EIU: Αγώνας δρόμου στην κλιματική πολιτική – Τα τέσσερα εμπόδια

Ριζικά άλλαξε το τοπίο στην παγκόσμια κλιματική πολιτική μετά την υιοθέτηση του αμερικανικού νόμου για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA), ο οποίος δίνει τεράστιες επιδοτήσεις και κίνητρα στην «πράσινη» βιομηχανία. Το μεγάλο βήμα που έκαναν οι ΗΠΑ προς αυτή την κατεύθυνση ανέβασε έκτοτε τις ταχύτητες και σε άλλες μεγάλες οικονομίες, με την Ε.Ε. να προχωρά το λεγόμενο Green Deal, τη Γαλλία να επιδοτεί 25-40% των «πράσινων» πρότζεκτ, μέχρι και την Ιαπωνία και την Αυστραλία να δημιουργούν προγράμματα για την επίσπευση της «πράσινης» μετάβασης.

Παρότι πρόκειται για μεγάλη πρόοδο στον τομέα της κλιματικής πολιτικής, το Economist Intelligence Unit (EIU) σχολιάζει ότι οι πρωτοβουλίες αυτές από μόνες τους δεν αρκούν για την επίτευξη των στόχων για το κλίμα. Ειδικότερα, τα εμπόδια τα οποία ανακύπτουν, σύμφωνα με το EIU:

• Ο προγραμματισμός είναι μεγαλύτερο εμπόδιο από τα χρήματα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα σε πολλές ανεπτυγμένες αγορές δεν είναι πια το κόστος των ΑΠΕ, αλλά η αύξηση της χωρητικότητας και η σύνδεσή των νέων τεχνολογιών στο υφιστάμενο δίκτυο. Στις ΗΠΑ έγιναν μεν κάποιες μικρές παρεμβάσεις στο πλαίσιο αυτό, αλλά οι ευρύτερες μεταρρυθμίσεις μπορεί να «μπλοκαριστούν» λόγω διαφωνιών στο Κογκρέσο. Στην Ε.Ε. το RePowerEU προβλέπει τη μείωση του χρόνου αδειοδοτήσεων για «πράσινες» υποδομές στον έναν χρόνο και στα δύο έτη για offshore. Ωστόσο, σημειώνει το EIU, θα χρειαστεί αρκετός καιρός μέχρι να εφαρμοστούν αυτές οι μεταρρυθμίσεις.
• Ο επαναπατρισμός θα αυξήσει συνολικά το κόστος. Η Κίνα είναι πιθανό να παραμείνει η φθηνότερη πηγή φωτοβολταϊκών πάνελ και άλλων προϊόντων για πράσινες υποδομές. Συνεπώς, τα κίνητρα προς τις επιχειρήσεις να αγοράζουν «τοπικά» εμπορεύματα, προκειμένου να δικαιούνται τις επιχορηγήσεις, θα αυξήσει συνολικά το κόστος των έργων. Σύμφωνα με το EIU, αυτό θα είναι εμφανές μόνο σε συγκεκριμένους τομείς, όπως τα φωτοβολταϊκά και τις μπαταρίες, διότι πολλές από τις επιχορηγήσεις είναι σε κλάδους με σταθερή βάση, όπως η αναβάθμιση κτιρίων και οι σταθερές υποδομές.
• Η αξία πολλών τεχνολογιών δεν έχει αποδειχθεί. Το πράσινο υδρογόνο βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των μεγάλων προγραμμάτων επιδοτήσεων και λαμβάνει σημαντικό μερίδιο των επενδύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Σύμφωνα με το EIU, η τάση αυτή αναμένεται να ενισχυθεί περαιτέρω, οδηγώντας όμως ενδεχομένως σε κορεσμό των υποδομών υδρογόνου σε σχέση με τις δυνατότητες αξιοποίησής του. Αντίστοιχα, σημειώνουν οι αναλυτές, η δέσμευση και αποθήκευση CO2, που επίσης επιδοτείται από πολλά προγράμματα διεθνώς, είναι επίσης πιθανό να έχει περιορισμένη αξιοποίηση. Τέλος, η αφαλάτωση με ηλιακή ενέργεια συγκαταλέγεται στα «πράσινα» προγράμματα, χωρίς όμως να έχει αποδειχθεί το εύρος της αξιοποίησής της.
• «Μόνο καρότο, καθόλου μαστίγιο» από πολλά προγράμματα. Αυτό που λείπει από τα φιλόδοξα προγράμματα είναι η αποθάρρυνση από βαριά ρυπογόνες δραστηριότητες. Σύμφωνα με το EIU, αυτό ενδέχεται να καθυστερήσει την απανθρακοποίηση. Στην Αυστραλία, αλλά και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες τίθενται παράλληλα με τα κίνητρα και ξεκάθαρες ρυθμίσεις για τη μείωση των εκπομπών αέριων ρύπων. Στις ΗΠΑ, αντιθέτως, δεν υπάρχουν αντίστοιχες ποινές για δραστηριότητες με υψηλούς ρύπους.

Όπως σημειώνει το EIU, το συνολικό μέγεθος των επιχορηγήσεων θα αλλάξει σημαντικά τα κίνητρα για απανθρακοποίηση. Ως αποτέλεσμα, αναθεωρεί και το επίπεδο των ρύπων στις ΗΠΑ, αναμένοντας πια μείωση 29% το 2030 από τα επίπεδα του 2005 έναντι μείωσης 26% που προέβλεπε πριν την εφαρμογή του IRA. Ωστόσο, υπενθυμίζουν οι αναλυτές, ακόμη και έτσι απέχει πολύ από τις δεσμεύσεις στο πλαίσιο της Συμφωνίας των Παρισίων.

moneyreview.gr

Διαβάστε επίσης:

Σε κρίση τα offshore αιολικά – Τίτλοι τέλους σε έργα δισεκατομμυρίων

Η Κίνα φέρνει τον εμπορικό πόλεμο στην Ευρώπη – Σε κίνδυνο η πράσινη μετάβαση

«Πέφτει ο αέρας» για τα υπεράκτια αιολικά

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News