Ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν από την πανδημία
Τα lockdowns και η καθίζηση της καταναλωτικής ζήτησης, ως απόρροια της πανδημίας του κορωνοϊού, επέφεραν έκρηξη ανεργίας, καθώς μέσα σε λίγες ημέρες «χάθηκαν» σχεδόν 500 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Το παγκόσμιο εμπόριο κατέρρευσε, τα εργοστάσια ανέστειλαν τη λειτουργίας τους και τα κράτη έκλεισαν τα σύνορα. Μάλιστα, η ζημιά θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη, αν οι κεντρικές τράπεζες δεν αποφάσιζαν να δράσουν αμέσως και αποτελεσματικά.
Σήμερα, η οικονομία βρίσκεται σε φάση ανάκαμψης. Ωστόσο, δεν είναι ίδια για όλες τις χώρες, καθώς οι διακυμάνσεις ανάμεσα στα κράτη είναι μεγάλες. Μέχρι τα τέλη του 2021, το ΑΕΠ των ΗΠΑ θα είναι ίδιο μ’ αυτό του 2019. Όμως, το ΑΕΠ της Κίνας θα είναι κατά 10% μεγαλύτερο. Η Ευρώπη δε, θα χρειαστεί αρκετά χρόνια ακόμη, προτού φθάσει στο προ-κορωνοϊού επίπεδο. Το ίδιο ισχύει και για την Ιαπωνία.
Άλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι -σύμφωνα με στοιχεία της UBS- οι αποκλίσεις στους ρυθμούς ανάπτυξης των οικονομιών, κατά τη διάρκεια του β’ τριμήνου του 2020, ήταν οι μεγαλύτερες των τελευταίων 40 και πλέον ετών.
Καίριας σημασίας ρόλο στο φαινόμενο της άνισης ανάπτυξης φαίνεται ότι διαδραματίζει ο βαθμός εξάπλωσης της πανδημίας. Στην Κίνα η διασπορά είχε ήδη σταματήσει, ενώ η Ευρώπη -και σύντομα η Αμερική- παλεύει με το δεύτερο κύμα. Αυτό από μόνο του δημιουργεί διαφορετικές καταστάσεις ανάμεσα στις χώρες, με αποτέλεσμα η οικονομική ανάπτυξη να «τρέχει» με εντελώς διαφορετικούς ρυθμούς.
Ακόμη μία παράμετρος είναι η δομή της οικονομίας. Είναι σαφώς πιο εύκολο να λειτουργήσουν τα εργοστάσια υπό καθεστώς τήρησης των κοινωνικών αποστάσεων σε σχέση με τη λειτουργία μιας επιχείρησης υπηρεσιών, η οποία βασίζεται στην κατ’ ιδίαν επικοινωνία. Και όπως είναι ευρέως γνωστό, ο τομέας της μεταποίησης διαθέτει σημαντικά υψηλότερο μερίδιο στο ΑΕΠ της Κίνας σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη.
Ένας τρίτος παράγοντας αφορά τη νομισματική δράση. Κι αυτό συνδέεται εν μέρει με το μέγεθος των ισολογισμών των κεντρικών τραπεζών. Η Federal Reserve, για παράδειγμα, διοχέτευσε πολύ περισσότερα χρήματα σε σχέση με την ΕΚΤ, ενώ τα περιθώρια για μελλοντικές παρεμβάσεις είναι εξίσου μεγάλα.
Με πληροφορίες από Economist
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News