«Hellbound»: Ένα σύντομο σχόλιο για τη νέα κορεάτικη σειρά του Netflix

Στον νέο κόσμο του «Hellbound», η ελεύθερη βούληση δεν παίζει μεγάλο ρόλο. Η επιβεβλημένη «ηθική» συμπεριφορά είναι μονόδρομος για όσους θέλουν να συνυπάρχουν ανάμεσα στους ζωντανούς και όλα αυτά στην αρένα μίας νέας καθημερινότητας με θρησκευτικές «πραγματώσεις» που θυμίζει επίγεια κόλαση.

Ο κόσμος (ή για την ακρίβεια η Κορέα) έχει μετατραπεί σε επίγεια κόλαση που κυνηγάει τους βλάσφημους και θυμίζει Doomsday. Εξ’ ου και ο «κολασμένος» τίτλος, «Hellbound», της νέας κορεάτικης μεταφυσικής σειράς που κυκλοφόρησε στο Netflix την Παρασκευή 19 Νοεμβρίου με έξι επεισόδια διαθέσιμα για streamάρισμα.

Απόκοσμα όντα -κάτι ανάμεσα σε γκροτέσκο τέρατα μεγέθους King Kong και δαίμονες της κολάσεως – εμφανίζονται από το πουθενά μπροστά σε ανυποψίαστους πολίτες, προειδοποιώντας τους με τραγελαφική ακρίβεια για την ημερομηνία και την ώρα της συνάντησής τους με το αναπόδραστο τέλος: οι άνθρωποι καταδικάζονται στην κόλαση του επέκεινα και η προφητεία αυτοεκπληρώνεται κάθε φορά, μηδενός εξαιρουμένου.

Μέσα σε αυτό το δυστοπικό κλίμα στο οποίο -εκ πρώτης -δε μοιάζει να υπάρχει σωτηρία, τάξη και νόημα για σκεπτόμενους θεατές, ένας πολίτης, ωσάν σύγχρονος Μεσσίας (Jeong Jin-soo), ηγείται ενός ταχύτατα αναπτυσσόμενου θρησκευτικού cult («Νέα Αλήθεια»), το οποίο «πατάει» στον φόβο της τιμωρίας και ευαγγελίζεται τον ερχομό της θείας δικαιοσύνης, δεδομένου ότι ο ανθρώπινος νόμος φαίνεται να έχει αποτύχει παταγωδώς.

Η αναγκαιότητα της «κολασμένης» Νέας Πραγματικότητας στο να είμαστε «ηθικοί» (δε διευκρινίζεται περεταίρω- αρκεί να μην έχεις κάνει παιδί με παντρεμένο ή να μη χρωστάς σε τοκογλύφους) δεν είναι μια απλή ανάγκη για τη σωτηρία του κόσμου. Είναι ότι δε μας μένει άλλος χρόνος, ο «παλιός» κόσμος που ξέραμε αυτο-καταστρέφεται, και η ηθική συμπεριφορά δεν αποτελεί πλέον δικαίωμα και επιλογή ζωής, αλλά υποχρέωση και προσταγή. «Πρέπει» να είμαστε ηθικοί και να ζούμε με δουλοπρέπεια κάτω από το βλέμμα του Παντοδύναμου, ειδάλλως θα καταλήξουμε στην κόλαση σε 5 μέρες στις 3.30 ακριβώς. Πώς έλεγε ο Πανούσης «γαμάτε γιατί χανόμαστε»; Κάπως έτσι και το «Hellbound» μας λέει «να είστε ηθικοί γιατί θα πάτε (και εσείς) πολύ σύντομα στην κόλαση».

