Από τις αερογραμμές του Κυρίου μέχρι τις Hooters: Οι πιο παράξενες αεροπορικές

Στο τέλος της δεκαετίας του 1970, η κυβέρνηση των ΗΠΑ χαλάρωσε το ρυθμιστικό πλαίσιο για τις αερομεταφορές, με αποτέλεσμα από το 1980 και μετά να ξεπηδήσουν αρκετές νέες αεροπορικές εταιρείες.

Μερικές από αυτές ήταν αρκετά ασυνήθιστες και δυστυχώς πλήρωσαν την ιδιοτροπία τους αυτή, αφού μετά από λίγο καιρό εξαφανίστηκαν.

Πτήσεις μόνο για τετράποδους επιβάτες

Το 2009 ιδρύθηκε η Pet Airways, μια αεροπορική η οποία μετέφερε αποκλειστικά κατοικίδια ζώα.

Τα σκυλάκια και τα γατάκια πετούσαν χωρίς τους ιδιοκτήτες στους σε μια ειδική καμπίνα που αντί για καθίσματα είχε κλουβάκια. Κάθε αεροσκάφος μπορούσε να μεταφέρει περίπου 50 ζωάκια, ενώ υπήρχαν αεροσυνοδοί που τα έλεγχαν κάθε 15 λεπτά.

Η λογική πίσω από τη δημιουργία της αεροπορικής αυτής είναι ότι οι ιδιοκτήτες θα προτιμούσαν να πετάξουν τα κατοικίδιά τους με ξεχωριστό αεροπλάνο, παρά να μπουν σε κλουβί με τις βαλίτσες, όπως συνηθίζεται στις περισσότερες αερογραμμές – μια πρακτική άκρως επικίνδυνη για τα ζώα.

Οι Pet Airways λειτούργησαν για περίπου δύο χρόνια, εξυπηρετώντας δεκάδες πόλεις των ΗΠΑ, όπως η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, το Σικάγο, η Ατλάντα και το Ντένβερ. Τα εισιτήρια ξεκινούσαν από τα 150 δολάρια και έφταναν έως τα 1.200, ανάλογα με το μέγεθος του ζώου.

Το 2012, άρχισε να αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και προέβη σε ακυρώσεις πτήσεις. Μετά από ένα χρόνο, σταμάτησε εντελώς τη λειτουργία της.

Πάντως, η ιστοσελίδα των αερογραμμών αυτών υπάρχει ακόμα και υπόσχεται την μετα-Covid επιστροφή τους στα μέσα του 2022.

Σεξισμός και στον αέρα

Το 2002, ο ιδιοκτήτης της αλυσίδας εστιατορίων Hooters – γνωστής για τις σέξι σερβιτόρες του – αγόρασε την Pace Airlines, η οποία είχε στόλο από οκτώ αεροσκάφη, κυρίως Boeing 737. Τον επόμενο χρόνο, τη μετέτρεψε στην Hooters Air.

Πέρα από τη χαρακτηριστική κουκουβάγια στην ουρά του αεροσκάφους, μέσα σε αυτό τους επιβάτες υποδέχονται δύο Hooters girls, με τη χαρακτηριστική «ελαφριά» ενδυμασία. Τα κορίτσια αυτά οργάνωναν παιχνίδια κατά τη διάρκεια της πτήσης και έδιναν δώρα.

Υπήρχαν και κανονικές αεροσυνοδοί, οι οποίες σέρβιραν το φαγητό και είχαν τα συνηθισμένα καθήκοντά τους.

Καθώς ήταν budget αεροπορική και είχε ως έδρα το τουριστικό θέρετρο του Myrtle Beach στη Νότια Καρολίνα, η Hooters Airs είχε αρκετούς επιβάτες στις αρχές της – κυρίως τουρίστες, οικογένειες και παίκτες γκολφ.

Ωστόσο, δεν κατάφερε ποτέ να είναι κερδοφόρα και σταμάτησε τη λειτουργία της το 2006.

Οι αερογραμμές του… Κυρίου

Αυστηρή απαγόρευση στο αλκοόλ, Βίβλοι και Τορά αντί για περιοδικά, μόνο θρησκευτικές ταινίες στις οθόνες και το ένα τέταρτο των κερδών θα πήγαινε για ιεραποστολές. Κάπως έτσι φανταζόταν την The Lord’s Airline ο ιδρυτής της, Άρι Μάρσαλ.

