ΗΠΑ: Το πολιτικό τοπίο στην «ομίχλη» και οι αμφιβολίες για την παγκόσμια ανάπτυξη
Μέσα στο γενικότερο πέπλο της πολιτικής και εκλογικής αβεβαιότητας και στον τρόπο που αυτή αποτυπώνεται στις χρηματοοικονομικές αγορές, εκδηλώνονται αμφιβολίες για την ανθεκτικότητα της παγκόσμιας οικονομίας.
Το ΔΝΤ εμφανίζεται συγκρατημένο διατηρώντας την πρόβλεψή του για φέτος στο 3,2% και αναβαθμίζοντάς την οριακά για το επόμενο έτος στο 3,3%.
Το σενάριο της ομαλής προσγείωσης της αμερικανικής οικονομίας οικονομίας αλλά και των μεγάλων οικονομιών του πλανήτη κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος, γεγονός που αποτυπώνεται στα αλλεπάλληλα ιστορικά υψηλά των χρηματιστηριακών δεικτών.
Λαμβάνοντας ωστόσο υπόψη την προοπτική σεισμικών αλλαγών στην παγκόσμια οικονομία και στο γεωπολιτικό πεδίο σε μία επανεκλογή Ντόναλντ Τραμπ στις εκλογές του Νοεμβρίου, μετά δε την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας εναντίον του το Σάββατο, η εικόνα αρχίζει να κλονίζεται.
Παρόλο που το ΔΝΤ αύξησε τις προβλέψεις του για την κινεζική οικονομία για το 2024 στο 5% για πρώτη φορά, ο επικεφαλής οικονομολόγος του Πιερ-Ολιβιέ Γκουρίνχας προειδοποίησε για «πτωτικούς κινδύνους» σε αυτό το σενάριο. 
Καθώς η Κίνα εξακολουθεί να υποφέρει από αποπληθωρισμό λόγω της πτώσης των τιμών ακινήτων, η προσαρμοσμένη στον πληθωρισμό κινεζική ονομαστική ανάπτυξη είναι στην πραγματικότητα πιο κοντά στο 4%.
Και προφανώς αυτή η πρόβλεψη για τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη δεν περιλαμβάνει ακόμη αυτό που υπόσχεται ο Τραμπ για τους εμπορικούς δασμούς εάν εκλεγεί – ένα σαρωτικό 60% στις κινεζικές εισαγωγές μαζί με καθολικούς δασμούς 10%.
Επιπλέον, αν υποθέσουμε ότι τα προβλήματα της κινεζικής ζήτησης επηρεάζουν άμεσα την αργά αναπτυσσόμενη Ευρώπη και άλλες αναδυόμενες οικονομίες περισσότερο από τις ΗΠΑ, λόγω της μεγαλύτερης άμεσης εμπορικής έκθεσης, τότε τα φαινόμενα μετάδοσης κινδύνων αυξάνονται.
Ακόμη και πριν από την αύξηση των στοιχημάτων για εκλογή Τραμπ, οι παγκόσμιοι επενδυτές βίωναν ήδη έντονες αμφιβολίες για τις προοπτικές ανάπτυξης.
Ενώ οι περισσότεροι εμμένουν σε ένα σενάριο «ήπιας προσγείωσης» συνολικά, η έρευνα της Bank of America ανάμεσα στους παγκόσμιους διαχειριστές κεφαλαίων για τον Ιούλιο έδειξε ότι το καθαρό ποσοστό όσων βλέπουν μια πιο αδύναμη παγκόσμια οικονομία τους επόμενους 12 μήνες αυξήθηκε κατά 21 μονάδες σε υψηλό έξι μηνών στο 27%.
Και η «γεωπολιτική ένταση» αντικατέστησε τον υψηλότερο πληθωρισμό ως το βασικότερο «κίνδυνο» για πρώτη φορά σε πέντε μήνες.
