Αγορά βινυλίου όπως το…1990

Εχουμε γράψει αρκετές φορές για την αναβίωση του βινυλίου, το οποίο κόντρα στο ρεύμα της ψηφιακής εποχής και του streaming, κάνει τα τελευταία χρόνια μια σχεδόν παράδοξη επιστροφή στις πωλήσεις της μουσικής βιομηχανίας. Τα «τελευταία χρόνια» βέβαια τείνουν πια να γίνουν πολλά, αφού η παγκόσμια αγορά βινυλίου παρουσιάζει άνοδο για 14ο συνεχόμενο έτος, γεγονός που πλέον ξεφεύγει από τα όρια μιας περαστικής τάσης ή μόδας.

Στην Βρετανία μάλιστα, όπου τα βινύλια γνωρίζουν πραγματικά θαυμαστή άνθιση, οι πωλήσεις έχουν ξεπεράσει ήδη τα 5 εκατομμύρια άλμπουμ μέσα στο 2021, αριθμός που είχε να εμφανιστεί από το μακρινό 1990, τότε δηλαδή που οι δίσκοι 33 και 45 στροφών αποτελούσαν, μαζί με τις κασέτες, το βασικό φορμά με το οποίο ακούγονταν και διακινούνταν η μουσική. Οι τελευταίες μάλιστα γνωρίζουν την δική τους σύγχρονη αναβίωση, η οποία πάει πακέτο με οτιδήποτε θυμίζει πια την ποπ κουλτούρα των 80s και 90s.

Τι ακούει όμως σήμερα ο κόσμος σε βινύλιο; Περίπου τα πάντα όπως υποδεικνύει το φετινό Top-5 της βρετανικής αγοράς, το οποίο αποτελείται τόσο από κλασικές επιτυχίες όσο και από νέες δισκογραφικές δουλειές. Εκεί για παράδειγμα θα βρει κανείς τα καινούρια άλμπουμ της Αντελ και του Εντ Σίραν, αλλά και το «Rumours» των Fleetwood Mac ή το «Back to Black» της Εϊμι Γουάινχαουζ.

Οσο για τους λόγους για τους οποίους κάποιος μπαίνει στη διαδικασία να ακούσει βινύλια το 2021, αυτοί μάλλον σχετίζονται (και) με πράγματα που ελάχιστα έχουν να κάνουν με την ίδια τη μουσική. «Πιστεύω πως ένα τεράστιο ποσοστό αυτού που συμβαίνει με τα βινύλια δεν έχει να κάνει καθόλου με τον ήχο, αλλά με τηΝ θεατρικότητα του πράγματος, την όλη εμπειρία που αυτό προσφέρει. Οι δίσκοι LP σε ωθούν προς αυτή την εμπειρία, δεν σε αφήνουν να προχωράς το κομμάτι κάθε 30 δευτερόλεπτα επειδή δεν σου αρέσει το συγκεκριμένο σημείο· αντίθετα σε παρακινούν να το ακούσεις ολόκληρο», επισημαίνει ο Αντι Κερ, διευθυντής μάρκετινγκ της εταιρείας Bowers & Wilkins, η οποία κατασκευάζει υψηλής ποιότητας ηχεία.

Το ίδιο ισχύει και για τα άλμπουμ συνολικά, κάτι το οποίο βέβαια ικανοποιεί τους καλλιτέχνες, που βλέπουν τις δουλειές τους να ακούγονται και να εκτιμώνται περισσότερο με τον τρόπο που και οι ίδιοι επιθυμούν. Ολοι τους άλλωστε πια φροντίζουν να κυκλοφορούν οι δίσκοι τους και σε βινύλια, γεγονός που έχει υποχρεώσει τα αντίστοιχα εργοστάσια παραγωγής να δουλεύουν… υπερωρίες για να ανταποκριθούν στην αυξημένη ζήτηση.

Με πληροφορίες από theguardian.com

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News