Πώς η Ελλάδα μπήκε στο ραντάρ των παραγωγών του Χόλιγουντ

Η Λήδα είναι μία 47χρονη χωρισμένη καθηγήτρια Πανεπιστημίου, που έχει αφιερώσει τη ζωή της στις κόρες και τη δουλειά της. Όταν τα κορίτσια μετακομίζουν στον Καναδά για να ζήσουν με τον πατέρα τους, εκείνη αποφασίζει να περάσει το καλοκαίρι σε ένα παραθαλάσσιο χωριουδάκι της Ν. Ιταλίας. Εκεί, η τυχαία συνάντησή της με μία φασαριόζικη οικογένεια Ναπολιτάνων, θα τη φέρει αντιμέτωπη με τα τραύματα του δικού της παρελθόντος.

Η ηθοποιός Μάγκι Τζίλενχαλ ήξερε ότι ήθελε να μεταφέρει το «The Lost Daughter» στη μεγάλη οθόνη από την πρώτη στιγμή που διάβασε το βιβλίο της Έλενα Φεράντε. Και τον Απρίλιο, όλα ήταν έτοιμα για το σκηνοθετικό της ντεμπούτο. Το ιταλικό χωριουδάκι στο οποίο εκτυλίσσεται η ιστορία θα στηνόταν στο… Νιού Τζέρσεϊ και τα γυρίσματα θα ξεκινούσαν την ώρα που η πανδημία του κορωνοϊού σάρωνε τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όμως τα σχέδια άλλαξαν. Λίγο καιρό αργότερα, η Μάγκι Τζίλενχαλ, η Ολίβια Κόουλμαν, η Ντακότα Τζόνσον και το υπόλοιπο καστ της ταινίας πατούσαν το πόδι τους στις Σπέτσες.

«Μέσα σε 1,5 μήνα, η παραγωγή έστρεψε το πλοίο», εξηγεί, μιλώντας στο moneyreview.gr ο Κώστας Κεφάλας, επικεφαλής παραγωγής της Faliro House Productions, της ίδιας εταιρείας που στις αρχές του 2019 έκλεισε για δύο ημέρες ολόκληρη την Πλατεία Συντάγματος για τα γυρίσματα του αμερικανικού θρίλερ «Born to be murdered».  

Οι δύο αυτές χολιγουντιανές ταινίες είναι ένα μικρό μόνο κομμάτι από μία μακριά λίστα με ξένες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές που γυρίστηκαν στην Ελλάδα, από τη στιγμή που θεσπίστηκε το σχετικό πρόγραμμα επιχορηγήσεων, cash rebate program. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, τη διαχείριση του οποίου έχει αναλάβει το Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ), παρέχει επιδότηση με τη μορφή επιστροφής χρημάτων επί της επένδυσης, για τις παραγωγές που θα έρθουν στην Ελλάδα. Από τον Ιούλιο του 2020, το ποσοστό του rebate (δηλαδή της επιστροφής χρημάτων) αυξήθηκε από το 35% στο 40% της επένδυσης της παραγωγής. Παράλληλα με το cash rebate εφαρμόζεται και πρόγραμμα tax relief, που προβλέπει φορολογική απαλλαγή ύψους 30% για επενδύσεις σε παραγωγές που γίνονται στην Ελλάδα.

Από τον Ιούλιο του 2020, το ποσοστό του rebate αυξήθηκε από το 35% στο 40% της επένδυσης. 

Τα συγκεκριμένα προγράμματα κατάφεραν να βάλουν την Ελλάδα στο χάρτη της παγκόσμιας βιομηχανίας του κινηματογράφου και στο ραντάρ των παραγωγών του Χόλιγουντ.  Σύμφωνα με τα στοιχεία που διέθεσε στο moneyreview.gr το ΕΚΟΜΕ, ο οργανισμός έχει λάβει μέχρι σήμερα 136 αιτήσεις για την υλοποίηση οπτικοακουστικών παραγωγών στην Ελλάδα. Από τα συνολικά 99 έργα που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα έως και τις 6/11/2020, οι 54 ήταν ελληνικές παραγωγές και οι 45 ήταν διεθνείς, προερχόμενες από χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Κορέα, το Ισραήλ, η Βρετανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Φιλανδία, η Τουρκία, η Κίνα, η Αλβανία, η Κύπρος, η Σερβία, η Ρουμανία, η Ουγγαρία και η Σουηδία.

Τα προηγούμενα χρόνια, η Ελλάδα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να διώξει τα ξένα κινηματογραφικά συνεργεία, χάνοντας τελικά όχι μόνο πολύτιμες επενδύσεις, αλλά και πολλές ευκαιρίες να «πρωταγωνιστήσει» σε πολυδάπανες παραγωγές του Χόλιγουντ και να διαφημιστεί μέσω της μεγάλης οθόνης σε όλο τον κόσμο. Όπως για παράδειγμα το καλοκαίρι του 2017, όταν οι παραγωγοί του «Mamma Mia» επέλεξαν να γυρίσουν το σίκουελ της γνωστής ταινίας όχι στη Σκόπελο και τη Σκιάθο (όπου είχαν πραγματοποιηθεί τα γυρίσματα του πρώτου μέρους), αλλά στην Κροατία. Όμως και η ταινία «Jason Bourne», στην οποία ο Ματ Ντέιμον εμφανίζεται να τρέχει στην Πλατεία Συντάγματος καθώς αυτή φλέγεται από τις μολότοφ των αντιμνημονιακών διαδηλώσεων, δεν γυρίστηκε στην Αθήνα αλλά στην… Τενερίφη. Αλλά και λίγο πιο παλιά, ο σκηνοθέτης Όλιβερ Στόουν δυσκολεύτηκε να συνεννοηθεί με την τότε ελληνική κυβέρνηση και το υπουργείο Πολιτισμού, με αποτέλεσμα τα γυρίσματα της ταινίας «Μέγας Αλέξανδρος» να μην γίνουν τελικά στην Πέλλα, που ήταν η πρώτη του επιλογή, αλλά στο Μαρόκο.

