Πώς ο Ρούπερτ Μέρντοχ έχανε δεκάδες εκατομμύρια από τις αποκαλύψεις της εφημερίδας του
Αν υπάρχει ένα θέμα που κυριαρχεί στο διεθνές οικονομικό ρεπορτάζ αυτές τις ημέρες είναι το πολύκροτο σκάνδαλο της Theranos, της εταιρείας που εξαπάτησε επενδυτές και ασθενείς με μία «θαυματουργή» συσκευή που υποσχόταν δεκάδες αιμολογικές εξετάσεις με λίγες σταγόνες αίματος. Καθώς η δίκη της ιδρύτριας, Ελίζαμπεθ Χολμς ετοιμάζεται να αρχίσει, έρχονται στο φως ολόενα και περισσότερες λεπτομέρειες για τη δράση της εταιρείας, που για λίγα χρόνια ήταν το αγαπημένο παιδί της Silicon Valley και της Wall Street, αλλά και επανέρχονται στο προσκήνιο οι πληροφορίες «θύματα» της απάτης.
Η λίστα με εκείνους που εμπιστεύθηκαν τη Χολμς και έχασαν δεκάδες εκατομμύρια δολάρια όταν η φούσκα της έσπασε, περιλαμβάνει ορισμένα ηχηρότατα ονόματα, από τα οποία θα ξεχωρίσουμε ένα: αυτό του Ρούπερτ Μέρντοχ. Και τούτο γιατί όπως εύστοχα παρατήρησε ένας αναγνώστης με αφορμή το άρθρο «Σκάνδαλο Theranos: Ο θηλυκός Στιβ Τζομπς και η μεγάλη απάτη του αίματος», η εφημερίδα που αποκάλυψε το σκάνδαλο, η Wall Street Journal, ήταν ιδιοκτησίας του Μέρντοχ. Όσο περισσότερες πληροφορίες αποκάλυπτε η WSJ για τα όσα έκανε (και δεν έκανε) η Theranos τόσα περισσότερο εξανεμιζόταν η αξία της εταιρείας και τόσα περισσότερα έχανε ο εκδότης της, Μέρντοχ. Αλλά αυτό δεν σταμάτησε την εφημερίδα από το να συνεχίσει για περισσότερο από έναν χρόνο να «πυροβολεί» την startup και τη Χολμς.
Σύμφωνα με τη WSJ ο Μέρντοχ είχε προσωπική ζημιά 121 εκατ. δολαρίων από το σκάνδαλο. Ήταν εκείνος που υπέστη τις δεύτερες μεγαλύτερες απώλειες, ύστερα από την οικογένεια Γουότσον (κληρονόμοι του ιδρυτή της Walmart) που υπολογίζεται ότι έχασαν 150 εκατ. δολάρια. Η Μπέτσι Νταβός (υπουργός Παιδείας επί Τραμπ) έχασε περί τα 100 εκατ. δολάρια, όπως και η οικογένεια Κοξ που ελέγχει σειρά μέσων ενημέρωσης. Σύμφωνα με την αμερικανική εφημέριδα ο Μεξικανός μεγιστάνας Κάρλος Σλιμ, αλλά και ο Έλληνας εφοπλιστής Ανδρέας Δρακόπουλος ήταν επίσης μεταξύ των «θυμάτων» της μεγάλης απάτης.
«Οι συντάκτες γνωρίζουν τη φωνή του»
Δεν θα πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός ότι η WSJ έκανε το ρεπορτάζ της χωρίς να υπολογίζει το κόστος για τον Μέρντοχ. Τουλάχιστον όχι όσους παρακολουθούσαμε τη μάχη για την εξαγορά της το 2007. Τότε λοιπόν φιλεξονούσε πολυσέλιδα ρεπορτάζ για τους «μνηστήρες» που διεκδικούσαν τη Dow Jones (εκδότρια εταιρεία της WSJ, υπό τον έλεγχο τότε των Μπανκροφτ).
Ακόμη και όταν είχε γίνει πια εμφανές ότι η News Corp του Μέρντοχ με μία προσφορά ύψους 5 δισ. δολαρίων είχε σαφές προβάδισμα έναντι των υπολοίπων, οι συντάκτες μετέφεραν το προφίλ του Αυστραλού μεγιστάνα, χωρίς να φοβηθούν να πουν ότι έχει τη φήμη πως οδηγεί τα μέσα που εξαγοράζει προς τον λαϊκισμό και τον κιτρινισμό.
Ακόμη και μετά την ανακοίνωση της εξαγοράς, σε άρθρο υπό τον τίτλο «Οι συντάκτες γνωρίζουν τη φωνή του» οι δημοσιογράφοι Μάρτιν Πιρς και Άαρον Πάτρικ (και οι δύο έμειναν για πολλά χρόνια μετά στην εφημερίδα, με τον πρώτο μάλιστα σε αναβαθμισμένο ρόλο) μας ενημέρωναν πως ο Μέρντοχ είναι ένας τύπος, που δεν διστάζει να σηκώσει το τηλέφωνο για να δώσει γραμμή, να διαμαρτυρηθεί εάν κάτι δεν του αρέσει, να πει τη γνώμη του για τον τίτλο του βασικού θέματος.
Αυτή η νοοτροπία, τόνιζαν, ήταν ξένη στη WSJ και στη φιλοσοφία των Μπάνκροφτ, που πιστώνονταν το γεγονός ότι απέφευγαν τις παρεμβάσεις και σέβονταν την ανεξαρτησία της μεγαλύτερης οικονομίας (και δεύτερης συνολικά σε κυκλοφορία στις ΗΠΑ) εφημερίδας. Δεν ξέρουμε πόσο συχνά σήκωσε το τηλέφωνο για να μιλήσει και με τους ίδιους. Αλλά εκείνοι δεν έδειχναν να ανησυχούν.
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
