Τα «καπρίτσια» της Lizzo και το τέρας μέσα μας
Δεν παρακολούθησα ποτέ πολύ στενά κάθε βήμα στην καριέρα της, ούτε ήμουν από τους πρώτους που ενημερώνονταν για το νέο της τραγούδι. Για να είμαι ειλικρινής δεν γνωρίζω καν με ποια μουσική επιτυχία κατέκτησε το βραβείο Grammy, ούτε και άλλες λεπτομέρειες για τον δρόμο που ακολούθησε μέχρι την καταξίωση σε ποπ άικον. Έχω ακούσει κάποια πασίγνωστα κομμάτια της όπως οι περισσότεροι, ενδεχομένως στο ραδιόφωνο ή κάποιο νυχτερινό μαγαζί στη Μαβίλη, αναγνωρίζω και το ταλέντο και τη φωνή της. Κυρίως όμως αναγνωρίζω (άγνωστο για πόσο ακόμα) και συγκινούμαι με όλα αυτά που πρεσβεύει (παίζεται κι αυτό).
Εκτιμούσα τη Lizzo όπως και κάθε γυναίκα που στέκεται μπροστά στην κάμερα και μιλά -διά στόματος ή σώματος- για τα κιλά της στις τυραννισμένες από τα πρότυπα συνειδήσεις μας. Δεν είμαι η πρώτη που έχει βιώσει δυσάρεστες στιγμές στο θριλεράκι του μυαλού για την εικόνα του σώματος και σίγουρα ούτε η τελευταία. Άλλη ιστορία.
Εκτιμώ και θαυμάζω βαθιά, λοιπόν, όσες γυναίκες κατάφεραν να φέρουν τούμπα ορισμένα πράγματα που μέχρι πρότινος έκαναν μικρά και μεγάλα κορίτσια να ντρέπονται να βγουν στην παραλία με το μαγιό τους (ο αγώνας είναι ongoing μην επαναπαύεστε). God Save Ashley Graham εντ δε ρεστ οφ ας. Προφανώς πλούτισαν και εξακολουθούν να πλουτίζουν όλες τους και γιατί όχι; Μοντέλα είναι και τραγουδίστριες και χορεύτριες. Ας συνεχίσουν λοιπόν και να ενσωματώνονται και να ευημερούν στο ίδιο ακριβώς σύστημα που ανέδειξε τα μοντέλα, τις τραγουδίστριες και τις χορεύτριες που είναι κάτω από εβδομήντα ή εξήντα κιλά. Ποιος έχει πρόβλημα με αυτό; Καπιταλισμός ήταν και θα είναι και μετά από εμάς, ίσως με άλλο όνομα.
Θαμάζω επίσης τις γυναίκες που έχουν παραπάνω κιλά και φαίνεται να νιώθουν άνετα με το σώμα τους. Και τις θαυμάζω γιατί μάλλον δεν ένιωσα ποτέ άνετα με τα δικά μου (πολλά) παραπάνω κιλά κι ας έλεγα πολλές φορές ότι είμαι ΟΚ. Μπορεί και εκείνες βέβαια -κάποιες τουλάχιστον- να μην είναι όσο άνετες δείχνουν. Άλλωστε σπάνια είναι τα πράγματα και οι άνθρωποι ακριβώς όπως λένε ή όπως θέλουν να δείχνουν. Άλλη ιστορία κι αυτό.
«Αντιτίθεται σε όλα όσα πρεσβεύει»
Ποια; Η Lizzo! Μια παγκόσμια «ταγός» του body positivity κατηγορείται για fat shaming. Για την ίδια Lizzo μιλάμε; Από ότι φαίνεται ναι.
Ποιος δεν σοκαρίστηκε με την είδηση ότι μια έγχρωμη γυναίκα, από τα δημοφιλέστερα ποπ άικον της εποχής μας και τόσο επιδραστική υποστηρίκτρια του body positivity κατηγορείται για πολλαπλά αδικήματα; Μερικά από αυτά: body shaming, σεξουαλική παρενόχληση, θρησκευτικός ρατσισμός, εχθρικό εργασιακό περιβάλλον και άλλες κατηγορίες περιλαμβάνονται στις 37 σελίδες της αγωγής κατά του προσώπου της.