Και ενώ υποτίθεται πως η θεία καταδίκη αφορά αποκλειστικά εκείνους που «αμάρτησαν» στο παρελθόν -μιλάμε για μεγαλύτερα ή ήσσονος σημασίας ανομήματα-, η ηθική στην οποία βασίζονται οι προφητείες και οι «πραγματώσεις», δε μοιάζει τελικά και τόσο «ηθική», αφού καταδικάζονται στην κόλαση νεογέννητα μωρά σε ΜΕΘ και λογίζονται ως παράπλευρες απώλειες ευάλωτοι πολίτες (όπως η ηλικιωμένη, καρκινοπαθής μητέρας της πρωταγωνίστριας δικηγόρου Min Hye-jin), χαρακτήρες που με καμία πράξη τους δε φαίνεται να «μόλυναν» τον πλανήτη με τις αμαρτίες τους. Kάπου εκεί δοκιμάζονται τα όρια και η αντοχή μας, αφού έχουμε καταναλώσει μπόλικη βαναυσότητα και βία, ενδεχομένως με το πρόσχημα ότι, αναλόγως σκληρή είναι και η πραγματικότητα ούτως η άλλως, οπότε η τέχνη απλώς το επιβεβαιώνει ιδεολογικά και αισθητικά.

Ένα sci-fi, μετα-αποκαλυπτικό και μηδενιστικό δράμα/θρίλερ για τα ανθρώπινα πάθη και την «παρακμή» του πολιτισμού που τελματώνει τον κυνισμό και υπόσχεται αγωνία, δράση και υπερένταση, οι οποίες οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι καταφέρνουν να ανταποκριθούν στο είδος.

Η σειρά έχει 6 επεισόδια μέχρι στιγμής (δεν γνωρίζουμε ακόμα αν θα βγουν και επόμενοι κύκλοι), ενώ, όπως και το «Παιχνίδι του Καλαμαριού», φαίνεται να θερμομετρεί μία ολόκληρη εποχή και να πιάνει τον παλμό της απελπισίας μας. 

Πόση οδύνη, όμως, να αντέξουμε χωρίς να πονάμε στη θέα της; Πόση ακόμα βαναυσότητα να καταναλώσουμε στο όνομα ενός είδους ολικής τέχνης που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει;

Μετά τη σαρωτική επιτυχία του Squid Game που καθήλωσε τους χρήστες του Netflix παγκοσμίως, είναι να απορούμε καμία φορά πώς η απόγνωση, η ανασφάλεια και οι ακρότητες της εποχής έρχονται και “στριμώχνονται” στη μικρή οθόνη. Εμείς, από την άλλη, που καλά κάνουμε και παρακολουθούμε αυτό που καλά κάνει και μας σερβίρει η συνδρομητική πλατφόρμα, στεκόμαστε ώρες-ώρες μουδιασμένοι στη θέα της πιο παρανοϊκής και σαδιστικής κινηματογραφικής συνθήκης που μπορεί να συλλάβει ο νους, αφού τίποτα πια δε μας σοκάρει. Πανδημία ζήσαμε και ζούμε ακόμα, ξέρουμε τι εστί τρομοκρατία, φονταμενταλισμός, εμπορευματοποίηση της θρησκείας, κυνισμός, ακραία βία. Τα έχουμε δει όλα και τα περιμένουμε όλα. Δώστε μας, λοιπόν, κι άλλα παρόμοια τεχνουργήματα κι εμείς θα «υποφέρουμε» αδιάφορα – χωρίς πολλή λύπη, χωρίς πολλή οδύνη.

Μήπως είμαστε κι εμείς τίποτα αμαρτωλοί και το ξεχάσαμε; Μη σκέφτεστε και πολύ δυνατά γιατί μπορεί να έρθει και η δίκη σας η σειρά. Όπως λέει και το marketing της «Νέας Αλήθειας» στο «Hellbound»: «Μπορείτε να βρείτε το θέλημα του θεού στην εφαρμογή της Νέας Αλήθειας». Τα σχόλια δικά σας…

To cast της νέας τηλεοπτικής σειράς απαρτίζεται από τους: Yoo Ah-in, Kim Hyun-joo, Chase Yi, Jeong Min Park, Jin-ah Won, Harrison Xu, Ryu Kyung-Soo, Ik-joon Yang, Do-yoon Kim. Η σκηνοθεσία ανήκει στον Sang-ho Yeon, δημιουργό του μετα-αποκαλυπτικού θρίλερ του 2016,  Train to Busan.

Πηγή: neolaia.gr

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News