Ανησυχία για το Βέλγιο – Δανείζεται σαν να είναι η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου

φωτ.: AP

9 Μαΐου, 2024 Πε 09/05/2024, 14:15

Το Βέλγιο –με πληθυσμό περίπου σαν το Οχάιο και ελαφρώς μικρότερο ΑΕΠ- αρχίζει να θυμίζει τη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη. Και αυτό γιατί όπως συμβαίνει και με τις ΗΠΑ, το χρέος του ήδη ξεπερνά το 100% του ΑΕΠ και αναμένεται να αυξηθεί κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες έως το 2029. Η διαφορά, βέβαια, είναι ότι το Βέλγιο δεν έχει την «πολυτέλεια» να τυπώνει χρήμα, όπως κάνουν οι ΗΠΑ.

Σύντομα, το χρέος του Βελγίου θα είναι το τρίτο υψηλότερο στην Ευρωζώνη, μετά από εκείνα της Ελλάδας και της Ιταλίας. Το ΔΝΤ προβλέπει ετήσια ελλείμματα γύρω στο 4-5%, μόλις μία ποσοστιαία μονάδα μικρότερα από εκείνα των ΗΠΑ.

Για την ώρα, οι επενδυτές δεν δίνουν μεγάλη προσοχή στα δημοσιονομικά ελλείμματα και τον υψηλό δανεισμό του Βελγίου. Όμως η Ευρωζώνη είναι αποφασισμένη να επιστρέψει στη δημοσιονομική πειθαρχία τα επόμενα χρόνια, με αποτέλεσμα το Βέλγιο να ξεχωρίζει σαν μια από τις χώρες που θα εμφανίζουν τα υψηλότερα ελλείμματα.

«Είναι βέβαιο ότι η σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί», λέει στο Bloomberg ο Peter Vanden Houte, οικονομολόγος της ING, εν όψει και των εκλογών στο Βέλγιο τον Ιούνιο. «Μπορεί να χρειαστεί πολύς καιρός για να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση. Όλα αυτά σημαίνουν ότι το Βέλγιο μπορεί πράγματι να είναι ευάλωτο σε μία αναταραχή στις αγορές».

Το Βέλγιο αντιμετωπίζει πολλές κοινές προκλήσεις με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως είναι η αύξηση του κόστους δανεισμού, η γήρανση του πληθυσμού, η αδύναμη αύξηση της παραγωγικότητας και οι πιεστικές δαπάνες για την άμυνα και την πράσινη μετάβαση. Επιπλέον, όμως, αυτή η διχασμένη χώρα, που κυβερνάται από τον πρωθυπουργό Alexander De Croo και έναν συνασπισμό επτά κομμάτων, αντιμετωπίζει ένα πολιτικό αδιέξοδο. Κάτι που δεν αναμένεται να αλλάξει σημαντικά μετά τις εκλογές της 9ης Ιουνίου.

Οι όποιες φιλοδοξίες για βελτίωση των δημοσιονομικών «κολλάνε» στους αναγκαίους συμβιβασμούς που απαιτεί το εύθραυστο πολιτικό σκηνικό. Μετά τις εκλογές του 2019, χρειάστηκαν σχεδόν 500 ημέρες για να σχηματιστεί η σημερινή κυβέρνηση, ενώ οι εντάσεις υπονόμευσαν τα σχέδια για μεταρρυθμίσεις.

Ενώ η πόλωση ανάμεσα στον φλαμανδικό βορρά και τον γαλλόφωνο νότο είναι ένα παραδοσιακό πρόβλημα για τη χώρα των 12 εκατ. κατοίκων, η κατάσταση μετά τις εκλογές του Ιουνίου θα μπορούσε να είναι ακόμα πιο περίπλοκη, λόγω της αυξανόμενης στήριξης προς το ακροδεξιό, αντιμεταναστευτικό Vlaams Belang.

Το γεγονός ότι το κόμμα αυτό, που ζητά την απόσχιση της Φλάνδρας, κερδίζει το 25% των ψήφων στην περιοχή αυτή, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, σημαίνει ότι τα άλλα κόμματα θα έχουν λιγότερα περιθώρια να σχηματίσουν έναν βιώσιμο συνασπισμό. Συνεπώς, μια προσωρινή κυβέρνηση –που δεν θα μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του χρέους- ίσως να χρειαστεί για περισσότερο καιρό.

Τα δημόσια οικονομικά βρίσκονται, βέβαια, στην ατζέντα των εκλογών, όμως σύμφωνα με τον Vanden Houte της ING, κανένα κόμμα δεν μιλά πραγματικά για το πώς θα μειώσει το έλλειμμα.