Η μήνυση που κατατέθηκε την Τρίτη 1/8 σε βάρος της Lizzo, της οποίας το πραγματικό όνομα είναι Melissa Viviane Jefferson, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων καταγγελίες για σεξουαλική, θρησκευτική και φυλετική παρενόχληση και διακρίσεις.
Η Arianna Davis, η Crystal Williams και η Noelle Rodriguez είναι οι τρεις πρώην χορεύτριες που προχώρησαν στη μήνυση σε βάρος της Lizzo. Όπως αναφέρει το BBC, η μήνυση, η οποία κατατέθηκε στο Λος Άντζελες, περιλαμβάνει ισχυρισμούς που αναφέρουν ότι οι άλλοτε συνεργάτες της δημοφιλούς ποπ σταρ «αναγκάζονταν να υπομείνουν απαξιωτική και σεξουαλικά ανάρμοστη συμπεριφορά» μεταξύ 2021-2023.
Σύμφωνα με τις αγωγές που έχουν κατατεθεί, η Lizzo κατηγορείται ότι «προσκαλούσε τα μέλη του καστ να αγγίζουν εναλλάξ τους γυμνούς performers, μέσα σε ένα στριπ κλαμπ. Φέρεται πως οι χορεύτριες εξαναγκάζονταν να πιάνουν δονητές που εκτοξεύονταν από τους κόλπους των εργαζομένων στο στριπ κλαμπ και να τρώνε μπανάνες που προεξέχουν επίσης από τους κόλπους άλλων γυναικών».
Φαντάσου τώρα να είσαι τόσο «ανοιχτή με τη σεξουαλικότητά σου» όσο η Lizzο, σύμφωνα με την ίδια, που να παροτρύνεις ή/και εξαναγκάζεις τις συναδέλφους σου να τρώνε μπανάνες από τους κόλπους άλλων γυναικών. Αυτή τη σκηνή είδε η Βιρτζίνια Γούλφ και αναρωτήθηκε ποιος φοβάται τη Lizzo.
Οι Arianna Davis και Crystal Williams, δύο από τις χορεύτριες που μήνυσαν την Lizzo για σεξουαλική παρενόχληση, εχθρικό εργασιακό περιβάλλον και body shaming, παραχώρησαν μια συνέντευξη στο CBS, στην οποία μίλησαν ανοιχτά για τη συνεργασία τους με τη βραβευμένη με Grammy τραγουδίστρια.
Συγκεκριμένα, αναφέρθηκαν στα δεινά που βίωσαν κατά την περίοδο που συνεργάζονταν με τη Lizzo. Σύμφωνα με την Arianna Davis, παρότι η Lizzo προωθεί συνεχώς το body positivity, δε δίστασε να τη ντροπιάσει για τα παραπανίσια κιλά της. Όπως ισχυρίστηκε η χορεύτρια, η Lizzo εξέφραζε τις ανησυχίες της για το βάρος που είχε πάρει η Davis, με αποτέλεσμα η δεύτερη να αισθανθεί ότι πρέπει να δώσει άκρως προσωπικές εξηγήσεις -προκειμένου να κρατήσει τη δουλειά της- για το το πώς το άγχος την οδήγησε στην αδηφαγία.
Σύμφωνα με το δίκτυο NBC, οι καταγγέλλουσες Arianna Davis και Crystal Williams απολύθηκαν τον Απρίλιο και τον Μάιο. Σύμφωνα με τη μήνυση που υπέβαλλαν, η Williams έχασε τη δουλειά της στις 26 Απριλίου, λίγες μέρες αφότου είχε μιλήσει σε μια συνάντηση στην οποία αμφισβητούσε τον ισχυρισμό της Lizzo ότι οι χορεύτριες έπιναν πριν από τις παραστάσεις, σημειώνοντας πως τα αλκοολούχα ποτά «δεν επιτρέπονταν καν στο καμαρίνι μας».
