Στέφανος Τσιτσιπάς: «Καθήκον η αυτοβελτίωση»
«Φτάσε όπου δεν μπορείς» ήταν η προτροπή του «ανεχόρταγου παππού» Ελ Γκρέκο στον Νίκο Καζαντζάκη, στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα «Αναφορά στον Γκρέκο». Κι ο Στέφανος Τσιτσιπάς μπορεί να έχει φτάσει μέχρι εκεί όπου δεν έχει «πατήσει» κανένας Ελληνας τενίστας, αλλά έχει ακόμα πολύ δρόμο για να οδηγηθεί μέχρι εκεί όπου δεν μπορεί. Εξάλλου, όπως λέει ο ίδιος στην «Κθημερινή» και στη Σπυριδούλα Σπανέα, «η αυτοβελτίωση αποτελεί καθήκον».
Στα 22 χρόνια του βρίσκεται στην 5η θέση του κόσμου. Εχει νικήσει Φέντερερ, Ναδάλ, Τζόκοβιτς και διαθέτει εκατομμύρια θαυμαστές. Ο ίδιος όμως δεν μπαίνει σε… καλούπι. Δεν είναι τυχαίο ότι η Telegraph τον είχε χαρακτηρίσει «φωτογράφο, ταξιδιώτη, φιλόσοφο». Ο Στέφανος είναι αυτά, και πολλά ακόμη.
Με μια βαλίτσα στο χέρι γυρίζει ανά τον κόσμο. Οπου τον καλεί το άθλημα. Τον εντοπίσαμε ανάμεσα στις διοργανώσεις του Ρότερνταμ και της Μασσαλίας. Η συζήτηση ξεκίνησε από το γκραν σλαμ της Μελβούρνης. «Η πορεία μου στην Αυστραλία ήταν άκρως ικανοποιητική. Νομίζω ότι κατάφερα να κάνω ακόμα ένα σημαντικό βήμα στην αγωνιστική εξέλιξή μου. Εξαιτίας της πανδημίας έχει αλλάξει η καθημερινότητα και στο τένις. Οι μετακινήσεις είναι πιο δύσκολες και περιορίζεται η ελευθερία για κοινωνική ζωή».
Τα πρώτα βήματα του Στέφανου Τσιτσιπά δεν ήταν στρωμένα με… ρόδα. Η οικογένειά του, αντιλαμβανόμενη το μεγάλο ταλέντο του, χρειάστηκε να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, και ο ίδιος από την παιδική ηλικία άρχισε να συλλέγει… ταξιδιωτικά μίλια. «Ισως η μεγαλύτερη δυσκολία που ένιωσα είναι η παρατεταμένη απουσία από το σπίτι αλλά και η έλλειψη κανονικότητας στα παιδικά μου χρόνια. Δυστυχώς, πρωταθλητισμός χωρίς θυσίες δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει. Η παρατεταμένη απουσία από την οικογένειά μου και τους φίλους μού στοίχισαν. Σύντομα όμως κατάλαβα ότι τα υψηλά ιδανικά του αθλητισμού θα με βοηθήσουν να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Ο πατέρας μου, ως συνοδοιπόρος μου, πάντα με στήριζε να αντέξω ψυχολογικά, και να έχω σωστά κίνητρα και στόχους στην εξέλιξή μου ως αθλητής αλλά και ως άνθρωπος», μας λέει.
Ποιος όμως είναι ο ρόλος της οικογένειας δίπλα από έναν τενίστα που στη μετεφηβική ηλικία βρέθηκε στην «ελίτ»; «Η οικογένεια παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της σιγουριάς στη ζωή μου, της κανονικότητας. Αυτό είναι το λιμάνι μου για να ξαποστάσω και να συνεχίσω να παλεύω. Είμαι ευλογημένος που είμαι κοντά τους. Ο δρόμος του τενίστα είναι μοναχικός. Μέσα στην αρένα είσαι μόνος σου με τον εαυτό σου, τον χαρακτήρα σου, τα συναισθήματά σου, τις ανασφάλειές σου, τους φόβους σου. Είσαι εσύ και ο άλλος μαχητής. Είναι μια μοναχική μάχη» υπογραμμίζει και όταν τον ρωτάμε για τον μεγαλύτερο φόβο του, μας λέει: «Να σταματήσω να είμαι ελεύθερος στη σκέψη μου και στα συναισθήματά μου».
