντινά της Αμάντα)
Ο χρόνος γελάει ο χρόνος γλιστράει
κι ως μεγάλος θα μπορώ
να τσιμπάω γλυκά και να ζητάω
το λάθος στο σωστό
(κάποια κοντινά του Νάιτζελ)
και δε θα ξυπνάω δε θα ξυπνάω
απ’τον ήλιο κι ας πονάω
όταν με καίει στην αμμουδιά
που θα ξαπλώνω με τις ώρες χαλαρά χωρίς σκιά.
ΜΙΣ ΧΑΝΕΪ
Ο χρόνος περνάει
θά’μαι γενναία και θα παλέψω
μ’όποιο τέρας ζει από κάτω
απ’το κρεβάτι και τις νύχτες μου ορμάει…
Ο χρόνος πονάει…
ΜΑΤΙΛΝΤΑ
Όταν σ’αδικούν να μην τρομάζεις
μην κοιτάς το πάτωμα και μη γκρινιάζεις
δεν αλλάζει τίποτα αν δεν τ’αναγκάζεις
κοίτα ψηλά
ΜΙΣ ΧΑΝΕΪ
Με ξεπερνάει…
ΜΑΤΙΛΝΤΑ
Είν’ η κάθε μέρα μιά, ιστορία
κι αυτό δε μ’εμποδίζει να έχω μια ευκαιρία
είναι ακόμα αρχή, μ’αν δεν της δώσω αξία
αν όλα πάνε λάθος
και δεν αντισταθώ…
Tim Minchin, 2010, για το μιούζικαλ Ματίλντα από την Royal Shakespeare Company, μεταγλώττιση για την παραγωγή του Netflix
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News