H πανδημία αντιστρέφει το brain drain στην Ιταλία
Όταν η Έλενα Παρίζι, μηχανικός, έφυγε από την Ιταλία πριν από πέντε χρόνια, σε ηλικία 22 ετών, για να κυνηγήσει μία καριέρα στο Λονδίνο, ακολούθησε το πλήθος των νέων ταλαντούχων Ιταλών που θέλησαν να ξεφύγουν από μία αδύναμη αγορά εργασίας και την απουσία ευκαιριών στην πατρίδα τους για να βρουν εργασία στο εξωτερικό.
Αλλά την τελευταία χρονιά καθώς η πανδημία του κορωνοϊού ανάγκασε υπαλλήλους ανά τον κόσμο να εργαστούν από το σπίτι, η κ. Παρίζι όπως πολλοί συμπατριώτες της άδραξαν την ευκαιρία να επιστρέψουν πραγματικά στο σπίτι τους, την Ιταλία. «Η ποιότητα της ζωής είναι χίλιες φορές καλύτερη εδώ» λέει η κ. Παρίζι, η οποία εργάζεται στη Ρώμη.
Η Ιταλία, μαζί με τη Ρουμανία και την Πολωνία, είναι μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών που έστειλαν τους περισσότερους εργαζόμενους στο εξωτερικό, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Λαμβάνοντας υπόψη τα χρήματα, που δαπανά η χώρα σε εκπαίδευση, το brain drain στοιχίζει στην Ιταλία 14 δισ. ευρώ κάθε χρόνο, σύμφωνα με την Confidustria, τη μεγαλύτερη ένωση βιομηχανιών στην Ιταλία.
Οι Ιταλοί βουλευτές προσπαθούσαν εδώ και καιρό να προσελκύσουν τους ταλαντούχους εργαζομένους να επιστρέψουν με φοροελαφρύνσεις, αλλά μία ζοφερή αγορά εργασίας, υψηλή ανεργία και επίμονη γραφειοκρατία στένευε το δρόμο της επιστροφής. Και τότε χτύπησε ο ιός. Τον τελευταίο χρόνο ο αριθμός των Ιταλών ηλικίας 18 έως 34 ετών που επέστρεψαν στην πατρίδα αυξήθηκε κατά 20% σύμφωνα με τη νκυβέρνηση. «Η αναστροφή του brain drain» διεκήρυξε η Il Sole 24 Ora τον Σεπτέμβριο. Τον Δεκέμβριο το περιοδικό L’Esresso χαρακτήριζε το 2020 «το έτος της επιστροφής».
Η Πάολα Πιζάνο, υπουργός Τεχνολογικής Καινοτομίας, είπε ότι η Ιταλία πρέπει να κάνει και εκείνη προσπάθεια για να τους κρατήσει εδώ. H χώρα χρειάζεται «ισχυρή και ασφαλή σύνδεση στο Ίντερνετ» είπε, ώστε οι Ιταλοί να μπορούν να εργάζονται για την εταιρεία για την οποία εργάζονταν.
Η Southworking, μία ομάδα που προωθεί την εξ αποστάσεως εργασίας στον λιγότερο ανεπτυγμένο νότο της Ιταλίας, δημιουργεί ένα δίκτυο πόλεων εξοπλισμένων με γρήγορο ίντερνετ, ένα αεροδρόμιο ή σιδηροδρομικό σταθμό κοντά και τουλάχιστον έναν χώρο εργασίας ή βιβλιοθήκη με καλό Wi-Fi. Ο επιχειρηματικός κόσμος της Ιταλίας κάλεσε την κυβέρνηση να μην σπαταλήσει την ευκαιρία. Γράφοντας στην εφημερίδα Il Messaggero ο Μιχέλ Μαρτόνε, πρώην αναπληρωτής υπουργός Εργασίας, κάλεσε τους βουλευτές να διατηρήσουν τη «στρατιά των νέων ανθρώπων που επέστρεψαν στην πατρίδα». Αλλά ορισμένοι ειδικοί τονίζουν ότι δεν υπάρχουν πραγματικά πολλά πλεονεκτήματα, ώστε να συντηρηθεί η κατάσταση.
«Το Zoom δεν θα λύσει τα προβλήματα της Ιταλίας» είπε ο Ένρικο Μορέτι, οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, που είναι και αυτός μέρος του ιταλικού brain drain. O Μπρουνέλο Ρόζα, οικονομολόγος στο Λονδίνο, που είναι επίσης μέλος της διασποράς, είπε ότι η πιο πιθανή έκβαση είναι ο ιός να οδηγήσει σε οικονομική καταστροφή και υψηλή ανεργία, η οποία θα πυροδοτήσει νέο κύμα μετανάστευσης όταν οι ευρωπαϊκές χώρες προβούν σε άρση των περιοριστικών μέτρων. Ο ίδιος και άλλοι τονίζουν ότι η Ιταλία θα πρέπει να προχωρήσει σε βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που θα περιορίσουν τη γραφειοκρατία και θα βελτιώσουν την διαφάνεια αντί να στηρίζονται σε «ανθρώπους που επιστρέφουν επειδή το φαγητό στο εξωτερικό είναι χειρότερο ή ο καιρός κακός». Όσο για την κ. Παρίζι, είπε ότι θα επιστρέψει στην εργασία της στο Λονδίνο, όταν το γραφείο ανοίξει και πάλι. «Είμαι νέα, είμαι γυναίκα και είμαι σε πολύ υψηλή θέση» είπε. «Γνώριζα πάντα ότι αυτό ήταν προσωρινό» πρόσθεσε.
Copyright: 2021 The New York Times
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