Τώρα, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η συνολική επένδυση την οποία έφεραν στη χώρα τα 99 έργα που εντάχθηκαν μέχρι στιγμής στο πρόγραμμα του rebate ανέρχεται στα 96 εκατ. ευρώ, δείχνουν τα στοιχεία του ΕΚΟΜΕ.  Από τα γυρίσματα αυτά, τα οποία έχουν πραγματοποιηθεί σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, από τα Ζαγοροχώρια έως τα Κύθηρα και από τη Μύκονο έως τη Νίσυρο, δημιουργούνται περίπου 23.316 θέσεις απασχόλησης (ηθοποιοί, τεχνικοί, βοηθητικοί, συνεργεία κλπ.)

Μάλιστα η σειρά «The Durrells» του βρετανικού τηλεοπτικού δικτύου ITV, που εξιστορεί τη ζωή της οικογένειας του Βρετανού συγγραφέα Τζέραλντ Ντάρελ στην Κέρκυρα, είχε ως αποτέλεσμα να βραβευτεί το νησί ως ο καλύτερος προορισμός γυρισμάτων της Ευρώπης. Και αυτό, παρότι λίγο έλειψε η παραγωγή της σειράς να μεταφερθεί σε κάποιο άλλο μεσογειακό location (η Κροατία και η Μάλτα βρέθηκαν τότε στο μικροσκόπιο των υπευθύνων), όταν η Ελλάδα διένυε τις πιο δύσκολες στιγμές της κρίσης χρέους και ο κίνδυνος του Grexit φάνταζε πολύ αληθινός.

Η βιομηχανία «έχει πάρει φωτιά». Κώστας Κεφάλας, επικεφαλής παραγωγής της Faliro House Productions. 

Σήμερα, καθώς η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μία άλλη κρίση, αυτή του κορωνοϊού, το ενδιαφέρον των ξένων παραγωγών για γυρίσματα στην Ελλάδα όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά αντιθέτως αυξάνεται. Η βιομηχανία «έχει πάρει φωτιά», λέει στο moneyreview.gr o Κώστας Κεφάλας της Faliro House Productions, προβλέποντας ότι το 2021 θα είναι μία πολύ δραστήρια αλλά και πολύ απαιτητική χρονιά για τον κλάδο. Η αύξηση του rebate από το 35% στο 40% αλλά και η καλή διαχείριση της πανδημίας από την ελληνική κυβέρνηση δημιουργούν μεγάλο ενδιαφέρον για γυρίσματα στη χώρα, με αποτέλεσμα η Faliro House Productions να έχει ήδη στα σκαριά πάνω από δύο projects για τους αμέσως επόμενους μήνες.

Βοηθά, άλλωστε, και η καλή φήμη που έχει αρχίσει να αποκτά η Ελλάδα, αφού όσοι δούλεψαν για το «The Lost Daughter» έφυγαν από τις Σπέτσες με τις καλύτερες εντυπώσεις, όπως εξηγεί ο κ. Κεφάλας. «Δεν ήθελαν να φύγουν», λέει χαρακτηριστικά. Από την πρώτη στιγμή, γύρω από τους ανθρώπους της παραγωγής δημιουργήθηκε μία «προστατευτική φούσκα» που τους ενέπνευσε εμπιστοσύνη στον καιρό του κορωνοϊού, ενώ ο κόσμος των Σπετσών τους υποδέχθηκε και τους φιλοξένησε σαν οικογένεια, παρά τις δύσκολες συνθήκες. Εξάλλου, τα γυρίσματα της ταινίας έδωσαν μια ευκαιρία στους επιχειρηματίες του νησιού να βγάλουν κάτι από τα «σπασμένα» αυτής της πρωτοφανώς άσχημης τουριστικής σεζόν, ενώ το γεγονός ότι και εκείνοι με τη σειρά τους δεν υπέπεσαν στον πειρασμό της αισχροκέρδειας, άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

Την ίδια περίοδο, περίπου, ολοκληρώνονταν και τα γυρίσματα για την ταινία «Triangle of Sadness», του βραβευμένου με Χρυσό Φοίνικα Σουηδού σκηνοθέτη, Ρούμπεν Έστλουντ. Η ιστορία, που θέλει ένα ζευγάρι μοντέλων να ναυαγεί σε ένα έρημο νησί, μαζί με μία παρέα δισεκατομμυριούχων jet setters και μία καθαρίστρια, γυρίστηκε στην Εύβοια και στο «Christina O», το σκάφος του αείμνηστου Αριστοτέλη Ωνάση, στο Ιόνιο. Στην Αμοργό, αμέσως μετά το πρώτο lockdown, πραγματοποιήθηκαν τα γυρίσματα της ταινίας «Daughters», ενώ στην Αττική γυρίστηκε το ισπανικό δράμα «Mediterraneo». Όσο για τα γυρίσματα της ταινίας «Man of God», με τον Μίκι Ρουρκ, αυτά κράτησαν επτά εβδομάδες και έγιναν σε Αθήνα, Λαύριο και Αίγινα.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News