Νέα αναστολή του φρένου χρέους εξετάζει η Γερμανία
Εχοντας αποτελέσει επί χρόνια τον «συνήθη ύποπτο» αντίθετο σε κάθε πρωτοβουλία για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων της Ευρωζώνης ή και της ίδιας της Γερμανίας, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης φαίνεται πως αυτή τη φορά κατάφερε να στρέψει το Βερολίνο στην αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη που επιθυμούσε. Μπλοκάροντας τα σχέδια του Βερολίνου για τη χρηματοδότηση πράσινων επενδύσεων και μαζί με αυτά δημιουργώντας πρόβλημα στον προϋπολογισμό της Γερμανίας, το Δικαστήριο ανάγκασε τον πολιτικό κόσμο της χώρας να προβληματιστεί γύρω από τα θέσφατα και τις αγκυλώσεις της δημοσιονομικής πολιτικής της χώρας και τελικά να προχωρήσει σε αύξηση του δανεισμού της και σε αναθεώρηση του περίφημου «φρένου χρέους».
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ τάχθηκε ανοικτά κατά του φρένου χρέους, επισημαίνοντας πως τα στενά όρια που θέτει στον δανεισμό της χώρας αποδυναμώνουν την οικονομία της και πρέπει να αναθεωρηθούν ριζικά. «Δέσαμε μόνοι μας τα χέρια μας πίσω από την πλάτη μας και πάμε να μπούμε στο ρινγκ του μποξ να παλέψουμε», τόνισε και αναρωτήθηκε, «με αυτόν τον τρόπο θα νικήσουμε;». Σε μια έμμεση αναφορά στις πολιτικές της Ουάσιγκτον, προσέθεσε επίσης ότι «οι άλλοι κρύβουν πέταλα αλόγων μέσα στα γάντια τους και εμείς δεν έχουμε ούτε τα χέρια μας ελεύθερα». Είχε προηγηθεί η ανακοίνωση του υπουργού Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ πως θα προτείνει συμπληρωματικό προϋπολογισμό για το τρέχον έτος και θα προβλέπει αναστολή της ισχύος του φρένου χρέους για μια ακόμη χρονιά. Αιτία της αλληγορικής παρέμβασης του κ. Χάμπεκ και της αλλαγής στάσης του κ. Λίντνερ ήταν το χρηματοδοτικό κενό ύψους 60 δισ. ευρώ που προέκυψε εν μια νυκτί στον προϋπολογισμό της Γερμανίας.
Το κενό αυτό το δημιούργησε η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας που την περασμένη εβδομάδα απαγόρευσε στην κυβέρνηση να μεταφέρει στο ταμείο για τη στροφή στην πράσινη οικονομία 60 δισ. ευρώ από τα κεφάλαια για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Επρόκειτο για κεφάλαια που δεν είχαν τελικά χρειαστεί και ο Γερμανός καγκελάριος θεώρησε ότι θα μπορούσε να τα αξιοποιήσει για να χρηματοδοτήσει την πράσινη μετάβαση. Στο βάθος το θέμα αφορούσε το ακανθώδες ζήτημα του «φρένου χρέους» και τη διαβόητη δημοσιονομική πειθαρχία της Γερμανίας. Μέλη του αντιπολιτευόμενου συντηρητικού κόμματος είχαν ερμηνεύσει τη μεταφορά κεφαλαίων που σχεδίαζε ο κ. Σολτς ως ελιγμό για να παρακαμφθεί έμμεσα το φρένο χρέους και να μπορέσει η κυβέρνηση να αυξήσει τον δανεισμό της. Το επίμαχο φρένο χρέους έχει ενσωματωθεί στο σύνταγμα της Γερμανίας εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία, από το 2009, την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και την κρίση χρέους της Ευρωζώνης. Δεσμεύει ουσιαστικά κάθε κυβέρνηση της Γερμανίας, ανεξαρτήτως πολιτικού χρωματισμού και πολιτικής συγκυρίας, να περιορίζει τον νέο δανεισμό της μέσα στα στενά όρια του 0,35% του ετήσιου ΑΕΠ της. Προέκυψε, ωστόσο, η πανδημία και η συνεπακόλουθη ύφεση που υπαγόρευσε αναστολή της ισχύος του προκειμένου να μπορέσει το Βερολίνο να στηρίξει επιχειρήσεις και νοικοκυριά και γενικότερα την οικονομία της χώρας.
Της απόφασης του Δικαστηρίου είχε προηγηθεί πρόταση που υπέβαλε το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα να παραταθεί η χαλάρωση του φρένου χρέους, ώστε να προχωρήσει η Γερμανία σε εκτεταμένες επενδύσεις στις απαρχαιωμένες υποδομές της χώρας και να τονώσει την οικονομία της. Την πρόταση των Σοσιαλδημοκρατών είχε παρουσιάσει ο αντιπρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Λαρς Κλίνκγμπεϊλ, τονίζοντας πως αν η Γερμανία χαλαρώσει τα αυστηρά όρια στον δανεισμό της, θα έχει τη δυνατότητα να κινεί επιπλέον 199 δισ. ευρώ ετησίως για επενδύσεις. Η επίμαχη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου προκάλεσε όχι μόνον ανησυχία για τη γερμανική οικονομία αλλά και τριβές στους κόλπους του κυβερνητικού συνασπισμού και ειδικότερα ανάμεσα στον Σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο Ολαφ Σολτς και τους εταίρους του, τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες και τους Πράσινους. Και τέλος ο φιλελεύθερου οικονομικού προσανατολισμού Κρίστιαν Λίντνερ ανακοίνωσε πλέον την Πέμπτη ότι θα προχωρήσει σε συμπληρωματικό προϋπολογισμό, που όμως αναγκαστικά συνεπάγεται αναστολή της ισχύος του φρένου χρέους.
Σημειωτέον ότι ο κ. Λίντνερ θεωρεί τον εαυτό του θεματοφύλακα της δημοσιονομικής σταθερότητας και έχει επιμείνει στο παρελθόν πως πρέπει να επανέλθει σε ισχύ το φρένο χρέους. Εχει, άλλωστε, επανειλημμένως αποκλείσει κατηγορηματικά την πιθανότητα οριστικής κατάργησής του. Ολα δείχνουν, όμως, πως τείνει να επικρατήσει η θέση του κ. Χάμπεκ, πως «αν παραμείνει αναλλοίωτος ο κανόνας για το όριο του χρέους θα αποτρέπει τις επενδύσεις όπως και τις πολιτικές για την προστασία του κλίματος και θα αποδυναμώνει τη γερμανική οικονομία σε εποχές στις οποίες χρειάζεται στήριξη».
Πηγή: kathimerini.gr
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