Τα προβλήματα είναι μπροστά
Φυσικά, τα εμπορικά σχέδια του Τραμπ – τα οποία απλώς ενισχύουν τους εμπορικούς δασμούς και τους περιορισμούς που εισήχθησαν από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν – έχουν εν μέρει σκοπό να «βαλκανοποιήσουν» την παγκόσμια οικονομία και να ενισχύσουν τις εγχώριες εταιρείες και τους εργαζόμενους των ΗΠΑ.
Η προοπτική αυτή αποτυπώθηκε και στην αγορά με μια σημαντική στροφή προς τις αμερικανικές μετοχές μικρής κεφαλαιοποίησης, μακριά από παγκόσμιους γίγαντες με μεγάλη κεφαλαιοποίηση.
Αλλά αν μια δεύτερη κυβέρνηση Τραμπ αντιμετώπιζε αδιέξοδο στο Κογκρέσο, ο επικεφαλής μακροοικονομικής έρευνας της Pictet, Fred Ducrozet, πιστεύει ότι η συνεπακόλουθη αδυναμία αντιστάθμισης των υποσχόμενων αυξήσεων δασμών και του περιορισμού της μετανάστευσης με φορολογικές περικοπές θα μπορούσε να προκαλέσει μια καθαρή αρνητική ανάπτυξη στις ΗΠΑ βραχυπρόθεσμα.
Ακόμα κι αν η αμερικανική οικονομία στο σύνολό της καταφέρει να παρακάμψει με κάποιο τρόπο τις νέες εντάσεις του παγκόσμιου εμπορίου και τα πιθανά αντίποινα κατά των προϊόντων των ΗΠΑ, ορισμένοι ανησυχούν ότι ο αντίκτυπος στον εγχώριο πληθωρισμό από τις αυξήσεις των δασμών θα μπορούσε να καθυστερήσει την έναρξη της μείωσης των επιτοκίων, που θα θωράκιζε την οικονομία από την όποια επιβράδυνση.
Οικονομολόγοι της JPMorgan εκτιμούν ότι ένας δασμός 60% σε όλες τις κινεζικές εισαγωγές θα ανέβαζε το επίπεδο τιμών των ΗΠΑ κατά 1,1%, ενώ ένας καθολικός δασμός 10% θα αύξανε το επίπεδο τιμών κατά 1,5%. Και εκτιμούν ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανατίμηση του δολαρίου κατά 5% – ένας ακόμη αρνητικός παράγοντας για την ανάπτυξη των αναδυόμενων αγορών σε όλο τον κόσμο.
Από την άλλη, τόσο ο Τραμπ όσο και ο νέος αντιπρόεδρός του Βανς, έχουν επανειλημμένα αντιταχθεί σε μια πολιτική «ισχυρού δολαρίου» και την έχουν κατηγορήσει για τη συγκράτηση της παραγωγής στις ΗΠΑ με τη μείωση των εισαγωγών.
Εάν εκλεγούν, μπορεί να ασκήσουν πολιτική πίεση στη Fed να μειώσει τα επιτόκια και να τα διατηρήσει χαμηλά – ακόμα κι αν η Fed έχει τη θεσμική ισχύ για να αντιταχθεί.
Ο Γκουρίνχας του ΔΝΤ γνωρίζει τους κινδύνους των μονομερών εμπορικών περιορισμών, καθώς θα μπορούσαν να στρεβλώσουν το εμπόριο και την κατανομή των πόρων, να οδηγήσουν σε αντίποινα, να αποδυναμώσουν την ανάπτυξη, να μειώσουν το βιοτικό επίπεδο και να καταστήσουν πιο δύσκολο το συντονισμό πολιτικών που αντιμετωπίζουν παγκόσμιες προκλήσεις.
moneyreview.gr με πληροφορίες από Reuters
Διαβάστε επίσης:
Donald Trump: Ο ελληνικής καταγωγής τραπεζίτης τον οποίο θέλει για υπουργό Οικονομικών
Σεισμός Trump στην κινεζική οικονομία: Δασμοί 60% θα έριχναν την ανάπτυξη στο μισό
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
