Η Ελλάκτωρ και ο ανασχηματισμός

• Τρία συν ένα είναι τα θέματα που βρίσκονται υψηλά στην ατζέντα του πρωθυπουργού και η διαχείριση τους θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το βαθμό στήριξης που θα εξακολουθεί να απολαμβάνει στο εκλογικό σώμα και εν τέλει στην ίδια την κοινωνία. Το πρώτο θέμα αφορά την γρηγορότερη δυνατή συγκράτηση της πανδημίας και τον ομαλό εμβολιασμό του πληθυσμού με στόχο στα τέλη της άνοιξης να έχει χτιστεί ένας σημαντικός βαθμός ανοσίας που θα επιτρέψει την επανεκκίνηση της οικονομίας και της αγοράς υπό κανονικές συνθήκες.

• Το δεύτερο θέμα αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ειδικότερα την επικείμενη όπως εκτιμάται προσπάθεια έναρξης διερευνητικών επαφών με την Άγκυρα. Εδώ κλειδί θα είναι η δυνατότητα περιορισμού της ατζέντας στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και η αποφυγή διάχυσης της συζήτησης, όπως επιδιώκει Τουρκία, σε μια σειρά άλλων θεμάτων που αποσκοπούν στην μεταβολή του status quo στο Αιγαίο. Βεβαίως η έναρξη των διερευνητικών επαφών αυτή κάθε αυτή δε σημαίνει απολύτως τίποτα καθώς μπορεί να χρειαστούν ακόμα και χρόνια μέχρι να υπάρχει κάποιο απτό αποτέλεσμα. Ιδανική έκβαση για την Ελλάδα είναι η παραπομπή του ζητήματος το δικαστήριο της Χάγης, σύμφωνα με τους κυβερνητικού σχεδιασμούς.

• Το τρίτο, αλλά σε καμία περίπτωση λιγότερο σημαντικό θέμα από τα άλλα στην ατζέντα του πρωθυπουργού είναι ασφαλώς ο περιορισμός των αρνητικών επιπτώσεων της πανδημίας και των μέτρων που αυτή συνεπάγεται στην οικονομία και τις επιχειρήσεις και η δυνατότητα εξασφάλισης μιας δυναμικής επανεκκίνησης της ανάπτυξης το αργότερο κατά το τρίτο τρίμηνο εφόσον όλα εξελιχθούν ομαλά.

• Πολύ πριν αποκτηθεί ορατότητα στα τρία αυτά ζητήματα ο πρωθυπουργός αναμένεται να προχωρήσει σε ανασχηματισμό παρά το γεγονός ότι αυτός διαψεύδεται με χλιαρό όμως πλέον τρόπο. Η είσοδος νέων προσώπων από την κεντροδεξιά στην κυβέρνηση και ονόματα όπως αυτά του Θοδωρή Ρουσόπουλου, του Σπήλιου Λιβάνου όπως και του Χρήστου Ταραντίλη περιλαμβάνονται σε όλα τα σενάρια που κυκλοφορούν όψιμος. Στην πραγματικότητα όμως κανείς δε γνωρίζει τους πραγματικούς σχεδιασμούς του πρωθυπουργού.

• Το τελευταίο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου στη χώρα χαρακτηρίστηκε, εκτός από την πανδημία, και από ένα μπαράζ συμφωνιών συγχωνεύσεων και εξαγορών ή απόκτησης συμμετοχών σε μεγάλους ομίλους. Συμφωνίες όπως αυτές της Prodea REIC με την YODA Group, της Invesco στον Ελλάκτωρ, της Energean στο Ισραήλ, της Aquila European Renewables στην Δεσφίνα αλλά και της Generali SpA με την AXA όπως και της Adveos Microelectronic Systems που εξαγοράστηκε από την κινεζική Beken Corporation, ήρθαν να αποδείξουν την ύπαρξη μιας δυναμικής στην επιχειρηματικότητα που εκτιμάται ότι θα επιταχύνει το επόμενο διάστημα.

