Οι πρώτες 100 ημέρες του James Webb: Οι πιο εντυπωσιακές εικόνες
Τουλάχιστον 1,6 εκατ. χιλιόμετρα ταξιδιού, περίπου 10 δισ. δολάρια σε κόστος, κοιτάζοντας στα πρώτα 400 εκατ. χρόνια μετά το Big Bang. Ο λόγος βέβαια για το τηλεσκόπιο James Webb, τον διάδοχο του Hubble όπως αποκαλείται από αρκετούς, το οποίο ολοκλήρωσε τις πρώτες 100 ημέρες παρατήρησης, αρκετό διάστημα ώστε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε και εξετάζουμε το σύμπαν.
Ακολουθούν οι πέντε πιο εντυπωσιακές εικόνες, τις οποίες απαθανάτισε στο ταξίδι του μέχρι στιγμής:
1. Λεπτομερής εικόνα του Δία
φωτ. NASA
Οι υπέρυθρες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν στο τέλος Ιουλίου και στη συνέχεια χρωματίστηκαν τεχνητά, παρέχουν, μεταξύ άλλων, τις καλύτερες έως τώρα παρατηρήσεις για το τεράστιο σέλας που δημιουργείται στους δύο πόλους του Δία.
Φαίνονται επίσης η γνωστή Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα (μια γιγάντια καταιγίδα), άλλες μικρότερες καταιγίδες, αχνοί δακτύλιοι και δύο μικρότεροι δορυφόροι του, η Αμάλθεια και η Αδράστεια, διαμέτρου περίπου 200 και 20 χιλιομέτρων αντίστοιχα.
2. Η εικόνα του πρώιμου σύμπαντος
φωτ. AP
Η εικόνα δείχνει το SMACS 0723, όπου μια τεράστια ομάδα σμήνων γαλαξιών λειτουργεί ως μεγεθυντικός φακός για τα αντικείμενα πίσω τους. Ονομάζεται βαρυτικός φακός, και είναι αυτός που δημιούργησε την πρώτη βαθιά όψη πεδίου του Webb με πολύ παλιούς και μακρινούς γαλαξίες.
Το φως από τους γαλαξίες στο προσκήνιο έφυγε πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια και το φως από το γαλαξία πέρα από αυτούς, ακόμη περισσότερο. Όλο αυτό το φως έχει συλληφθεί με άνευ προηγουμένου λεπτομέρεια από το πιο ισχυρό διαστημικό τηλεσκόπιο στην ιστορία, καθιστώντας αυτήν τη βαθύτερη εικόνα του σύμπαντός μας που έχει ληφθεί ποτέ.
3. Η περιοχή δημιουργίας αστέρων στην Carina Nebula
φωτ. Reuters
Γνωστή πλέον και ως «Cosmic Cliffs», πρόκειται για μία αποτύπωση της περιοχής δημιουργίας αστέρων στο Carina Nebula, ένα μείγμα αερίου και νέων αστεριών 7.600 έτη φωτός μακριά και τέσσερις φορείς μεγαλύτερη από το Νεφέλωμα του Ωρίωνα. Ήταν μεταξύ των πρώτων φωτογραφιών που απαθανάτισε το James Webb.
4. Ο βομβαρδισμός αστεροειδούς
φωτ. NASA
Στη συγκεκριμένη στιγμή, το James Webb έστρεψε την κάμερά του ταυτόχρονα με το Hubble προς τον ίδιο στόχο: την επιτυχή αυτοκαταστροφική πρόσκρουση της αμερικανικής συσκευής διαστήματος DART πάνω στον μικρό αστεροειδή Δίμορφο. Επρόκειτο για το πρώτο τεστ πλανητικής άμυνας για την περίπτωση που ένας μεγαλύτερος διαστημικός βράχος θα απειλήσει τη Γη και θα πρέπει να εκτραπεί της πορείας του.
Οι συνδυασμένες παρατηρήσεις των δύο διαστημικών τηλεσκοπίων, οι οποίες αποτελούν μια συνεργασία της αμερικανικής (NASA) και της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας (ESA), θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να αποκτήσουν περισσότερες γνώσεις για τη φύση της επιφάνειας του Δίμορφου (διαμέτρου 160 μέτρων), του δορυφόρου του μεγαλύτερου αστεροειδούς Δίδυμου (780 μέτρων), αλλά και για τον όγκο του υλικού που εκτοξεύτηκε στο διάστημα κατά την πρόσκρουση και πόσο γρήγορα.
5. Οι δακτύλιοι του Ποσειδώνα μετά από 33 χρόνια
φωτ. NASA
Η τελευταία φορά που οι αστρονόμοι είχαν στη διάθεσή τους μια τόσο καθαρή απεικόνιση του πιο απόμακρου από τον Ήλιο πλανήτη ήταν το 1989, όταν το «Βόγιατζερ 2» της NASA έγινε η πρώτη και μοναδική διαστημική βολίδα που πέρασε για λίγες ώρες κοντά από τον παγωμένο γίγαντα.
Στις νέες απεικονίσεις του James Webb, ο πλανήτης εμφανίζεται με ένα χρώμα μεταξύ γκρίζου και λευκού, και παγωμένα νέφη σε κάποια σημεία της επιφάνειας. Το διαστημικό τηλεσκόπιο απαθανάτισε, επίσης, επτά από τα 14 γνωστά φεγγάρια του Ποσειδώνα, μεταξύ των οποίων και τον τεράστιο Τρίτωνα, ο οποίος είναι μεγαλύτερος από τον Πλούτωνα.
moneyreview.gr
Διαβάστε επίσης:
Τηλεσκόπιο James Webb: H ιστορική εκτόξευση – Από ιδέα σε πραγματικότητα μέσα σε 30 χρόνια
Το φιλόδοξο όραμα της Nokia: Γιατί φτιάχνει δίκτυο τηλεπικοινωνιών στο φεγγάρι
Τι σημαίνει Sputnik: Το «μπιπ, μπιπ» που ακούστηκε σε όλο τον κόσμο
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News