Διαβήτης: Ξεπερνούν τα 100 εκατ. ευρώ οι ανάγκες για τα αναλώσιμα των ασθενών
Σημαντική υποχρηματοδότηση παρουσιάζει η ασφαλιστική κάλυψη των ασθενών με διαβήτη, όσον αφορά στα απαραίτητα αναλώσιμα υλικά τα οποία χρησιμοποιούν καθημερινά στο πλαίσιο της διαχείρισης της νόσου. Μάλιστα η αξία αυτών των υλικών ξεπερνά τα 100 εκατ. ευρώ, με τον ΕΟΠΥΥ να διαθέτει μόνο 77,6 εκατ. ευρώ. Τα υπόλοιπα είναι υποχρεωμένοι να τα πληρώνουν οι ίδιοι οι ασθενείς από την τσέπη τους ενώ περί τα 15,6 εκατ. ευρώ τα πληρώνουν μέσω επιστροφών και εκπτώσεων (rebate – clawback) οι εταιρείες που τα διακινούν στην ελληνική αγορά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΟΠΥΥ, τα φαρμακεία κατέθεσαν το 2023, συνταγές αναλώσιμων υλικών για αποζημίωση συνολικής αξίας 93 εκατ. ευρώ. Όμως ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ για την εν λόγω κατηγορία υλικών προβλέπει μόνο 77,4 εκατ. ευρώ. Έτσι το επιπλέον ποσό καλύπτεται από τις εταιρείες – προμηθευτές.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με έρευνα του 2022 μεγάλο ποσοστό των ασθενών (περίπου 1 στους 5) πληρώνει κάθε μήνα πάνω από 10 ευρώ για αναλώσιμα στα ιδιωτικά φαρμακεία.
Να επισημάνουμε ότι η συμμετοχή των ασθενών είναι μηδενική, όμως υπάρχει περιορισμός στην ποσότητα υλικών που μπορούν να λάβουν με μηδενικό κόστος. Πέρα λοιπόν από τα 15,6 εκατ. ευρώ τα οποία επιβαρύνουν τις εταιρείες, αρκετά εκατομμύρια ευρώ επιβαρύνουν και τα νοικοκυριά ασθενών με διαβήτη.
Επιχειρήσεις
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Σύνδεσμου Επιχειρήσεων Ιατρικών & Βιοτεχνολογικών Προϊόντων (ΣΕΙΒ), οι επιβαρύνσεις για το 2024 θα είναι αυξημένες και εκτιμάται ότι φέτος αν δεν προκύψει γενναία αύξηση του προϋπολογισμού, η υπέρβαση θα ξεπεράσει τα 20 εκατομμύρια ευρώ οδηγώντας σε αδιέξοδο την απρόσκοπτη διάθεση των υλικών αυτών στα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη.
Όπως επισημαίνεται: «Αντί ο ΕΟΠΥΥ να αυξήσει τη χρηματοδότηση στις κατηγορίες των ιατροτεχνολογικών προϊόντων για τον Διαβήτη σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες των ασθενών και να επενδύσει στην πρόληψη και στην σωστή διαχείρισή του, συνεχίζει να εφαρμόζει πολιτικές που οδηγούν στην δαπάνη πολύ μεγαλύτερων ποσών για την αντιμετώπιση των μακροπρόθεσμων επιπλοκών του Διαβήτη που θα μπορούσαν να αποφευχθούν ή να ελαττωθούν. Παρά την είσοδο νέων τεχνολογιών «αναίμακτης» μέτρησης αλλά και την εμφάνιση νέων και απλούστερων αντλιών έγχυσης ινσουλίνης, συνεχίζεται η υποχρηματοδότηση στα ιατροτεχνολογικά προϊόντα για τον Διαβήτη. Μάλιστα ο ΕΟΠΥΥ αρκέστηκε να επισημάνει στα ΦΕΚ με τα οποία επέτρεψε τη συνταγογράφηση των νέων ειδών, ότι αυτή δεν θα επιβαρύνει περαιτέρω τον προϋπολογισμό του, καθώς η υπερβάλλουσα δαπάνη θα επιμεριστεί στις εταιρίες εισαγωγής μέσω του μηχανισμού clawback. Επομένως, η πρόσβαση των ασφαλισμένων του ΕΟΠΥΥ με Σακχαρώδη Διαβήτη στις νέες τεχνολογίες χρηματοδοτείται από τις εταιρείες του κλάδου».
Ακόμη ο ΣΕΙΒ υποστηρίζει, ότι αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι:
• Το clawback στην υποκατηγορία των αντλιών ινσουλίνης να ανέλθει για το 2024, στο δυσθεώρητο 33,2% επί της δαπάνης – δηλαδή του μικτού τζίρου των εταιριών. Αν σε αυτό προστεθεί και το 7% rebate που επιβαρύνει τις εν λόγω εταιρείες εφόσον τιμολογούν απευθείας τον ΕΟΠΥΥ, τότε η συνολική επιβάρυνση ξεπερνά το 40%. Και αυτό σε μια υποκατηγορία όπου οι εταιρείες παρέχουν δωρεάν εκπαίδευση, δωρεάν αποστολή υλικών και δωρεάν 24ωρη υποστήριξη στους ασφαλισμένους.
• Στη νεοπαγή και ανερχόμενη κατηγορία των αισθητήρων γλυκόζης, το clawback του Δεκεμβρίου ανήλθε στο 26% επί της δαπάνης, με ενδεχόμενη επιπλέον επιβάρυνση κατά 7% που επιβαρύνει τις εταιρείες εφόσον τιμολογούν απευθείας τον ΕΟΠΥΥ. Άρα και εδώ η συνολική επιβάρυνση ξεπερνά το 33% του μικτού τζίρου των εταιριών που καλούνται επίσης να υποστηρίξουν την εκπαίδευση και την τεχνική υποστήριξη των ασθενών.
• Στις υποκατηγορίες των ταινιών μέτρησης γλυκόζης, όπου και παραμένει ο κύριος όγκος των ασφαλισμένων διαβητικών, το clawback για το 2023 ανήλθε σε συνολικά 16% επί της δαπάνης, ποσοστό δυσβάσταχτο για τις εταιρίες που βάσει κανονισμού του ΕΟΠΥΥ δεν μπορούν να τιμολογήσουν απευθείας τα προϊόντα τους και τα διαθέτουν μέσω φαρμακείων. Ωστόσο, το clawback βάσει εγκυκλίου επιβαρύνει αποκλειστικά τους εισαγωγείς που συμμετέχουν όμως μόνο με το 60% στη δαπάνη αφού το υπόλοιπο 40% αντιστοιχεί στα μεικτά έσοδα των καναλιών διανομής. Άρα στην πραγματικότητα το ποσοστό του claw back που επιβαρύνει τους εισαγωγείς ξεπερνά το 26% (16/60 = 26,7%). Και αυτό σε μια κατηγορία που οι εταιρείες καλούνται να παρέχουν δωρεάν τις συσκευές μέτρησης γλυκόζης στους ασθενείς.
Διαβάστε επίσης:
Φαρμακοβιομηχανία: Επενδύσεις 180 εκατ. και 1.000 νέες θέσεις εργασίας στην Τρίπολη από 3 εταιρείες
Από ένα μόνο οργανισμό η διαχείριση νοσοκομειακών φαρμάκων 1,4 δισ. ευρώ
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