Την προηγούμενη μέρα, η Lizzo είχε πει στην ομάδα ότι θα έπρεπε να περάσουν ξανά οντισιόν, μια κίνηση που προκάλεσε αυτό που η αγωγή περιέγραψε ως μια «εξοντωτική» πρόβα 12 ωρών. Σύμφωνα με τη μήνυση, εάν η Lizzo ήταν δυσαρεστημένη με τις εμφανίσεις τους, οι χορεύτριες θα απολύονταν και θα πήγαιναν κατευθείαν σπίτι τους.
Κατά τη διάρκεια της πρόβας, όπως αναφέρεται, η Davis φοβόταν τόσο πολύ ότι θα έχανε τη δουλειά της αν πήγαινε στην τουαλέτα που έφτασε να λερώσει το παντελόνι της. Της δόθηκε τότε ένα διάφανο ρούχο χωρίς εσώρουχα για να ολοκληρώσει την performance, λέει η αγωγή.
Όταν η Lizzo έθεσε ξανά το θέμα την επόμενη μέρα, η Williams απάντησε λέγοντας ότι οι χορεύτριες δεν έπιναν, όπως αναφέρει η αγωγή. Στη συνέχεια, η τραγουδίστρια φέρεται να έδωσε αυτό που περιγράφεται στη μήνυση ως «εμπαικτική» απάντηση («mocking reply»): «Λοιπόν, αν δεν είσαι, τότε καλό για όλους μας».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης που παραχωρήθηκε στο CBS, η Davis δήλωσε ότι, όσο βρίσκονταν στο Άμστερνταμ για περιοδεία, η Lizzo την πίεσε να πάει σε ένα από τα σεξ κλαμπ της Red Light District και όσο βρίσκονταν εκεί, φώναζε συνέχεια το όνομά της και την ανάγκασε να θωπεύσει το γυμνό στήθος μίας performer παρότι εκείνη της είπε πολλές φορές «όχι». «Ήταν εξευτελιστικό» σημείωσε η Davis, αναφέροντας πως πιέστηκε έντονα και δεν ελήφθησαν υπόψιν οι θρησκευτικές της πεποιθήσεις.
«Άγγιξα για λίγο (την περφόρμερ) και όλοι άρχισαν να γελούν. Ήταν αστείο για αυτούς, γιατί εγώ, από όλους τους ανθρώπους, με βλέπουν ως ένα πολύ σεμνό άτομο (λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων). Το να αγγίξω ένα γυμνό άτομο ήταν ξεκαρδιστικό για αυτούς», είπε η Davis, προσθέτοντας ότι ήταν «θλιμμένη».
Οι μηνύτριες ισχυρίστηκαν πως φοβούνταν να μιλήσουν νωρίτερα, γιατί μπορεί η υπόθεση να είχε επιπτώσεις στη δουλειά τους. «Εκείνη την εποχή, φοβόμασταν για τις δουλειές μας και μας είχαν εξοστρακίσει», είπε η Davis στο CBS και συμπλήρωσε ότι: «Αν δεν συμμετέχεις και δεν προσπαθήσεις να τα πας καλά με τη Lizzo, δεν θα σου κάνουν κράτηση για τόσες δουλειές. Δεν θα της αρέσεις τόσο πολύ. Θα εξοστρακιστείς αργότερα. Άρα, πήγαμε και κάτσαμε στη γωνία (του στριπ κλαμπ)».
«Δεν μπορούσα να αντέξω το ότι όλα αυτά συνέβαιναν στο παρασκήνιο. Η Lizzo αντιτίθεται σε όλα όσα πρεσβεύει», δήλωσε η δεύτερη καταγγέλλουσα, Crystal Williams, μιλώντας για την ανάρμοστη συμπεριφορά της Lizzo.
Shirlene Quigley: Καταγγελίες και για την επικεφαλής της χορευτικής ομάδας
Στην αγωγή συμμετέχει και ένα τρίτο άτομο, η Noelle Rodriguez, επίσης χορεύτρια, η οποία είχε συνεργαστεί με τη ράπερ, ωστόσο, δεν μίλησε στη συνέντευξη του CBS. Παράλληλα, γίνονται καταγγελίες και κατά της εταιρείας παραγωγής της Lizzo, Big GRRRL Big Touring Inc, αλλά και κατά της επικεφαλής της χορευτικής της ομάδας, Shirlene Quigley.