Και αφού η συζήτηση έφτασε στην ελευθερία της σκέψης, τα social media αποτέλεσαν την επόμενη… στάση. «Είναι καλό οι αθλητές να δείχνουν μία ειλικρινή εικόνα της κατάστασής τους, διότι αποτελούν πρότυπο. Είμαι κατά της προσποίησης. Μου αρέσει η αλήθεια έστω και εάν πολλές φορές δεν είναι αρεστή. Ζούμε σε μία ελεύθερη κοινωνία και η κριτική αποτελεί μέρος της ελευθερίας μας. Οταν γίνεται καλοπροαίρετα, τότε αποτελεί σημαντικό εργαλείο για βελτίωση της κοινωνίας και ατομική αυτοβελτίωση».
Η φράση «ατομική αυτοβελτίωση» έφερε την ερώτηση για τις βελτιώσεις που θα μπορούσε να κάνει στο παιχνίδι του. «Νομίζω η βελτίωση αλλά και η αυτοβελτίωση είναι καθήκον κάθε ανθρώπου. Προσπαθώ να προσθέτω καθημερινά στη ζωή μου πράγματα που θα με βοηθήσουν να εξελιχθώ σωματικά και πνευματικά. Πρέπει να βρω τρόπους να εκφράζω πιο αποτελεσματικά τον αυθορμητισμό μου στο παιχνίδι. Από την άλλη, νομίζω ότι δεν φοβάμαι την πίεση και μου αρέσει να αναλαμβάνω ευθύνες».
Ο Στέφανος ανήκει στη γενιά που «πολιορκεί» τους «Big 3». Είναι εύκολο να σπάσει η τριάδα; «Ηδη στην παγκόσμια ATP βαθμολογία έσπασε. Ετσι είναι η ζωή, ανοίγεις τον δρόμο και τον δείχνεις στις επόμενες γενιές. Αυτοί οι αθλητές πέτυχαν εντυπωσιακά πράγματα σε αυτό το άθλημα. Το ανέβασαν στο υψηλότερο σκαλί της δημοτικότητάς του. Μακάρι να ήταν εδώ για πάντα, αλλά δεν γίνεται. Πιστεύω οι επόμενες γενιές θα είναι ισάξιοι συνεχιστές αυτής της ιστορίας» υπογραμμίζει και όταν τον ρωτάμε για τον μεγαλύτερο τενίστα όλων των εποχών, μας συνιστά υπομονή: «Πρέπει να περιμένουμε, διότι ακόμα υπάρχει μεγάλη δυναμική από τους τρεις αθλητές που ανταγωνίζονται για αυτό. Εάν οπωσδήποτε πρέπει να απαντήσω, νομίζω ότι εάν μπορούσαμε να κατατάξουμε το τένις στα elegance αθλήματα τότε, ίσως, είναι ο Ρότζερ Φέντερερ».
Να μπει η Ελλάδα πιο ενεργά στο τένις
Σε όποιο μήκος και πλάτος του κόσμου και να βρίσκεται, ο Στέφανος Τσιτσιπάς μεταφέρει μέσα του την Ελλάδα. «Νιώθω μόνο ευγνωμοσύνη για αυτά που μου έχουν προσφέρει οι συμπατριώτες μου. Τους αγαπώ όλους ξεχωριστά. Μακάρι να μπορούσα να μιλήσω στον καθένα ατομικά και να μοιραστούμε σκέψεις και ιδέες για τις ζωές μας». Μαζί με τη Μαρία Σάκκαρη αποτελούν τους πρεσβευτές του αθλήματος της χώρας. «Το τένις άρχισε να παίρνει μια σημαντική θέση στην καθημερινή αθλητική ζωή των Ελλήνων. Η Ομοσπονδία προσπαθεί να δημιουργήσει συνθήκες για την αγωνιστική ανάπτυξή του, με αγώνες ETA, ITF juniors ITF pro, δίνοντας ευκαιρίες στους νέους αθλητές να κάνουν τα πρώτα τους επαγγελματικά βήματα. Από εκεί και πέρα πρέπει η πολιτεία να εμπλέξει ιδιωτικούς φορείς, να δημιουργήσει το σωστό περιβάλλον ώστε επιχειρηματίες να επενδύσουν στον χώρο. Αυτό θα κάνει καλό στο άθλημα αλλά και στην κοινωνία, μέσα από την ανάπτυξη του αθλητικού τουρισμού. Η διοργάνωση ενός επαγγελματικού τουρνουά θα βοηθήσει στην εδραίωση της χώρας μας ως ενός “ελίτ” τενιστικού προορισμού».
Ο χρόνος μετράει αντίστροφα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ο τενίστας το ίδιο για να βρεθεί στο Τόκιο. «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν ίσως τον μεγαλύτερο στόχο μου για το άμεσο μέλλον. Είναι τιμητικό να είσαι μέρος αυτής της ιστορικής διοργάνωσης και να ξέρεις ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Ιστορία της χώρας σου».
Πηγή: kathimerini.gr
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News