Η πληγή του τουρισμού κοστίζει 4 τρισ. δολάρια

Με ζημιά – μαμούθ, η οποία μπορεί να ξεπεράσει τα 4 τρισεκατομμύρια δολάρια, κινδυνεύει η παγκόσμια οικονομία, η οποία «βλέπει» την κατάρρευση του τουρισμού να κάνει πολύ μεγαλύτερο κρότο απ’ ό,τι αρχικά υπολογιζόταν.

Το γεγονός δε, ότι ο εμβολιαστικός ρυθμός είναι άνισος ανάμεσα στις χώρες καθιστά το πρόβλημα ακόμη μεγαλύτερο, καθώς η τουριστική ανάκαμψη προϋποθέτει την άρση όλων των ταξιδιωτικών περιορισμών σ’ όλες τις χώρες του πλανήτη -ή τουλάχιστον στις περισσότερες.

Μόνο για το φετινό έτος, η ζημιά από τον κλάδο του τουρισμού εκτιμάται ότι θα κυμαίνεται από 1,7 έως 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια, ακόμη κι αν καταγράφεται ανάκαμψη του τζίρου σε ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο και Γαλλία -χώρες με υψηλούς εμβολιαστικούς ρυθμούς.

Συνπολογίζοντας και τις απώλειες του 2020, η συνολική «χασούρα» μπορεί να υπερβεί τα 4 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Μελέτη των Ηνωμένων Εθνών επιρρίπτει την ευθύνη για το εξωπραγματικό ποσό των ζημιών στην άνιση πρόσβαση στα εμβόλια, με αποτέλεσμα το 60% του χαμένου τουριστικού τζίρου να αφορά τις αναπτυσσόμενες οικονομίες.

Με βάση τα ίδια στοιχεία, παράλληλα, ο τουρισμός έχει να διανύσει αρκετό ακόμη έδαφος, προτού σπεύσει να κηρύξει το τέλος της κρίσης, με τους ειδικούς να μην αναμένουν επιστροφή στα προ-κορωνοϊού επίπεδα πριν τουλάχιστον το 2023.

Στην καρδιά του προβλήματος βρίσκονται χώρες, όπως η Τουρκία και η Ταϊλάνδη, οι οποίες είναι υψηλά εξαρτώμενες από τους ξένους τουρίστες, με αποτέλεσμα ο αντίκτυπος να είναι ευρύς και να επηρεάζει πολλαπλούς κλάδους, όπως των τροφίμων, των ποτών, του λιανεμπορίου, των μεταφορών κ.α.

Συνολικά δε, η τουριστική κρίση εκτιμάται ότι έχει οδηγήσει σε αύξηση κατά 5,5% της ανεργίας του μη εξειδικευμένου εργατικού προσωπικού, πλήττοντας κυρίως τις γυναίκες και τους νέους.

«Ο τουρισμός αποτελεί σανίδα σωτηρίας για εκατομμύρια ανθρώπους και η πρόοδος του εμβολιασμού συνιστά κρίσιμης σημασίας στοιχείο για την ανάκαμψη της αγοράς εργασίας» τονίζει ο γενικός γραμματείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού, Zurab Pololikashvili.

Η περίπτωση της Ελλάδας

Όσον αφορά την Ελλάδα, η φετινή σεζόν χαρακτηρίζεται από μεβάλη αβεβαιότητα, καθώς παρά τις ισχυρές προσδοκίες του Απριλίου – Μαΐου, η πραγματικότητα αποδεικνύεται πιο δύσκολη. Το μπλόκο από την Βρετανία (αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη αγορά) και η παραλλαγή Δέλτα συνιστούν τους δύο μεγαλύτερους κινδύνους, θέτοντας προσκόμματα στην πορεία επίτευξης του στόχου για εισροές της τάξης του 45% (15 εκατ. τουρίστες) σε σχέση με το 2019.

Παράγοντες του κλάδου αισιοδοξούν ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί τις αμέσως επόμενες εβδομάδες, δηλαδή από τα μέσα Ιουλίου, και κυρίως εντός του Αυγούστου, ενώ το μεγάλο ερωτηματικό αφορά τον Σεπτέμβριο. Μια παράταση της τουριστικής σεζόν είναι βέβαιο ότι θα συμβάλλει καθοριστικά στην επίτευξη του στόχου του 45%.

Εάν, ωστόσο, η μετάλλαξη Δέλτα συνεχίσει να εξαπλώνεται και οι χώρες κληθούν να επιβάλλουν εκ νέου περιορισμούς στον ταξιδιωτικό κλάδο, τότε δεν αποκλείεται να γίνουμε μάρτυρες μιας επανάληψης του 2020, όταν οι εισρές τουριστών ανήλθαν σε μόλις 7,4 εκατ. ή αλλιώς στο 25% του 2019.

moneyreview.gr με πληροφορίες από Bloomberg

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News