Πώς να διαλέξεις «βιβλίο για την παραλία»

Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά, ο καύσωνας θολώνει το μυαλό μας και ήρθε η ώρα να απλώσουμε τα κορμιά μας σε καμία παραλία, κάτω απ’ το ενοχλητικό ή μη μπιτσόμπαρο, στα απόμερα της ακτής ή στην πτυσσόμενη καρέκλα που με το ζόρι πάλι χώρεσε το υπερπλήρες πορτ-παγκάζ του αυτοκινήτου.

Πολλοί εκ των παραθεριστών ανάμεσά μας, απολαμβάνουν τη συντροφιά ενός βιβλίου στην παραλία, κάτω από τον ήλιο, που κάνει το εξώφυλλο να ζεματάει ή στη σκιά μιας πολύχρωμης ομπρέλας που διαφημίζει αναψυκτικό ή στα απόμερα βράχια τέρμα Θεού απ’ το οργανωμένο beach bar.

Και επειδή καλοκαίρι = ανάπαυλα, σχόλη και διασκέδαση (για κάποιους), το προσωπικό διάβασμα είναι μια από τις ασχολίες που χαλαρώνουν το πνεύμα τόσο από το εντατικοποιημένο διάβασμα για το Πανεπιστήμιο ή την εξεταστική, όσο κι απ’ τις καθημερινές απαιτήσεις της ρουτίνας, των υποχρεώσεων, του μικροαστικού μαρτυρίου, που λίγο ή πολύ, όλοι βιώνουμε, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.

Πάει καιρός, λοιπόν, από τότε που άνοιξες ένα βιβλίο και το διάβασες για την πάρτι σου και μόνο, για τη δική σου προσωπική χαλάρωση και διανοητική απόλαυση. Και αφού πέρασε καιρός, πώς θα διαλέξεις το «κατάλληλο» βιβλίο για την παραλία;

Διαλέγοντας «βιβλίο για την παραλία»

Με βάση τη γνωστή-άγνωστη, ρητή-υπόρρητη προκατάληψη, η ανάγνωση στην παραλία (πρέπει να) είναι πιο «ανάλαφρη», πιο χαλαρή, δεν μπορεί, βρε παιδί μου να συμβαδίσει η καυτή άμμος και ο ντάλα ήλιος με βαρύγδουπα νοήματα και περίπλοκες ακαδημαϊκές-μαθηματικές-φιλοσοφικές ή όποιου άλλου είδους έννοιες. Η παραλία θέλει κάτι απλό. Ζητά κάτι κόζι. Κάτι ελαφρύ, κάτι εύκολο, κάτι αέρινο τέλος πάντων. Κάτι που να διαβάζεται σχεδόν μόνο του και να σου κρατά συντροφιά μέχρι την επόμενη βουτιά. Πρέπει να είναι ένα βιβλίο – ανάγνωσμα – εγχειρίδιο – σύγγραμα – τόμος, όπως θες πες το, που να χωράει στην τσάντα σου κάπου ανάμεσα στις πετσέτες και τα σελοφάν απ’ τα σνακς, με προσοχή πάντα μην ανοίξει κανένα αντηλιακό (ή λάδι) και κάνει τις σελίδες του λάσπη.

Από τα βαθιά έγκατα του Facebook, λοιπόν, ξεθάψαμε, από ξεκάθαρη τύχη, μια εύστοχη ανάρτηση που έκανε στις 6 Ιουλίου του 2017 ο πολύ αγαπημένος μας συγγραφεύς και παιδικός παραμυθάς, Αύγουστος Κορτώ. Και δε γίνεται φυσικά να μην τη μοιραστούμε μαζί σου.

Πώς να διαλέξεις ένα «βιβλίο παραλίας», σύμφωνα με το σαρδόνιο και απενοχοποιημένο επιχείρημα του Κορτώ:

1. Πας στο βιβλιοπωλείο.

2. Διαλέγεις ό,τι διάλο γουστάρεις, ό,τι σου κάνει κούκου απ’ το οπισθόφυλλο και το ξεφύλλισμα, ή το βιβλίο κάποιου συγγραφέα που σ’ αρέσει έτσι κι αλλιώς. Το βασικό είναι, στα διαλείμματα απ’ τις βουτιές, να απολαύσεις την καφεδούμπα, την μπίρα, το μοχίτο ή την κακαβιά σου διαβάζοντας κάτι που σε ρουφάει και σ΄ευχαριστεί.

3. Κι αν το βιβλίο που διάλεξες θεωρείται από κάποιους «γυναικεία λογοτεχνία», «ελαφρύ ανάγνωσμα», «πολύ για βαρύ για παραλία» κτλ., ΕΥΤΥΧΩΣ δεν είναι αναγκασμένοι να το διαβάσουν μαζί σου.

(Τα ίδια ισχύουν και για την επιλογή «του βιβλίου βουνό/τον λόγγο/το παπόρι/την πεζοπορία/τη Λεγεώνα των Ξένων». Μην κάνουμε την τρίχα τριχιά – ό,τι και να διαβάζεις, εφόσον το απολαμβάνεις, το ίδιο ψυχωφελές είναι.)

Πάρε το βιβλίο που σε «ρουφάει» μαζί σου στην παραλία, πάρ΄το κι ας μην το διαβάσεις, κι ας κάθεται στο τραπεζάκι δίπλα στον καφέ σου. Πάρ’ το μαζί σου κι ας είναι «ελαφρύ», «βαρύ», «γυναικεία», «αντρική», «υβριδική» λογοτεχνία.

Φέρε μαζί σου τον «Αλχημιστή» του Κοέλο κι ας το λένε ελαφρύ, φέρε τη «Μικροφυσική της Εξουσίας» του Φουκό, κι ας είναι «πολύ βαρύ για παραλία», φέρε το «Αιδοίων Μονόλογοι», φέρε τον «Σιντάρτα» και την «Μεταμοντέρνα Κατάσταση», ό,τι σου κάνει κέφι φέρε κι εξηγήσεις μη δώσεις.

Φέρε μαζί σου το βιβλίο που αγαπάς, αυτό που πέφτει σαν το τσεκούρι στην παγωμένη θάλασσα της ψυχής, όπως έλεγε κι ο Κάφκα.

Ευχαριστούμε Αύγουστε Κορτώ, γιατί κάποιος έπρεπε να το πει. Έστω και κάποια χρόνια πριν.

Πηγή: neolaia.gr

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News