• Το θέμα που θα κυριαρχήσει αυτή την εβδομάδα στο ΧΑ αφορά βεβαίως την Ελλάκτωρ. Επισημαίνεται πως η μετοχή της Ελλάκτωρ έκλεισε το 2020 με τιμή 1,725 ευρώ έχοντας υπερτριπλασιάσει την αξία της από τα χαμηλά του Απριλίου. Η ελληνικών συμφερόντων Invesco (που ήρθε να ελέγξει πάνω από το 5% του Ellaktor και έχει την επιλογή να αποκτήσει άλλο 18,3% από την Pemanoaro, το επενδυτικό όχημα της οικογένειας Καλλιτσάντση), θα υποβάλει εκτός απροόπτου αίτημα για αναβολή της έκτακτης γενικής συνέλευσης που έχει ζητήσει ο «Ολλανδός» και η οποία έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στις 7 Ιανουαρίου.

• Η γενική συνέλευση των μετόχων της Ελλάκτωρ καλείται να εγκρίνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου με δικαιώματα προτίμησης για συνολικό ποσό 50,4 εκατ. με την έκδοση 50,4 εκατ. νέων μετοχών, δηλαδή σε τιμή έκδοσης ένα ευρώ ανά μετοχή και να αναδείξει νέο διοικητικό συμβούλιο και ηγεσία του. Θα ζητηθεί λοιπόν από την Invesco να αναβληθεί η ΓΣ για 20 ημέρες (έως τις 27 Ιανουαρίου). Σύμφωνα με πληροφορίες, η Invesco θα υποστηρίξει τις απόψεις της σημερινής διοίκησης ενώ θα προτείνει 2 νέα μέλη του Δ.Σ. για να αντικαταστήσουν αυτά που παραιτήθηκαν, δηλαδή τον Δημήτρη Καλλιτσάντση και τον Μιχαήλ Κατούνα.

• Με ένα σπριντ τις τελευταίες εβδομάδες του 2020 ελληνικά εφοπλιστικά συμφέροντα έκλεισαν τη χρονιά με αγοραπωλησίες μεταχειρισμένων ποντοπόρων πλοίων αξίας της τάξης των 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Έλληνες απέκτησαν περισσότερα από 220 πλοία εκ των οποίων άνω των 130 είναι φορτηγά ξηρού φορτίου, 60 και πλέον δεξαμενόπλοια και περί τα 20 είναι πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων.

• Η ελληνική πλοιοκτησία είναι έτσι η πρώτη παγκοσμίως σε επενδύσεις στην δευτερογενή αγορά για μία ακόμη χρόνια με την Κίνα να ακολουθεί όμως από κοντά. Οι αγορές των μεταχειρισμένων αυτών πλοίων χρηματοδοτήθηκαν αφενός από πωλήσεις άλλων παλαιότερων ελληνόκτητων ποντοπόρων η συνολική αξία των οποίων ξεπέρασε τα 2 δισεκατομμύρια και αφετέρου, σε μικρότερο βαθμό, από τα έσοδα από διαλύσεις πλοίων και, βέβαια, ίδια κεφάλαια.

• Σ’ όλη αυτή την ιστορία αξίζει να επισημανθεί ότι καθαροί πωλητές -χωρίς αντίστοιχες δηλαδή αγορές- εμφανίζονται οι Γερμανοί καθώς συνεχίζεται η εκκαθάριση του χαρτοφυλακίου των προβληματικών δανείων των γερμανικών ναυτιλιακών επιχειρήσεων με πολλά από τα πλοία τους να καταλήγουν σε ελληνικά χέρια.

Αποποίηση ευθύνης: Τα αναφερόμενα στην παρούσα ενότητα αποτελούν δημοσιογραφικές πληροφορίες και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να θεωρηθούν ή εκληφθούν σαν επενδυτικές συμβουλές ή προτάσεις, ούτε προσφορά ή προτροπή, για οιαδήποτε πράξη αγοράς ή πώλησης κινητών αξιών όπως μετοχές ή ομόλογα ούτε άλλων αξιών εν γένει.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News