Οι Γκορμπατσόφ: Μία ιστορία αγάπης του Ψυχρού Πολέμου

Μόσχα – Τον Αύγουστο του 1991 ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο τελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, επέστρεψε με την οικογένειά του στη Μόσχα από την Κριμαία, όπου βρισκόταν σε κατ’οίκον περιορισμό ύστερα από ένα πραξικόπημα, που απέτυχε τελικά να τον ρίξει. 

Αντί να πάει στους χιλιάδες ενθουσιασμένους Μοσχοβίτες για να γιορτάσει τη νίκη του και τη δική τους, ο κ. Γκορμπατσόφ πήγε στο νοσοκομείο με τη σύζυγό του, Ραΐσα, που είχε υποστεί εγκεφαλικό.

Αυτή η σκηνή ήταν καθοριστική στην πρόσφατη ιστορία της Ρωσίας και έχει κεντρικό ρόλο στο «Γκομπαρτσόφ» την τελευταία παραγωγή του κρατικού Theater of Nations in Moscow, στο οποίο οι παραστάσεις συνεχίζονται παρά την πανδημία, αν και με όριο στο κοινό. «Δεν ήμουν παντρεμένος με τη χώρα – τη Ρωσία ή τη Σοβιετική Ένωση» έγραψε στα απομνημονεύματά του ο Γκορμπατσόφ, που σήμερα είναι 90 ετών και εξακολουθεί να ζει στη Μόσχα. «Ήμουν παντρεμένος με τη σύζυγό μου και εκείνο το βράδυ την πήγα στο νοσοκομείο» λέει και από τη σκηνή ο Γεβγένι Μιρόνοφ που τον υποδύεται. «Ίσως ήταν η πιο κρίσιμη απόφαση στην πολιτική μου ζωή». 

Το «Γκορμπατσόφ» που έκανε πρεμιέρα τον περασμένο Οκτώβριο είναι μία ωδή στην ιστορία αγάπης των Μιχαήλ και Ραΐσα Γκορμπατσόφ. Τοποθετώντας τη σχέση τους στο κέντρο του, το θεατρικό κάνει κάτι ξεχωριστό για τη ρωσική καλλιτεχνική ζωή. Παρουσιάζει τον ηγέτη της χώρας ως άνθρωπο αντί για μία τεράστια προσωπικότητα υπεύθυνη για το μέλλον της. Δείχνει τον Γκορμπατσόφ ως έναν άνθρωπο του οποίου οι ηθικές υποχρεώσεις προς τη σύζυγο, τους φίλους και τους πολίτες του επικράτησαν της πολιτικής. 

Σε μία χώρα στην οποία απολυταρχικοί ηγέτες προστατεύουν με προσοχή την εικόνα τους, το Γκορμπατσόφ είναι μία πνοή φρέσκου αέρα. Γιορτάζει την ανθρωπιά ενός ατόμου που άλλοι λατρεύουν ως ελευθερωτή και άλλοι απεχθάνονται στη Ρωσία ως τον άνθρωπο που κατέστρεψε το στάτους υπερδύναμης της χώρας. Ο Άλβις Χερμάνις που έγραψε και σκηνοθέτησε το έργο προσπάθησε να δείξει το πώς τα πολιτικά ζητήματα έρχονται σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην αληθινή αγάπη. Και με τον τρόπο αυτό έκανε την ιστορία οικουμενική. 

Ο Χερμάνις χρησιμοποιεί τα εργαλεία της παράδοσης του ψυχολογικού ρεαλισμού για να το πετύχει αυτό. Μόνο δύο ηθοποιοί βρίσκονται επί σκηνής και παίζουμε με εντυπωσιακή ακρίβεια, δημιουργώντας μία ατμόσφαιρα μελαγχολίας. Ο ίδιος ο Γκορμπατσόφ που παρακολούθησε την πρόβα δεν ζήτησε ούτε μία αλλαγή. «Αυτή είνα η ελευθερία» είπε σύμφωνα με τον Μιρόνοφ. «Συνηθείστε τη». 

Copyright:
2021 The New York Times

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News