Τα ελληνικά ψάρια έφτασαν στην Αμερική: Φορτσάρουν οι εξαγωγές

«Δίχτυα» στην Αμερική θα επιδιώξει να ρίξει το 2023 ο κλάδος των ελληνικών ιχθυοκαλλιεργειών, καθώς η εν λόγω αγορά φαίνεται να παρουσιάζει σημαντική δυναμική ανάπτυξης με τα σημάδια των τελευταίων δύο ετών να είναι ιδιαιτέρως ενθαρρυντικά. Έτσι, αν και μέχρι το 2021 οι εξαγωγές ελληνικών ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας προς τις ΗΠΑ ήταν της τάξης των 3.000 τόνων και συνολικά προς τη Βόρεια Αμερική της τάξης των 4.000 τόνων, πλέον φαίνεται ότι προσεγγίζουν τους 6.000 τόνους, επίδοση, μάλιστα που φαίνεται να ξεπερνά αυτή του βασικού ανταγωνιστή που είναι η Τουρκία.

Ο στόχος που τίθεται από τους Έλληνες ιχθυοκαλλιεργητές είναι μες στην επόμενη τριετία οι ελληνικές εξαγωγές ψαριών (κυρίως τσιπούρα, λαβράκι και φαγκρί) να φτάσουν τους 20.000 τόνους. Προς αυτή την κατεύθυνση η Ελληνική Οργάνωση Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας (ΕΛΟΠΥ) ενέκρινε την διάθεση ποσού άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ για δράσεις προώθησης των ελληνικών ψαριών στην Αμερική το 2023, κάτι που ανακοίνωσε χθες ο πρόεδρος της ΕΛΟΠΥ κ. Απόστολος Τουραλιάς κατά την εκδήλωση κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας της οργάνωσης. Ήδη έχουν γίνει σχετικές επαφές με φορείς στις ΗΠΑ, προκειμένου τα πρώτα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας να φανούν κατά το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους. Βαρύτητα θα δοθεί στην ανατολική ακτή και δη στην περιοχή της Νέας Υόρκης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΟΠΥ το 2021 εξήχθησαν από την Ελλάδα συνολικά 100.361 τόνοι τσιπούρας και λαβρακιού αξίας σχεδόν μισού δισεκατομμυρίου ευρώ. Το 72% των εξαγωγών ήταν προς την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία, ενώ προς τις ΗΠΑ ήταν το 3% και προς τον Καναδά το 1%. Οι υπόλοιπες εξαγωγές έγιναν κυρίως προς τη Γερμανία, την Πορτογαλία, την Ολλανδία και τις βαλκανικές χώρες.

Τρεις είναι οι καθοριστικοί παράγοντες που φέρνουν πιο κοντά την αμερικανική αγορά στην ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια. Πρώτον, η διαφορά του μεταφορικού κόστους μεταξύ των εξαγωγών της Ελλάδας και αυτών της Τουρκίας δεν είναι πια τόσο μεγάλη όσο στο παρελθόν, στοιχείο που αποτελούσε βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα για τις εξαγωγές της γείτονας, ειδικά μάλιστα καθώς φέρεται να υπήρχε και σχετική επιδότηση του κόστους από την τουρκική κυβέρνηση. Έτσι, ενώ προ πανδημίας το κόστος μεταφοράς με αεροπλάνο των ψαριών από την Ελλάδα στην Αμερική ήταν περίπου 2,80 ευρώ/κιλό, τώρα κυμαίνεται στα 4,50-5 ευρώ/κιλό, ενώ πλέον και στις εξαγωγές από Τουρκία η επιβάρυνση υπερβαίνει τα 3,50 ευρώ/κιλό.

Δεύτερον, με τη θεσμοθέτηση των Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ) υπάρχει περιθώριο επενδύσεων και αύξησης της παραγωγής για περαιτέρω ενίσχυση των εξαγωγών, ενώ στην Τουρκία μεγάλο μέρος της παραγωγής κατευθύνεται στην εγχώρια κατανάλωση.

Τρίτον, μετά τις αναδιαρθρώσεις και τις συγχωνεύσεις εταιρειών που έγιναν στον κλάδο των ελληνικών ιχθυοκαλλιεργειών τα προηγούμενα χρόνια, οι επιχειρήσεις πλέον είναι σαφώς σε καλύτερη θέση για να διεκδικήσουν μεγαλύτερα μερίδια στις ξένες αγορές και μάλιστα σε νέες αγορές.

Την ίδια ώρα, πάντως, παραμένει η πρόκληση του αυξημένου κόστους παραγωγής, λόγω της αύξησης του ενεργειακού κόστους και κυρίως του κόστους πρώτων υλών για ιχθυοτροφές. Δεδομένου ότι ο κύκλος ανάπτυξης των ψαριών διαρκεί 18 μήνες, ο κ. Τουραλιάς υποστήριξε ότι το 2023 θα δούμε στις τιμές να έχουν ενσωματωθεί στην ουσία οι αυξήσεις κόστους που έγιναν από τα τέλη του 2021. Υποστήριξε δε ότι οι παραγωγοί δεν μπορούν να απορροφήσουν περαιτέρω την αύξηση του κόστους, η οποία υπολογίζεται σε 25%, και ότι για να είναι βιώσιμος ο κλάδος θα πρέπει ένα τουλάχιστον 10% των αυξήσεων να περάσει στις τιμές, ενώ ταυτόχρονα οι υπόλοιποι κρίκοι της εφοδιαστικής αλυσίδας να περιορίσουν την κερδοφορία τους.

Πιο αισιόδοξα είναι τα πράγματα σε ό,τι αφορά τη θεσμοθέτηση των ΠΟΑΥ, η οποία τα προηγούμενα χρόνια χαρακτηρίστηκε από υπερβολική καθυστέρηση. Πλέον έχουν θεσμοθετηθεί 7 (από τις 23 που προβλέπει το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις Υδατοκαλλιέργειες) και μέχρι το τέλος του 2023 αναμένεται οι θεσμοθετημένες να έχουν ξεπεράσει τις 10 έτσι ώστε στο τέλος του 2024 να έχει πλέον ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία. Μέχρι τότε έχει λάβει νέα παράταση η εφαρμογή του χωροταξικού, το οποίο σημειωτέον θεσπίστηκε πριν από 12 χρόνια, το 2011.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News