Αερομεταφορές: Η νέα μεγάλη πρόκληση μετά την πανδημία
Τα χειρότερα της πανδημίας μάλλον πέρασαν για τις αεροπορικές εταιρείες, αλλά ο κλάδος μπορεί σύντομα να βρεθεί ενώπιον μίας άλλης κρίσης: μπορεί να κληθεί να λογοδοτήσει για το ρόλο που διαδραματίζει στην κλιματική αλλαγή.
Ο κλάδος δέχεται εντεινόμενη πίεση να μειώσει και τελικά να εξαλείψει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στα αεροπορικά ταξίδια, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Ορισμένες λύσεις όπως οι κυψέλες υδρογόνου είναι πολλά υποσχόμενες, αλλα δεν είναι ξεκάθαρο πότε θα είναι διαθέσιμες. Αυτό αφήνει τις επιχειρήσεις με λίγες επιλογές:Μπορούν να κάνουν τροποποιήσεις για να πετύχουν καλύτερη απόδοση, να περιμένουν τη βελτίωση της τεχνολογίας ή να επενδύσουν σήμερα σε βιώσιμες λύσεις για το μέλλον.
Τα Ηνωμένα Έθνη υπολογίζουν ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από αεροπλάνα θα τριπλασιαστούν έως το 2050. Ερευνητές στο International Council on Clean Transportation προειδοποιούν πως η αύξηση μπορεί να είναι ακόμη ταχύτερη.
«Είναι η μεγαλύτερη μακροπρόθεσμη πρόκληση που αντιμετωπίζει η γενιά μας. Είναι ο κορυφαίος κίνδυνος για την υφήλιο» λέει ο Scott Kirby, διευθύνων σύμβουλος της United Airlines. «Είναι πολλά αυτά στα οποία μπορούμε να ανταγωνιζόμαστε, αλλά όλοι πρέπει να προσπαθήσουμε να κάνουμε τη διαφορά στην κλιματική αλλαγή».
Κάποια μέρα, οι κυψέλες υδρογόνου και τα συνθετικά καύσιμα θα μπορούσαν να βοηθήσουν τον κλάδο να πετύχει την απανθρακοποίηση. Κάποια projects έχουν ήδη αρχίσει, κυρίως στην Ευρώπη, όπου η Airbus λέει ότι σχεδιάζει να κατασκευάσει ένα αεροσκάφος μηδενικών εκπομπών ρύπων έως το 2035. Η Boeing από την πλευρά της δίνει περισσότερη έμφαση στην ανάπτυξη πιο ενεργειακά αποδοτικών αεροσκαφών.
Σε ένα πετροχημικό εργοστάσιο έξω από το Χιούστον του Τέξας, οι Neste US και Texmark Chemicals μετατρέπουν το μη αποσταγμένο ντίζελ σε ανανεώσιμα καύσιμα για αεροσκάφη. Δημιουργείται από μαγειρικό λάδι και απορρίματα από φυτά. Η Neste, φινλανδική εταιρεία, είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ανανεώσιμων καυσίμων για αεροσκάφη. Παράγει 132 εκατομμύρια λίτρα ανανεώσιμων καυσίμων για την αεροπορία και ελπίζει να φτάσει στα 2 δισεκατομμύρια λίτρα ετησίως έως το 2023, ενισχύοντας την παραγωγή της σε διυλιστήρια στη Σιγκαπούρη και το Ρότερνταμ της Ολλανδίας. Η ποσότητα θα είναι αρκετή να καλύψει 40.000 πτήσεις από τη Νέα Υόρκη στο Λονδίνο.
Η Rystad Energy, νορβηγική συμβουλευτική εταιρεία, προβλέπει ότι τα ανανεώσιμα καύσιμα θα καταστούν οικονομικά προσιτά μετά το 2030 και θα καλύπτουν το 30% των αναγκών της αεροπορίας έως το 2050. Αλλά η IHS Markit είναι λιγότερο αισιόδοξη. Υπολογίζει ότι έως το 2050 θα καλύπτουν μόνο το 15% των καυσίμων για τις αερομεταφορές.
Ο Daniel Evans της IHS Markit επισημαίνει δε ότι τα ανανεώσιμα καύσιμα για αεροσκάφη μειώνουν τις εκπομπές άνθρακα μόνο κατά 30% έως 50% σε σχέση με τα συμβατικά καύσιμα. Και η παραγωγή τους μπορεί να προκαλέσει άλλες δυσμενείς συνέπειες όπως η αποψίλωση των δασών σε περιοχές, όπου καλλιεργούνται οι πρώτες ύλες.
Ορισμένες εταιρείες προσπαθούν να παρακάμψουν αυτά τα προβλήματα αποφεύγοντας τις καλλιέργειες. Η BioEnergy, στην οποία επενδύει η United, σχεδιάζει να δημιουργήσει ένα εργοστάσιο στη Βρετανία για την παραγωγή καυσίμων για αεροσκάφη από απορίμματα. Η Red Rock Biofuels, εταιρεία στο Κολοράντο, ελπίζει να χρησιμοποιήσει βιομάζα από απόβλητα. Αλλά η εξέλιξη τέτοιων τεχνολογιών είναι αργή.
«Θα είναι πραγματικά δύσκολα τα πράγματα. Ακόμη και εάν κάψεις 100% βιοκαύσιμα δεν θα φτάσεις στο ουδέτερο αποτύπωμα άνθρακα» λέει ο κ. Evans.
Το υδρογόνο είναι μία άλλη πιθανότητα, αν και πιθανότατα δεν θα την βλέπουμε για αρκετές ακόμη δεκαετίες. Αντί για μπαταρίες ή για κινητήρες, τα αεροσκάφη θα έχουν δεξαμενές υδρογόνου και κυψέλες. Το υδρογόνο θα μπορούσε να παραχθεί από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή και να μειώσει τις εκπομπές που συνδέονται με την υπερθέρμανση του πλανήτη. Αλλά αυτά τα καύσιμα θα στοίχιζαν δύο με τρεις φορές περισσότερο από τα συμβατικά, λένε ειδικοί.
Μία άλλη επιλογή στην οποία στρέφονται κάποιες αεροπορικές είναι οι αντισταθμίσεις. Μία εταιρεία δηλαδή πληρώνει μία άλλη να φυτέψει δέντρα ή να μην κόψει ή να λάβει μέτρα για τη μείωση των εκπομπών ρύπων. Αλλά τα οφέλη της πολιτικής αυτής είναι δύσκολο να μετρηθούν.
Copyright:
2021 The New York Times
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
