τρώγονται από δράκους

Πριν 2 χρόνια είχαμε γράψει με την ευκαιρία της ημέρας μνήμης του ολοκαυτώματος για τη μοναδικότητα της θηριωδίας αυτής. Υποβαθμίζοντας στην συλλογική μνήμη αυτή τη μοναδικότητα, ήταν ο προβληματισμός, απενοχοποιούμε γενικότερα τη χρήση βίας.

Ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα φαινόταν τότε να είναι σε σχετική ύφεση.

Οι αντισημιτικές επιθέσεις, όπως αυτές καταγράφονται από το δίκτυο καταγραφής περιστατικών ρατσιστικής βίας.

Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα έχουμε μία νέα έξαρση του φαινομένου, με δύο καταγεγραμμένες επιθέσεις μέσα στον τελευταίο, μόνο, ένα μήνα (1), (2). Δεν είναι εύκολο να προσδιορίσουμε την αιτίαση της μεταβλητότητας που εμφανίζει το φαινόμενο, είναι δε πιθανό κάθε έξαρση να οφείλεται σε άλλους λόγους.

Το δίκτυο καταγράφει αυτού του είδους τα περιστατικά ως «περιστατικά εις βάρος Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι στοχοποιήθηκαν λόγω διαφορετικής εθνοτικής καταγωγής, ως ‘λιγότερο’ Έλληνες-ίδες». Το γεγονός, δε, ότι η αντίδραση της πολιτείας έρχεται (και) δια στόματος υπουργείου εξωτερικών – ενώ πρόκειται για ένα καθαρά εσωτερικό θέμα που αφορά σε Έλληνες πολίτες – ίσως και να έχει ενισχυτική επίδραση σε τέτοια αφηγήματα.

People who deny the existence of dragons are often eaten by dragons. From within.

The Wave in the Mind: Talks and Essays on the Writer, the Reader, and the Imagination. Ursula K. Le Guin, 2004 εκδόσεις Shambhala

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News