Γιατί οι γιατροί στην Τουρκία τρώνε… ξύλο στη βάρδια τους
Κωνσταντινούπολη – Το άγχος έχει αυξηθεί, μετά τον θάνατο μιας βοηθού γιατρού το περασμένο φθινόπωρο, όταν τράκαρε με το αυτοκίνητό της, αφού είχε δουλέψει υπερωρίες.
Στη συνέχεια υπήρξαν αυξανόμενα κρούσματα βίας. Ένας βοηθός γιατρός εγκατέλειψε τη δουλειά του, καθώς ένας ασθενής τον μαχαίρωσε. Μια έγκυος νοσοκόμα νοσηλεύτηκε, αφού «έφαγε» κλωτσιά στην κοιλιά.
Η επιδείνωση της κατάστασης της τουρκικής οικονομίας και ο αυξανόμενος πληθωρισμός, ο οποίος έχει περιορίσει τους μισθούς ορισμένων γιατρών κοντά στα επίπεδα του κατώτατου μισθού, έχουν οδηγήσει ολοένα και περισσότερους επαγγελματίες στο να αναζητήσουν ευκαιρίες καριέρας στο εξωτερικό.
Η αποχώρησή τους από τη χώρα, αποτελεί βασική κατηγορία εναντίον του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έχτισε τη φήμη του επεκτείνοντας την καθολική υγειονομική περίθαλψη.
Όμως, οι επιπτώσεις αυτών των μεταρρυθμίσεων, εκτός απ’ αυτές που έφερε η πανδημία, έχουν υπονομεύσει τον κλάδο.
Περισσότεροι από 1.400 γιατροί έφυγαν πέρυσι για να εργαστούν στο εξωτερικό, ενώ ο αριθμός τους ανέρχεται σε 4.000 την τελευταία δεκαετία, όπως αναφέρει ο Τουρκικός Ιατρικός Σύλλογος. Πολλοί ακόμη ετοιμάζουν αιτήσεις για να φύγουν, προσθέτουν αξιωματούχοι.
Για αρκετό καιρό οι αλλαγές που προωθούσε ο Ερντογάν απέδιδαν καρπούς. Η Τουρκία ανέπτυσσε μια ακμάζουσα ιδιωτική βιομηχανία υγείας, η οποία εξυπηρετούσε Τούρκους και ξένους ασθενείς. Χτίστηκαν 15 μεγάλα νοσοκομεία στην πόλη.
Αλλά το σύστημα είναι πιεσμένο.
«Πριν από τρία χρόνια, θα έλεγα ότι ο μισθός ήταν δίκαιος, αλλά τώρα δεν είναι» δήλωσε ο Δρ. Furkan Cagri Koral, 26 ετών, ένας junior γιατρός που έφυγε από την Τουρκία για τη Γερμανία. «Οι γιατροί στην Τουρκία εργάζονται σαν σκλάβοι, αν λάβουμε υπόψη τον φόρτο εργασίας και τους κινδύνους που αναλαμβάνουν».
*Φωτ. Ivor Prickett για τους The New York Times
Η καθολική πρόσβαση στην υγεία υπερφόρτωσε το σύστημα, ενώ τα νοσοκομεία κλήθηκαν να αυξήσουν τον αριθμό των ασθενών που περιθάλπουν και να βελτιώσουν τις οικονομικές αποδόσεις τους. Ταυτόχρονα, ο Ερντογάν «αγκάλιασε» την ιδιωτικοποίηση της υγειονομικής περίθαλψης και λάνσαρε ένα σύστημα αμοιβής με βάση την απόδοση, κάτι που οδήγησε στο να υπάρχει εστίαση στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα, δήλωσε η Δρ Sebnem Korur Fincanci, πρόεδρος του Τουρκικού Ιατρικού Συλλόγου.
«Υπήρχαν πάρα πολλά ραντεβού, πάρα πολλές επεμβάσεις, κάποιες όχι απαραίτητες» συνέχισε. Οι ασθενείς στην αρχή ήταν ευχαριστημένοι, αλλά τα νοσοκομεία άρχισαν να αυξάνουν τις τιμές και να συντομεύουν τα ραντεβού.
Η βία κατά των επαγγελματιών γιατρών έχει αυξηθεί απότομα τα τελευταία δύο χρόνια, κυρίως στα τμήματα επειγόντων περιστατικών, συχνά λόγω του θυμού για το σύστημα. Περισσότεροι από 13.000 επαγγελματίες υγείας κατήγγειλαν ότι είχαν υποστεί βία στην εργασία τους το 2020, σύμφωνα με τον Τουρκικό Ιατρικό Σύλλογο.
Το κοινοβούλιο αύξησε πρόσφατα τις ποινές για τη βία κατά των εργαζομένων στον τομέα της υγείας και ο Δρ Fahrettin Koca, υπουργός Υγείας της Τουρκίας, κάλεσε το Κοινοβούλιο να εξετάσει τους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων στον τομέα της υγείας.
Όσοι φεύγουν αυτές τις μέρες, δεν έχουν καμία πρόθεση να επιστρέψουν. Φεύγουν για να δώσουν στα παιδιά τους καλύτερες ευκαιρίες, δήλωσαν άτομα που ασχολούνται με τη μετεγκατάσταση γιατρών.
Ο Δρ Cemal Altuntas μετακόμισε στη Γερμανία πριν από τρία χρόνια και σχεδιάζει να παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες για τη μετεγκατάσταση γιατρών από την Τουρκία.
«Δεν θέλουμε μια πολυτελή ζωή. Θέλουμε την κανονική ζωή που μας αξίζει» επεσήμανε.
Ο Safak Timur συνέβαλε στη συγγραφή του άρθρου.
Copyright:
2021 The New York Times
Διαβάστε επίσης:
Εκεί όπου η zero-Covid στρατηγική βάζει σε δεύτερη μοίρα την ανθρώπινη ζωή
Κορωνοϊός: Γιατί η Ευρώπη αρχίζει και αλλάζει στάση
Έχεις πρεσβυωπία: Οι σταγόνες που θα σου «βγάλουν» τα γυαλιά
Γιατί το καλύτερο εμβόλιο κατά της Covid ίσως δεν είναι… ενέσιμο
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