Η χορεύτρια Noelle Rodriguez καταγγέλλει ότι αναγκάστηκε να συμμορφωθεί με τις δογματικές θρησκευτικές πεποιθήσεις της Shirlene Quigley, αλλά και να συμμετάσχει σε «ομάδα προσευχής». «Ενώ δεν απαιτούνταν επίσημα να συμμετέχουν τα μέλη της ομάδας σε αυτές τις προσευχές, κατέστη σαφές ότι η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική», σημειώνεται στην αγωγή για την Quigley, η οποία κατηγορείται επίσης για «συνεχή σεξουαλικά ανάρμοστα σχόλια».
Ο ισχυρισμός για θρησκευτική παρενόχληση στην αγωγή συνδέεται με την Quigley, επικεφαλής της χορευτικής της ομάδας, η οποία εργάστηκε επίσης ως κριτής στο ριάλιτι της Lizzo. Σύμφωνα με τη μήνυση, η Quigley «έκανε κήρυγμα» για τις χριστιανικές της πεποιθήσεις και «έβρισκε κάθε ευκαιρία για να προσηλυτίσει οποιονδήποτε, ανεξάρτητα από διαμαρτυρίες».
Όταν ανακάλυψε ότι η χορεύτρια Arianna Davis ήταν παρθένα, φαίνεται να έγινε «εμμονή» της Quigley η συγκεκριμένη πληροφορία, την οποία συζητούσε σε συνεντεύξεις και δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως αναφέρεται στη μήνυση. Και όταν τα μέλη του καστ της ζήτησαν να σταματήσει να πιέζει τη Noelle Rodriguez- την οποία η Quigley θεωρούσε «άπιστη» («non-believer»), σύμφωνα με τη μήνυση – για την πίστη της, η Quigley απάντησε ότι: «Καμία δουλειά και κανείς δεν θα με εμποδίσει να μιλήσω για τον Κύριο».
Κάπου εδώ να πούμε ότι οι ιδιοτροπίες των μεγαλύτερων σταρ της παγκόσμιας μουσικής -και όχι μόνο- σκηνής δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν δει το φως της δημοσιότητας ιστορίες για τρελά καπρίτσια και «παράλογες απαιτήσεις» των διασημότερων εκπροσώπων της διεθνούς σόουμπιζ. Ούτε είναι λίγες οι φορές που μεγάλα ονόματα της τέχνης και σόουμπιζ κατηγορήθηκαν για παρενόχληση, αυταρχικότητα, ναρκισσισμό, τοξικό εργασιακό κλίμα, εξοντωτικές ώρες πρόβας, κακοποιητικές συμπεριφορές και καψόνια σε υφιστάμενους και συνεργάτες που θυμίζουν τους χειρότερους bullies που γνωρίσαμε στο σχολείο ή έξω στην κοινωνία.
Δεν είναι μόνο οι χορεύτριες…
Να επισημάνουμε επίσης ότι δεν είναι μόνο οι τρεις χορεύτριες, πρώην συνεργάτιδες της γνωστής τραγουδίστριας (Arianna Davis, Crystal Williams, Noelle Rodriguez) που έσπασαν τη σιωπή τους. Η Sophia Nahli Allison, η οποία αρχικά επρόκειτο να σκηνοθετήσει το ντοκιμαντέρ της Lizzo, δήλωσε ότι έφυγε από το πλατό μετά από δύο εβδομάδες λόγω ασέβειας από την ίδια τη Lizzo, ενώ και η πρώην creative director της Lizzo, Quinn Wilson, ανάρτησε επίσης στα σόσιαλ ότι έφυγε για παρόμοιο λόγο. Και οι δύο, Allison και Wilson, ευχήθηκαν στους χορευτές της Lizzo «καλή τύχη» για τη γενναιότητά τους να κινηθούν νομικά εναντίον της ποπ σταρ. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι απλώς πρώην υπάλληλοι της Lizzo και της διευθυντικής της ομάδας, είναι επίσης έγχρωμες γυναίκες.