Το 1985, αγόρασε ένα παλιό DC-8 με στόχο να κάνει την πτήση Μαϊάμι – Ιερουσαλήμ τρεις φορές την εβδομάδα.

Ωστόσο, η αεροπορική εταιρεία δεν πήρε ποτέ επίσημη αδειοδότηση από τις αρχές των ΗΠΑ και έπειτα και από μια διαμάχη για το ιδιοκτησιακό της καθεστώς, έπαψε να υπάρχει πριν καν πετάξει.

Αερογραμμές για θεριακλήδες

Το κάπνισμα σε πτήσεις στις ΗΠΑ απαγορεύτηκε το 1990 και φυσικά κάποιοι δεν χάρηκαν καθόλου με αυτό.

Δύο επενδυτές, ο Oυίλιαμ Ουάλτς και ο Τζορτζ Ρίτσαρντσον, προσπάθησαν να ιδρύσουν τη δική τους αερογραμμή μόνο για καπνιστές το 1993. Για να χρηματοδοτήσουν το εγχείρημα αυτό, ζήτησαν συνδρομή από τα μέλη της, τα οποία φυσικά έπρεπε να είναι πάνω από 21 ετών.

Το σχέδιο τους ήταν να δίνουν δωρεάν τσιγάρα στις πτήσεις της Smokers Express, όπου θα σερβιρόταν κλασικό αμερικανικό μενού με μπριζόλες και μπέργκερ.

Όμως, δεν κατάφεραν ποτέ να εξασφαλίσουν την απαραίτητη αδειοδότηση, παρόλο που ισχυρίστηκαν ότι πάνω από 5.000 άτομα στήριξαν την προσπάθειά τους.

Το 2006, ένας Γερμανός βιομήχανος – και φανατικός καπνιστής – προσπάθησε να αναβιώσει το εγχείρημα υπό το όνομα Smoker’s International Airways (ή SmintAir), αλλά και πάλι απέτυχε να συγκεντρώσει τα απαραίτητα χρήματα και να πάρει επίσημη άδεια λειτουργίας.

Αεροπορική πολυτελείας

Το 1987 ιδρύθηκε η MGM Grand Air, μια αεροπορική για υπερπολυτελείς πτήσεις, μόνο Α’ θέσης, η οποία εξυπηρετούσε μόνο το δρομολόγιο Λος Άντζελες – Νέα Υόρκη.

Στα δύο αεροσκάφη του στόλου της έμπαιναν μόνο μέχρι 33 επιβάτες, παρά το γεγονός ότι αυτά χωρούσαν πάνω από 100 άτομα.

Η αεροπορική υποσχόταν μια λουξ εμπειρία: καμία «ουρά», κανένα check-in, καμία αναμονή για τις βαλίτσες (τις μετέφεραν αχθοφόροι), ειδικά σαλόνια στα δύο αεροδρόμια που εξυπηρετούσε, ακόμα και λιμουζίνα για τη μεταφορά από το σπίτι έως το αεροδρόμιο.

Μέσα στο αεροπλάνο, πέντε αεροσυνοδοί εξυπηρετούσαν τους επιβάτες. Υπήρχε μπαρ, καθώς και ξεχωριστά δωμάτια. Το γεύμα συνοδευόταν από σαμπάνια ή εξαιρετικό κρασί, ενώ το μπάνιο ήταν διακοσμημένο με χρυσές βρύσες και σαπούνια πολυτελείας.

Όλα αυτά σε αρκετά καλό κόστος, λίγο παραπάνω από ένα εισιτήριο Α’ θέσης σε μια κλασική αεροπορική. Κυρίως, διάσημοι και πλούσιοι χρησιμοποιούσαν την MGM Grand Air.

Ωστόσο, καθώς τα ιδιωτικά τζετ άρχισαν να γίνονται όλο και πιο δημοφιλή, η εταιρεία δυσκολευόταν να γεμίσει τις 33 θέσεις επιβατών στις πτήσεις της. Τελικά, πωλήθηκε και άλλαξε όνομα το 1995, ενώ έκλεισε εντελώς το 2008.

moneyreview.gr με πληροφορίες από CNN

Διαβάστε επίσης:

Μέσα στη «Ferrari των αιθέρων»: Το ιδιωτικό τζετ με ολόκληρο υπνοδωμάτιο

Έτσι θα είναι το εσωτερικό στα αεροπλάνα του μέλλοντος

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News