Τι σημαίνουν οι τίτλοι τέλους για την ιστορική επενδυτική τράπεζα Credit Suisse
Ένα ακόμα θερμό Σαββατοκύριακο περίμενε τους επενδυτές και τους καταθέτες αφού τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ γρηγορότερα από τις εκτιμήσεις. Φαίνεται ότι οι δηλώσεις που είχαν προηγηθεί από ανώτατους κρατικούς λειτουργούς κα παράγοντες της αγοράς, δεν ήταν τίποτα παρά μια απεγνωσμένη προσπάθεια να πεισθούν οι πελάτες της Credit Suisse ότι όλα θα πάνε καλά.
Τελικά, λίγες ημέρες μετά, «η Credit Suisse είναι αδύνατο να ανακτήσει της αξιοπιστία της» και έτσι οδηγήθηκε σε αναγκαστική εξαγορά από την ανταγωνίστρια UBS, η οποία δεν είναι ότι ήθελε και τόσο πολύ να εμπλακεί σε αυτή την τόσο αβέβαιη κατάσταση.
Η UBS εξαγοράζει την Credit Suisse έναντι $3 δισ. και με πολλές αβεβαιότητες να πλανώνται στις αγορές και τους επενδυτές.
Ένα από τα μεγάλα ερωτηματικά παραμένει η στάση των Αράβων μετόχων της Credit Suisse, οι οποίοι λίγες εβδομάδες πριν είχαν τοποθετήσει $10 δισ. στην τράπεζα και είχαν γίνει οι μεγαλύτεροι μέτοχοι. Όμως, μετά από τις εξελίξεις και την άρνηση παροχής νέας οικονομικής ένεσης, το μερίδιό τους βρέθηκε να αποτιμάται χαμηλότερα από $100 εκατ. Άραγε κατανόησαν ότι πρόκειται για μια λάθος επενδυτική επιλογή;
Επιπρόσθετα, ο τρόπος με τον οποίο έγινε η εξαγορά οδηγεί σε μηδενισμό των κατόχων AT1 (additional Tier 1 shares) μετοχών. Το ζήτημα που γεννάται εδώ είναι ότι οι κάτοχοι αυτών των μετοχών (εξασφαλισμένων ή μη) βρίσκονται ένα «σκαλοπάτι» παραπάνω στην προστασία από τους κατόχους μετοχών. Όμως στην περίπτωση αυτή, οι απλοί μέτοχοι αποζημιώνονται λαμβάνοντας κάτι, έστω και κατά 90% χαμηλότερα σε πολλές περιπτώσεις και οι κάτοχοι ανώτερης βαθμίδας εξασφάλισης μηδενίζονται.
Η εξήγηση αυτή δεν είναι εύκολη, ούτε και σε αυτό το στάδιο μπορούμε να εκτιμήσουμε τους λόγους για τους οποίου έγινε, όμως με βάση τα βήματα που υπάρχουν για τη διαδικασία ενός bail-in στην Ελβετία, θα έπρεπε πρώτα να έχουν μηδενιστεί οι απλοί μέτοχοι. Ως εκ τούτου έχουμε μια παράκαμψη της ελβετικής νομοθεσίας από τους ίδιους τους Ελβετούς.
Μια δεύτερη παράκαμψη που θα γίνει, είναι ότι θα αλλάξει ο νόμος για τα δικαιώματα των μετόχων, ώστε να περάσει η εξαγορά χωρίς την έγκριση από τους μετόχους. Δηλαδή, με δυο κινήσεις, οι Ελβετοί φαίνεται ότι δημιουργούν ισχυρό ρήγμα σε ότι πιο βασικό υπάρχει στις σχέσεις επενδυτών και τραπεζικού συστήματος: την εμπιστοσύνη.
Ντόμινο στις υπόλοιπες τράπεζες
Οι εξελίξεις αυτές είναι φυσιολογικό να επιφέρουν και νέες απώλειες στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο, καθώς είναι απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχει μια αβεβαιότητα και μια επιθυμία για έξοδο από τις μετοχές του κλάδου.
Θεωρούμε ότι οι πιέσεις στις μετοχές του κλάδου δεν κρύβουν κάτι σημαντικό και είναι απλά μια προδιαγεγραμμένη κίνηση των αγορών. Φυσικά θα μπορούσε να προκύψει και νέο τραπεζικό πρόβλημα αλλά αυτό είναι κάτι διαφορετικό και αυτή τη στιγμή δε μπορεί κάποιος να το προβλέψει.
Κεντρικές Τράπεζες: Αλλαγή νομισματικής πολιτικής;
Ήδη από την κατάρρευση της αμερικανικής SVB, η Fed έδρασε άμεσα και αύξησε τον ισολογισμό της κατά $300 δισ. σε μόλις μια εβδομάδα. Δημιούργησε επιπρόσθετο λογαριασμό ύψους $2 τρισ. αποκλειστικά για πρόσβαση από τις τράπεζες. Και χθες, όλες οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες, συμφώνησαν σε συντονισμένη δράση με νέες ενέργειες παροχής ρευστότητας (dollar swap lines) με στόχο να μην υπάρξει διατραπεζική κρίση που θα οδηγούσε σε συμβάν μεγαλύτερο της Παγκόσμιας Χρηματοοικονομικής Κρίσης του 2008.
Πλέον τα futures των επιτοκίων αποτιμούν δραστικές μειώσεις επιτοκίων, με τα επιτόκια της Fed στο τέλος του 2024 να είναι ακόμα και 2% χαμηλότερα. Ο πληθωρισμός πιθανότατα θα βρεθεί σε δεύτερη μοίρα αφού όμως υπάρξει ακόμα μια τουλάχιστον επιβεβαίωση ότι συνεχίζει να μειώνεται δραματικά. Οι δικές μας εκτιμήσεις δείχνουν τον πληθωρισμό να μειώνεται σημαντικά το επόμενο χρονικό διάστημα και αυτό θα ανοίξει το δρόμο για παύση της ανόδου των επιτοκίων αλλά και γρήγορη μείωση ώστε να αποφευχθεί ένας τραπεζικός Αρμαγεδώνας.
Οι αγορές έχουν περάσει πολλές κρίσεις. Η τρέχουσα είναι μια από αυτές και τα αντανακλαστικά για τη διαχείρισή της είναι γρηγορότερα από ποτέ. Οι επενδυτές και οι καταθέτες πρέπει να κάνουν αυτό που χρειάζεται: να αναζητήσουν τρόπους οι οποίοι προστατεύουν τα κεφάλαιά τους, διότι καμία τραπεζική κρίση δε φέρνει το τέλος του κόσμου και θα πρέπει όταν όλα θα έχουν τελειώσει, να μην έχουν υποστεί απώλειες και να μπορέσουν να συνεχίσουν τη ζωή τους και τις δραστηριότητές τους.
* Ο Χρήστος Αλωνιστιώτης είναι Senior Portfolio Manager της XSpot Wealth
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