Η πρώτη απάντηση της Lizzo: «Ψευδείς ισχυρισμοί» – «Δεν είμαι o κακός της υπόθεσης»
Και ενώ φαίνεται να έχει αρχίσει ο μεγάλος κατήφορος στη φήμη και κυρίως στην εικόνα της Lizzo ως μία κατά τα άλλα επιδραστική υποστηρίκτρια του body positivity, η τραγουδίστρια πέρασε στην αντεπίθεση με μια μακροσκελή ανάρτηση. Συγκεκριμένα, στην πρώτη απάντηση που έδωσε μέσω Instagram και για την οποία μάλλον ξενύχτισε κάποιο agency δημοσίων σχέσεων που κλήθηκε να κάνει το crisis management, αναφέρονται τα εξής:
«Οι τελευταίες μέρες ήταν τρομακτικά και συντριπτικά απογοητευτικές. Η εργασιακή μου ηθική, το ήθος και ο σεβασμός μου αμφισβητήθηκαν. Ο χαρακτήρας μου επικρίθηκε. Συνήθως επιλέγω να μην απαντώ σε ψευδείς ισχυρισμούς, αλλά αυτοί είναι τόσο απίστευτοι όσο ακούγονται και πολύ εξωφρενικοί για να μην αναφερθώ. Αυτές οι εντυπωσιακές ιστορίες προέρχονται από πρώην υπαλλήλους που έχουν ήδη παραδεχτεί δημόσια ότι τους είπαν ότι η συμπεριφορά τους στην περιοδεία ήταν ακατάλληλη και αντιεπαγγελματική.
Ως καλλιτέχνης ήμουν πάντα πολύ παθιασμένη με αυτό που κάνω. Παίρνω τη μουσική και τις παραστάσεις μου στα σοβαρά γιατί στο τέλος της ημέρας θέλω μόνο να βγάλω την καλύτερη τέχνη που αντιπροσωπεύει εμένα και τους θαυμαστές μου. Με το πάθος έρχεται η σκληρή δουλειά και τα υψηλά πρότυπα. Μερικές φορές πρέπει να πάρω δύσκολες αποφάσεις, αλλά ποτέ δεν είναι πρόθεσή μου να κάνω κάποιον να αισθάνεται άβολα ή σαν να μην τον εκτιμούν ως σημαντικό μέρος της ομάδας.
Δεν είμαι εδώ για να με βλέπουν ως θύμα, αλλά ξέρω επίσης ότι δεν είμαι ο κακός που με παρουσίασαν οι άνθρωποι και τα μέσα ενημέρωσης τις τελευταίες μέρες. Είμαι πολύ ανοιχτή με τη σεξουαλικότητά μου και να εκφράζομαι, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ή να επιτρέψω στους ανθρώπους να το χρησιμοποιήσουν για να με κάνουν να φαίνομαι κάτι που δεν είμαι.
Δεν υπάρχει τίποτα που να παίρνω πιο σοβαρά από τον σεβασμό που αξίζουμε ως γυναίκες στον κόσμο. Ξέρω πώς είναι να ντρέπεσαι για το σώμα σου σε καθημερινή βάση και δεν θα επέκρινα ούτε θα απολύσω ποτέ έναν υπάλληλο λόγω του βάρους του. Είμαι πληγωμένη, αλλά δεν θα αφήσω την καλή δουλειά που έχω κάνει στον κόσμο να επισκιαστεί από αυτό. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με υποστηρίξαν σε αυτή τη δύσκολη στιγμή», κλείνει η ανάρτηση.
Είναι αυτονόητο προφανώς αλλά ας αναφέρουμε κάπου εδώ ότι καμία από τις καταγγελίες εναντίον της Lizzo δεν δικαιολογούν ούτε στο ελάχιστο χοντροφοβικά σχόλια για το σώμα της.
