Οι χρησμοί του Σπ. Θεοδωρόπουλου και το όνειδος της ΛΑΡΚΟ

• Τι θα είχε συμβεί εάν το 2016 ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος, ως επικεφαλής της Chipita τότε, είχε εξαγοράσει την ΙΟΝ; Θα είχε προχωρήσει άραγε η περσινή συμφωνία ανάμεσα στην Chipita και με την Mondelez, που αποτελεί το αντίπαλο δέος στην αγορά σοκολάτας; Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ. Αυτό, ωστόσο, που μένει να μάθουμε το επόμενο διάστημα είναι εάν πράγματι ο αεικίνητος επιχειρηματίας θα εξαγοράσει τώρα την ΙΟΝ.

• Ο ίδιος πάντως διαψεύδει κατηγορηματικά τα σχετικά δημοσιεύματα και τις φήμες, υποστηρίζοντας ότι από το 2016, όταν προσέγγισε την επικεφαλής της ΙΟΝ Τίνα Κωτσιοπούλου, προκειμένου η Chipita να εξαγοράσει την ιστορική σοκολατοβιομηχανία και συνάντησε τότε «κλειστές πόρτες», δεν έκανε ποτέ άλλοτε καμία σχετική συζήτηση. «Θα αγοράσω και κάτι άλλο, αλλά αυτό δεν είναι η ΙΟΝ», δηλώνει χαρακτηριστικά. Εάν, πάντως, παρά τις διαβεβαιώσεις, επιβεβαιωθούν οι φήμες, τότε αν μη τι άλλο θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μόνο το γεγονός ότι θα ανταγωνίζεται κατά κάποιο τρόπο την παλιά του εταιρεία.

• Η διοίκηση της ΙΟΝ δηλώνει ότι δεν έχει υπάρξει οποιαδήποτε πρόταση ή συζήτηση για την είσοδο του κ. Σπ. Θεοδωρόπουλου στην εταιρεία.

• Εξακολουθεί να προβληματίζει τους υποψήφιους επενδυτές της ΛΑΡΚΟ η σύμβαση παραχώρησης για το εργοστάσιο στη Λάρυμνα κυρίως για τις πιθανές αναδρομικές ευθύνες σχετικά με τις επιπτώσεις στο περιβάλλον. Ωστόσο κυβέρνηση και ΤΑΙΠΕΔ, που διενεργεί τον έναν διαγωνισμό για το εργοστάσιο (ο άλλος για τα μεταλλεία γίνεται από την ειδική διαχείριση) δεν εμφανίζονται διατεθειμένοι να προβούν σε περαιτέρω αλλαγές όχι τόσο λόγω βούλησης όσο λόγω νομικών δυσκολιών, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην οδό Καραγεώργη Σερβίας. Όσοι παρακολουθούν την υπόθεση θεωρούν πλέον δύσκολο το εγχείρημα της παραχώρησης της ΛΑΡΚΟ και μάλιστα μεγάλος αριθμός προεξοφλεί ναυάγιο στο διαγωνισμό. Για την ΛΑΡΚΟ ερίζουν – τρόπος του λέγειν – οι όμιλοι Μυτιληναίος, ΓΕΚ Τερνα και μια ξένη εταιρεία με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο και δραστηριότητες στην νότιο Αφρική και όχι μόνο. Πέραν όμως των δυσκολιών με τη σύμβαση και το πλαίσιο και το πρόβλημα με τις αποζημιώσεις των υπαλλήλων, προκύπτει επίσης ότι η συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση έχει επιλέγει από το ΚΚΕ ως πεδίο αγώνα. Μην κρατάτε λοιπόν την ανάσα σας μέχρι να παραχωρηθεί η ΛΑΡΚΟ. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα. 

• Τα νούμερα της ΛΑΡΚΟ είναι πρωτοφανώς συντριπτικά: λόγω συσσωρευμένων ζημιών, η αρνητική καθαρή θέση της αυξήθηκε από τα -160 εκατ. ευρώ στις αρχές του 2015, σε -407 εκατ. ευρώ στο τέλος του 2019. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της προς προμηθευτές, εργολάβους, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και άλλους είναι της τάξης των 500 εκατ. Η μεγαλύτερη οφειλή αφορά τη ΔΕΗ καθώς από 144 εκατ. το 2012, ανήλθε στα 242 εκατ. το 2016, και εκτοξεύθηκε στα 351 εκατ. στις αρχές του 2020. Η οφειλή αυξανόταν δηλαδή κάθε μήνα κατά 5 με 5,5 εκατ. Η Ελλάδα, στις 21 Ιανουαρίου 2022, καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για μη συμμόρφωση με τις αποφάσεις περί παράνομων κρατικών ενισχύσεων προς τη ΛΑΡΚΟ, ύψους 136 εκατ. πλέον τόκων που τις διαμορφώνουν στα 170 εκατ. Επιπλέον επιβλήθηκε πρόστιμο στο δημόσιο, ύψους 4,4 εκατ. ανά εξάμηνο καθυστέρησης από το 2017 μέχρι την εκτέλεση της απόφασης, και κατ’ αποκοπήν ποσό ύψους 5,5 εκατ.  

Αποποίηση ευθύνης: Τα αναφερόμενα στην παρούσα ενότητα αποτελούν δημοσιογραφικές πληροφορίες και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να θεωρηθούν ή εκληφθούν σαν επενδυτικές συμβουλές ή προτάσεις, ούτε προσφορά ή προτροπή, για οιαδήποτε πράξη αγοράς ή πώλησης κινητών αξιών όπως μετοχές ή ομόλογα ούτε άλλων αξιών εν γένει.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News