Η κλιματική αλλαγή καθιστά τον πάγο πιο επικίνδυνο τον χειμώνα
Στη σχέση μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και των πνιγμών στη διάρκεια του χειμώνα εστιάζει νέα έρευνα, η οποία διαπιστώνει ότι οι θάνατοι από πνιγμό αυξάνονται σημαντικά σε περιοχές με πιο θερμούς χειμώνες.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «PLoS One», βασίσθηκε στα περιστατικά πνιγμών σε δέκα χώρες του Βόρειου Ημισφαιρίου. Ο μεγαλύτερος αριθμός πνιγμών καταγράφηκε όταν οι θερμοκρασίες ήταν κάτω από το σημείο πήξης, μεταξύ -5 και 0 βαθμών Κελσίου.
Ορισμένες από τις μεγαλύτερες αυξήσεις πνιγμών εντοπίσθηκαν σε περιοχές όπου τα παραδοσιακά έθιμα και τρόπος ζωής προϋποθέτουν δραστηριότητα και χρόνο πάνω στον πάγο. Μεταξύ των χωρών που μελετήθηκαν, παιδιά σε ηλικία κάτω των 9 εννέα ετών, έφηβοι και ενήλικες μεταξύ 15-39 ετών είναι οι πιο ευάλωτοι σε χειμερινό πνιγμό.
Σύμφωνα με την δρ Σάπνα Σάρμα, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο York του Τορόντο και εκ των βασικών συντακτών της μελέτης, οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν πάντα πώς το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου αυξάνει τους κινδύνους σε παραδοσιακές δραστηριότητες όπως η παγοδρομία, ψάρεμα στον πάγο και μετακινήσεις με έλκηθρο ή όχημα χιονιού.
«Όταν σκέφτεται κανείς για την κλιματική αλλαγή και τον χειμώνα, σκέφτεται πολικές αρκούδες και στρώματα πάγου, όχι όμως εκείνες τις δραστηριότητες που είναι “ριζωμένες” στην κουλτούρα μας», επισημαίνει η δρ Σάρμα.
Αυτές οι βαθιά ριζωμένες συνήθειες μπορούν να οδηγήσουν σε ένα εσφαλμένο αίσθημα ασφάλειας, αναφέρει η ίδια.
«Μπορεί η θερμοκρασία να είναι μείον 20 βαθμοί Κελσίου σήμερα και αύριο και το Σαββατοκύριακο, όμως την προηγούμενη εβδομάδα ήταν 15 βαθμοί Κελσίου», τονίζει. «Μπορεί να έχουμε ξεχάσει ότι την προηγούμενη εβδομάδα είχε ζέστη και λιακάδα, όμως ο πάγος δεν ξεχνά», υπογραμμίζει.
Η έλλειψη σταθερών συνθηκών ψύχους, που οδηγούν σε περισσότερα περιστατικά πήξης και τήξης του πάγου, είναι ζωτικής σημασίας. Κάθε φορά που ο πάγος λιώνει και ξαναπαγώνει, γίνεται λίγο πιο λεπτός -και μπορεί να παραμείνει λεπτός για το υπόλοιπο της χειμερινής σεζόν.
Οι συντάκτες της μελέτης συνέκριναν τα αρχεία θανάτων με τα δεδομένα για τις θερμοκρασίες σε Καναδά, Γερμανία, Λετονία, Φινλανδία, Ρωσία, Σουηδία, Ιταλία, Ιαπωνία και Βόρεια Αμερική. Ανέλυσαν συνολικά περίπου 4.000 αρχεία σε χρονική έκταση 26 ετών, αν και η χρονική περίοδος ήταν διαφορετική ανάλογα με τα διαθέσιμα στοιχεία για κάθε χώρα.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι ο περισσότεροι πνιγμοί στη διάρκεια συνθηκών ψυχρού καιρού συμβαίνουν την άνοιξη, όταν οι ημερήσιες, χαμηλές θερμοκρασίες αυξάνονται τόσο που δεν υποστηρίζουν συμπαγή στρώματα πάγου. Ταυτόχρονα, αυτές οι θερμότερες θερμοκρασίες καθιστούν πιο διασκεδαστικές τις υπαίθριες δραστηριότητες, όπερ σημαίνει ότι περισσότεροι άνθρωποι αφιερώνουν περισσότερο χρόνο πάνω στον πάγο.
Βόρειος Καναδάς και Αλάσκα έχουν υψηλότερα ποσοστά πνιγμών, ακόμη και σε πολύ ψυχρές θερμοκρασίες. Κατά τη δρ Σάρμα, αυτό συμβαίνει διότι ο κόσμος περνάει περισσότερο χρόνο στον πάγο. Aυτόχθονες πληθυσμοί κοντά στην Αρκτική βασίζονται στις υδάτινες οδούς για τροφή και μεταφορά, πράγμα που σημαίνει περισσότερο χρόνο πάνω στον πάγο στη διάρκεια του χειμώνα και αυξημένο κίνδυνο πνιγμού.
Η δρ Σάρμα εξηγεί ότι πάγος με στάσιμο νερό, λάσπη ή τρύπες στην επιφάνεια σε γενικές γραμμές δεν είναι ασφαλής. «Το στρώμα χιονιού κάνει τα πράγματα ακόμη πιο επικίνδυνα», αναφέρει η δρ Σάρμα. «Ο κόσμος νομίζει ότι υπάρχει τόσο πολύ χιόνι στον πάγο, που ο πάγος πρέπει να είναι παχύς», αλλά το χιόνι μπορεί να λειτουργήσει και ως μόνωση, λιώνοντας πιο γρήγορα τον πάγο.
«Χρειάζεται να προσαρμόσουμε τη διαδικασία λήψης αποφάσεων», προσθέτει. «Μπορεί να μην είναι πλέον τόσο ασφαλές όσο ήταν πριν από 30 ή σαράντα χρόνια πριν».
© 2020 The New York Times
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
