Οταν το ξενύχτι ανταμείβεται

Ξημερώματα της Πέμπτης και ο αγώνας των Μιλγουόκι Μπακς με τους Μπόστον Σέλτικς βρίσκεται περίπου στα μέσα της τέταρτης περιόδου. Επειτα από ένα αμφίρροπο παιχνίδι, οι γηπεδούχοι της Βοστόνης μοιάζουν επιτέλους να ξεκολλούν από πάνω τους τον επίμονο αντίπαλο. Προηγούνται με 11 πόντους, οι οπαδοί τους στις εξέδρες παραληρούν, καθώς η ομάδα είναι έτοιμη να κάνει το 3-2 στη σειρά και να φτάσει έτσι μόλις μια νίκη μακριά από την πρόκριση στον επόμενο γύρο.

Μερικές φάσεις μετά και ενώ οι Μπακς προσπαθούν απεγνωσμένα να κρατηθούν κοντά στο σκορ με τον χρόνο να λιγοστεύει, ο ψηλός της Βοστόνης, Αλ Χόρφορντ, πετυχαίνει εντυπωσιακό κάρφωμα. Στη σύγκρουση κάτω από τη μπασκέτα ο Γιάννης Αντετοκούνμπο βρίσκεται ξαπλωμένος φαρδύς-πλατύς στο παρκέ, με αίμα να τρέχει δίπλα από το αριστερό του μάτι. «Τελείωσε», είπαν ακόμα και πιο πιστοί φίλοι των «Ελαφιών». Κι όμως, στην επόμενη ακριβώς επίθεση ο Γιάννης βρίσκει την ψυχραιμία να πετύχει τρίποντο, μειώνοντας στους 3 αλλά κυρίως δηλώνοντας στους αντιπάλους του πως δεν θα παραδοθεί ποτέ.

Αυτό το καλάθι ήταν σαν το τελικό τράβηγμα του σκοινιού που ωθεί την μια ομάδα να πέσει στον γκρεμό και την άλλη να θριαμβεύσει. Οι Μπακς «κλέβουν» το παιχνίδι με τον πιο ανέλπιστο τρόπο κι εγώ σκέφτομαι πως μετά από αυτό δύσκολα θα με πάρει ο ύπνος.

Το μέρα παρά μέρα ξενύχτι, σε συνδυασμό φυσικά με την δουλειά, δεν είναι εύκολο. Από την άλλη βέβαια σκέφτεσαι πως αυτοί οι γίγαντες του αθλητισμού, με την ίδια συχνότητα μπαίνουν στο γήπεδο και αφήνουν εκεί κάθε ικμάδα δύναμης, τεχνικής, ταχύτητας. Υπάρχουν κομμάτια των παιχνιδιών Μπακς-Σέλτικς που σχεδόν πονάς εξ αποστάσεως από το ανελέητο ξύλο που πέφτει στο παρκέ. Βλέπεις ανθρώπους με ύψος 2.10-2.15 να σωριάζονται κάτω με πάταγο και αμφιβάλεις σοβαρά αν θα σηκωθούν ξανά.

Και δεν σηκώνονται πάντα. Ο Μπακς παίζουν εδώ και έναν μήνα δίχως τον δεύτερο καλύτερο παίκτη τους, Κρις Μίντλετον, με τον Αντετοκούνμπο να σηκώνει στους (πελώριους είναι η αλήθεια) ώμους του και αυτό το βάρος. Σε μια άλλη σειρά πλέι-οφ ο παρ’ ολίγον MVP της σεζόν, Τζοέλ Εμπίντ αγωνίζεται να αποφύγει τον αποκλεισμό, φέροντας στο κορμί του τρεις διαφορετικούς τραυματισμούς. Ο κανονικός MVP, Νίκολα Γιόκιτς αποκλείστηκε και πήγε πρόωρες διακοπές, αφού έπαιξε δίχως τους δύο τραυματίες υπαρχηγούς του. Ο θαυματουργός Τζα Μοράντ, τον οποίο είδαμε να ίπταται όλη τη χρονιά πάνω από αντιπάλους, χτύπησε και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα εμφανιστεί ξανά στην post season.

Η λίστα δεν έχει τελειωμό. Οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, η καλύτερη ομάδα της δεκαετίας, θα είχαν πιθανότατα κατακτήσει 6-7 πρωταθλήματα αν δεν σακατεύονταν από το 2019 και έπειτα. Η μαγική τριάδα των Κέβιν Ντουράντ, Κάιρι Ιρβινγκ, Τζέιμς Χάρντεν στους Νετς έπαιξε μαζί ελάχιστα πριν διαλυθεί.

Η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος στο NBA είναι τρομερά δύσκολη υπόθεση. Εκτός από την ικανότητα, την στρατηγική, την γενναιοψυχία, χρειάζεται και μεγάλη δόση καθαρής τύχης. Ενας τραυματισμός κομβικού παίκτη μπορεί να στείλει μια ολόκληρη σεζόν γεμάτη όνειρα και προσδοκίες στα σκουπίδια. Κι όταν του χρόνου ανασκουμπωθείς, ένας καινούριος αντίπαλος, πιο ισχυρός από τους προηγούμενους, βρίσκεται εκεί για να σου κόψει τον δρόμο.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο το ξέρει καλά αυτό. Για αυτό και μπαίνει να παίξει κάθε παιχνίδι των πλέι-οφ σαν να είναι το τελευταίο του. Ανεξάρτητα αν θα τα καταφέρει ή όχι, αυτή η κατάθεση ψυχής, η ατσάλινη αποφασιστικότητα, είναι συγκινητική. Τόσο που αξίζει ένα ξενύχτι ακόμα… μέχρι το επόμενο.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News