Θύτης μέχρι αποδείξεως του εναντίου;
Όπως μάλλον σωστά σημειώνει ένας πολύ θερμός-κατά πως φαίνεται-φαν κάτω από την πρώτη ανάρτηση «απολογίας» της τραγουδίστριας: «Σας ικετεύω να αφήσετε για λίγο τις προκαταλήψεις σας. Ο αντίκτυπος της Lizzo ήταν και πιθανότατα θα συνεχίσει να είναι μνημειώδης, ωστόσο, ας αναρωτηθούμε για το εξής: είναι δίκαιο να απορρίπτουμε τις εμπειρίες όσων μιλούν ανοιχτά, ειδικά όταν είναι μέρος της περιθωριοποιημένης κοινότητας που η Lizzo έχει αναδείξει δημόσια; Με αρρωσταίνουν οι θαυμαστές που μειώνουν αυτή την κατάσταση με το να ισχυρίζονται ότι (οι καταγγέλλουσες) «δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει» όταν είναι σαφώς πιο περίπλοκο. Και οι δύο πλευρές αξίζουν αναγνώρισης ανεξάρτητα από την πολιτιστική τους επιρροή».
Όσο «ρουτίνα» κι αν μας έχουν γίνει οι καταγγελίες που πολύ συχνά πλέον έρχονται στο φως, οδηγώντας στο τυφλό #cancel ακόμα και πρόσωπα που ποτέ δεν φανταζόμασταν, το βρίσκω κάθε φορά τρομερά απογοητευτικό. Είναι απογοητευτικό να διαπιστώνεις ποσό διαφορετικοί μπορεί να είναι οι άνθρωποι σε σχέση με αυτό που δείχνουν. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι γίνεται στα παρασκήνια μέχρι να βγει κάποιος να μιλήσει. Ούτε είναι παράλογο να πέφτουμε από τα σύννεφα (πόσο μάλλον οι φανατικοί θαυμαστές της) όταν πρόκειται για ένα δημόσιο πρόσωπο με τεράστια επιρροή και απήχηση σε γυναίκες, ΛΟΑΤΚΙ άτομα και εκατομμύρια κόσμου στον πλανήτη. Πώς γίνεται η Lizzo, μια γυναίκα που μάχεται κατά των στερεοτύπων του σώματος και υπέρ της ελευθερίας έκφρασης, να κατηγορείται η ίδια για ανάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά και body shaming; Τι θλιβερή ειρωνεία να προδίδει η ίδια όλα αυτά που πρεσβεύει και που (υποτίθεται πως) κάνουν τη χειραφέτηση και την αγάπη για τον εαυτό της και τους άλλους σήμα κατατεθέν.
Πώς γίνεται μία τόσο επιδραστική καλλιτέχνιδα υπέρ της συμπερίληψης και κατά των διακρίσεων σώματος, φύλου και εθνικότητας να γίνεται η ίδια κακοποιητής; Ένοχη και όχι αθώα μέχρι αποδείξεως του εναντίου.
Ας δούμε λίγο πέρα από το σκανδαλοθηρικό της υπόθεσης. Ας αναρωτηθούμε για τη Lizzo και για τους εαυτούς μας. Ποιοι είμαστε όταν δεν έχει «κάμερες» μπροστά και ποιοι είμαστε στον καθρέφτη μας; Ποιοι θέλουμε να είμαστε και ποιοι θέλουμε να νομίζουν οι άλλοι ότι είμαστε; Στα πόσα λάικ καίγεται η ανασφάλεια; Πόσο απέχει η εικόνα από την αλήθεια των ανθρώπων; Ας ακούσουμε τις κατήγορους πρώτα και μετά τη Lizzo και ας σκεφτούμε τι κάνουμε οι ίδιοι με το δικό μας «τέρας». Το θρέφουμε και μετά το καμουφλάρουμε ή κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε ώστε να είμαστε κι εμείς μέρος αυτού που οι ίδιοι πρεσβεύουμε; Η κόλαση δεν είναι μόνο οι άλλοι. Το τέρας που πολεμάμε δεν είναι μόνο εκεί έξω αλλά και μέσα μας. Το τι κάνουμε με αυτό είναι άλλη ιστορία…
I’ve been so down and under pressure
I’m way too fine to be this stressed, yeah
Oh, I’m not the girl I was or used to be
Uh, bitch, I might be better
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
