Όταν πέθανε ο πατέρας της σύγχρονης Κίνας

9 Σεπτεμβρίου 1976 

Ο Μάο Τσετούνγκ, ηγέτης της μακράς επανάστασης και στη συνέχεια του κομμουνιστικού καθεστώτος της Κίνας από την ίδρυσή του, το 1949, πεθαίνει. Μαζί με τον Λένιν και τον Στάλιν, ήταν μία από τις σημαντικότερες κομμουνιστικές προσωπικότητες του Ψυχρού Πολέμου. 

Ο Μάο γεννήθηκε στην Κίνα το 1893. Τη δεκαετία του 1910, μπήκε στο εθνικιστικό κίνημα κατά της διεφθαρμένης και αναποτελεσματικής βασιλικής κυβέρνησης της Κίνας και των ξένων που τη χρησιμοποιούσαν για να εκμεταλλεύονται τη χώρα. Όμως, έως τη δεκαετία του 1920, ο Μάο άρχισε να χάνει την πίστη του στους ηγέτες του εθνικιστικού κινήματος. Πίστεψε ότι μόνο μία επανάσταση της κινεζικής κοινωνίας θα μπορούσε να φέρει την ελευθερία από την δυτική κυριαρχία. Το 1921, έγινε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας. 

Τα πρώτα του χρόνια ως κομμουνιστή δεν ήταν εύκολα. Αντιμετώπιζε διαρκώς τον κίνδυνο σύλληψης και εκτέλεσης από τις δυνάμεις της κυβέρνησης. Και κυρίως, συχνά διαφωνούσε με τους συντρόφους του, πολλοί εκ των οποίων ήθελαν να αντιγράψουν την επανάσταση των Μπολσεβίκων που έφερε τον κομμουνισμό στην εξουσία στη Ρωσία. Ο Μάο, αντίθετα, επέμενε ότι η επανάσταση στην Κίνα θα ερχόταν από τους χωρικούς και όχι από τους εργάτες των πόλεων. 

Το 1935, ο Μάο πήρε τον έλεγχο του ΚΚΚ. Στα πρόθυρα της ήττας από τις κινεζικές εθνικιστικές δυνάμεις, το ΚΚΚ δέχθηκε σκληρές επιθέσεις από τον Μάο, για την έλλειψη επαναστατικού ζήλου και την φτωχή στρατιωτική στρατηγική του. Απελπισμένα, τα περισσότερα μέλη του κόμματος παραδίδουν τον έλεγχο στον Μάο. Κατά τη διάρκεια του 1930 και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι δυνάμεις του Μάο συνέχισαν τις επιθέσεις τους στην κινεζική κυβέρνηση. Τελικά, επικράτησαν το 1949. Την ίδια χρονιά, ιδρύεται η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. 

Ο Μάο έκανε ξεκάθαρη την αφοσίωσή του στην διαρκή μάχη με τη Δύση όταν, το 1950, έστειλε εκατοντάδες χιλιάδες Κινέζους στρατιώτες στη Β. Κορέα για να πολεμήσουν τις αμερικανικές δυνάμεις, κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κορέας. Ο πόλεμος συνεχιζόταν για περίπου τρεις δεκαετίες, τελειώνοντας με την εκεχειρία του 1953. 

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο Μάο άρχισε να αποσύρεται από τον ενεργό του ρόλο στην κινεζική κυβέρνηση, για να επιστρέψει δριμύτερος στα μέσα του 1960, όταν ηγείται της Πολιτιστικής Επανάστασης, η οποία στόχευε να τονώσει το επαναστατικό πνεύμα του λαού. 

Η επανάσταση καλούσε τους υποστηρικτές του Μάο να δείξουν μεγαλύτερη αφοσίωση στα πραγματικά ιδεώδη του κομμουνισμού και περιελάμβανε όλο και πιο σκληρές λεκτικές επιθέσεις τόσο προς τη Σοβιετική Ένωση όσο και προς τις ΗΠΑ. Χιλιάδες Κινέζοι σκοτώθηκαν ή φυλακίστηκαν από τους νεαρούς υποστηρικτές του Μάο, τους ερυθροφρουρούς. 

Διεθνώς, δυνάμεις έσπρωχναν τον Μάο να επιδιώξει μία στενότερη σχέση με τις ΗΠΑ. Από τις αρχές του 1960, οι σχέσεις ανάμεσα στην Κίνα και τη Σοβιετική Ένωση εμφάνιζαν σταθερή επιδείνωση και υπήρχαν συχνές συγκρούσεις στα σύνορα. Έως τα τέλη της δεκαετίας, ο Μάο βλέπει τη Σοβιετική Ένωση σαν μια μεγαλύτερη απειλή για την Κίνα από τις ΗΠΑ. Και επιδιώξει στενότερες σχέσεις με τους Αμερικανούς, ελπίζοντας να τους χρησιμοποιήσει ως συμμάχους κατά των Σοβιετικών. Οι προσπάθειές του αυτές οδηγούν σε δραματική αλλαγή στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας, οι οποίες κλιμακώνοντας με την ιστορική επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον στην Κίνα, το 1972. 

Η συνάντηση με τον Νίξον ήταν μία από τις μεγάλες δημόσιες επιτυχίες του Μάο. Σχεδόν 80 ετών, ο Μάο αρχίζει να κάνει λιγότερες εμφανίσεις. Υποφέρει από Πάρκινσον. Πέθανε το 1976, διατηρώντας ακόμα την θέση του προέδρου του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας. 

moneyreview.gr με πληροφορίες από history.com

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News