Χολιγουντιανά Χριστούγεννα στον… καναπέ

Του ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΧΑΡΜΠΗ

Τέτοιον καιρό πέρυσι στις κινηματογραφικές αίθουσες της χώρας κυκλοφορούσαν πολυαναμενόμενα μπλοκμπάστερ σαν το τελευταίο μέρος του «Πολέμου των Αστρων» ή μεγάλες ελληνικές επιτυχίες όπως η «Ευτυχία», κλείνοντας μια χρονιά, η οποία ήταν η πρώτη τόσο ελπιδοφόρα για το ελληνικό box office από την αρχή της οικονομικής κρίσης μια δεκαετία πίσω. H περίοδος των Χριστουγέννων θεωρείται άλλωστε παγκοσμίως ως το «φιλέτο» της κινηματογραφικής σεζόν. Αυτό ωστόσο -όπως και πολλά άλλα- δεν ισχύει φέτος.

Πριν από έναν περίπου μήνα, οι δύο μεγαλύτεροι παραγωγοί του Χόλιγουντ, Ντίσνεϊ και Warner, πήραν σημαντικές, για το μέλλον ολόκληρης της βιομηχανίας, αποφάσεις. Η πρώτη ανακοίνωσε την κυκλοφορία του νέου animation της Pixar με τίτλο «Soul», ανήμερα τα Χριστούγεννα, αποκλειστικά στην καινούρια διαδικτυακή πλατφόρμα Disney+. H δεύτερη από την πλευρά της τολμά περισσότερο κυκλοφορώντας την πολυαναμενόμενη «Wonder Woman 1984», τόσο  στις αίθουσες όσο και στην πλατφόρμα του HBO Max.

 Κάποιος βέβαια πιο… υποψιασμένος θα έλεγε πως η Warner με αυτόν τον τρόπο μάλλον εξασφαλίζει διπλή νίκη: από τη μία κερδίζει επικοινωνιακά, αφού από τη μία φαίνεται να στηρίζει το παραδοσιακό σινεμά της αίθουσας παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις και από την άλλη λανσάρει την ταινία διαδικτυακά με ένα ποσό που πιθανότατα θα κυμανθεί κάπου στα 40 δολάρια/προβολή. Αν κανείς λάβει υπόψιν ανάλογες κινήσεις -όπως π.χ. της Ντίσνεϊ με την «Μουλάν» πριν μερικούς μήνες- και κάνει τα απλά μαθηματικά, μπορεί να εκτιμήσει με σχετική ασφάλεια πως τα έσοδα από την «Wonder Woman 1984» θα φτάσουν τουλάχιστον το 1 δις δολάρια. Και μάλιστα δίχως το κόστος του «μεσάζοντα» της αίθουσας και όσα αυτός συνεπάγεται.

 Οταν όμως ένα τέτοιο τεράστιο ή και ακόμα μεγαλύτερο ποσό μπορεί να εξασφαλιστεί μέσω της πλατφόρμας, τι λόγο έχουν τα μεγάλα στούντιο να ασχοληθούν με την παραδοσιακή διανομή, ακόμα  και στο μετά πανδημίας τοπίο; Σε μια κεντρική κινηματογραφική βιομηχανία, η οποία εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον αποφασίζει με μοναδικό γνώμονα την μεγιστοποίηση του κέρδους, εφαρμόζοντας παράλληλα πολιτική μηδενικού ρίσκου, οι ελπίδες για μια καινούρια άνθιση της κινηματογραφικής αίθουσας εξανεμίζονται.

Από την άλλη ο κόσμος πιθανότατα δεν θα σταματήσει να πηγαίνει σινεμά. Ιδιαίτερα οι μικρότερες ηλικίες 14-25 χρονών, που αποτελούν και την συντριπτική πλειοψηφία του κοινού των κινηματογράφων. Εκεί άλλωστε το σινεμά δεν έχει να κάνει τόσο με την ταινία όσο με την αφορμή για έξοδο με την παρέα. Και φυσικά το περιεχόμενο που «σερβίρεται» είναι ανάλογο. Τις εμπορικές ταινίες των φετινών Χριστουγέννων οι περισσότεροι θα τις δουν σε μικρή οθόνη. Ευχή δική μας, είναι αυτό να μην συνεχιστεί και όταν οι μάσκες θα έχουν φύγει πια από τη ζωή μας. 

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News