Συρία: Πώς ο πόλεμος έφερε επανάσταση στην ηλιακή ενέργεια
Όταν η συριακή κυβέρνηση επιτέθηκε στο χωριό τους, ο Ραντουάν αλ Σιμάλι και η οικογένειά τους φόρτωσαν τα ρούχα και τα στρώματα στο φορτηγό και έφυγαν με ταχύτητα προς τη νέα τους προσφυγική ζωή, αφήνοντας πίσω το σπίτι τους, το αγρόκτημά τους και την τηλεόραση.
Ανάμεσα στα υπάρχονται όμως που κράτησαν ήταν μία πολύτιμη τεχνολογία: το ηλιακό πάνελ που τώρα βρίσκεται δίπλα στη σκηνή τους κοντά στο χωριό Χαρανμπούς. «Είναι σημαντικό» λέει ο κ. Αλ Σιμάλι για το πάνελ των 270 watt, τη μοναδική πηγή ηλεκτρισμού της οικογένειάς του. «Όταν έχει ήλιο κατά τη διάρκεια της ημέρας, μπορούμε να έχουμε φως τη νύχτα».
Μία απροσδόκητη επανάσταση της ηλιακής ενέργειας βρίσκεται σε εξέλιξη στην δοκιμαζόμενη ελεγχόμενη από αντάρτες βορειοδυτική Συρία, όπου οι άνθρωποι των οποίων οι ζωές έχουν ανατραπεί από τον 10ετή εμφύλιο πόλεμο έχουν αγκαλιάσει τη μορφή αυτή ενέργειας, γιατί είναι η φθηνότερη πηγή ρεύματος που έχουν στη διάθεσή τους. Ηλιακά πάνελ, μεγάλα και μικρά, παλαιά και νέα, βρίσκονται παντού στην επαρχία της Ιντλίμπ στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκίας, στερεωμένα πάνω σε στέγες, μπαλκόνια, σκηνές, κοντά σε φάρμες και εργοστάσια.
Η ηλιακή επανάσταση στη βόρεια Συρία δεν έχει να κάνει με τους φόβους για την κλιματική αλλαγή ή την επιθυμία των Σύρων να μειώσουν το αποτύπωμα άνθρακα. Είναι η μόνη βιώσιμη επιλογή για μία περιοχή, όπου η κυβέρνηση έχει κόψει το ρεύμα και όπου τα εισαγόμενα καύσιμα είναι υπερβολικά ακριβά. «Δεν υπάρχει άλλη επιλογή» λέει ο Ακράμ Αμπάς, εισαγωγέας ηλιακών πάνελ στο αλ Ντάνα. «Η ηλιακή ενέργεια είναι ευλογία από τον Θεό».
Η επαρχία της Ιντλίμπ ανεδείχθη σε οχυρό των ανταρτών από νωρίς στον πόλεμο. Για αυτό και η κυβέρνηση την απέκοψε από το εθνικό δίκτυο ρεύματος, που στηρίζεται σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και υδροηλεκτρικούς σταθμούς στον Ευφράτη. Αρχικά οι ντόπιοι κατέφυγαν σε γεννήτριες. Ο συνεχής θόρυβος και ο καπνός έγινε μέρος της ζωής τους. Για λίγο χρησιμοποιήθηκαν και διυλισμένα καύσιμα. Αλλά μία εκτίναξη των τιμών τους έστρεψε στα ηλιακά πάνελ.
Ο Αχμέντ Φαλάχα, που πουλάει πάνελ, λεει ότι τη μεγαλύτερη απήχηση έχουν κάποιοι καναδικής κατασκευής ισχύος 130 watt, που Ahmed Falaha, που εισάγονται στη Συρία ύστερα από κάποια χρόνια σε ηλιακό πάρκο της Γερμανίας. Στοιχίζουν μόλις 38 δολάρια έκαστος. Για εκείνους που έχουν περισσότερα χρήματα υπάρχεουν και οι κινεζικής κατασκευής ισχύος 400 watt έναντι 100 δολαρίων.
Έξω από την πόλη, ο Μαμούν Κίμπι, 46χρονος αγρότης, στεκόταν ανάμεσα σε καλλιέργειες μελιτζάνας και σκόρδου. Η τιμή της ντίζελ είχε ανέβει τόσο πολύ που για να καλυφθούν οι ανάγκες της φάρμας του χάθηκαν όλα τα κέρδη του. Έτσι πέρυσι δαπάνησε σχεδόν 30.000 δολάρια για να εγκαταστήσει 280 πάνελ ισχύος 400 watt. Μακροπρόθεσμα περιμένει η επένδυση αυτή να του φέρει σημαντικό κέρδος.
Οι περισσότεροι άνθρωποι στη βορειοδυτική Συρία έχουν πιο απλές ανάγκες ενέργειας και πολύ λιγότερα χρήματα να επενδύσουν. Περισσότεροι από τους μισούς στην περιοχή των 4,2 εκατομμυρίων κατοίκων έχουν μετακομίσει εκεί από άλλες περιοχές και πολλοί εξ αυτών παλεύουν για να έχουν τα απολύτως αναγκαία, όπως φαγητό, καθαρό νερό και σαπούνι. Αλλά ακόμη και εκείνοι που ζουν σε σκηνές έχουν τουλάχιστον ένα ηλιακό πάνελ για να φορτίζουν τα τηλέφωνά τους και να έχουν φως τη νύχτα. Άλλοι έχουν περισσότερα για να καλύψουν και «πολυτέλειες» όπως ίντερνετ και τηλεόραση.
Στην Ιντλίμπ ο Αχμέντ Μπακάρ, πρώην πυροσβέστης και η οικογένειά του ζουν στον δεύτερο όροφο μίας τετραόροφης πολυκατοικίας. Κατάφερε να αγοράσει μεταχειρισμένα πάνελ τα οποία βρίσκονται στο μπαλκόνι και κοιτούν τον ουρανό. «Είναι ό,τι πρέπει για εμάς γιατί είναι δωρεάν ενέργεια» λέει ο 50χρονος Μπακάρ. Ο ανηψιός του, που επίσης ονομάζεται Αχμέντ Μπακάρ, είναι λιγότερο εντυπωσιασμένος. «Είναι μία εναλλακτική» λέει. Αλλά εάν η οικογένεια μπορούσε να μπει στο εθνικό δίκτυο ρεύματος «θα ήταν καλύτερα».
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
