Barclays: Η Ευρώπη μπροστά σε νέα υπαρξιακή απειλή

Με την πανδημία να διευρύνει το χάσμα που χωρίζει τις δημοσιονομικά ισχυρές χώρες (δηλαδή κυρίως τις βιομηχανικές οικονομίες της Β. Ευρώπης) από εκείνες που εμφανίζουν υψηλά χρέη και μεγάλη εξάρτηση από τον τουρισμό, και με τον κορωνοϊό να αφήνει μόνιμα σημάδια στις οικονομίες του Νότου, η Ευρωζώνη βρίσκεται και πάλι μπροστά σε μία αξιόπιστη υπαρξιακή απειλή, προειδοποιεί η Barclays.

Ο επενδυτικός οίκος θεωρεί ότι μία δυναμική οικονομική ανάκαμψη βρίσκεται πολύ κοντά και προβλέπει ότι το πραγματικό ΑΕΠ της Ευρώπης θα επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα έως το δεύτερο τρίμηνο του 2022. Όμως, οι αναλυτές του δηλώνουν επιφυλακτικοί ως προς τις προοπτικές ανάπτυξης του 2022-2023. «Κοιτάζοντας πέραν των επόμενων 1-2 τριμήνων, περιμένουμε μία μεγάλη επιβράδυνση της ανάπτυξης», τονίζει η Barclays, εξηγώντας ότι αυτό δεν θα συμβεί μόνο γιατί η συσσωρευμένη ζήτηση σιγά-σιγά θα υποχωρεί, αλλά και εξαιτίας των μόνιμων ουλών που θα αφήσει η κρίση του κορωνοϊού, με την οριστική ζημιά που θα προκαλέσει σε επιχειρήσεις και αγορά εργασίας, κυρίως στις ασθενέστερες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Το κύμα των χρεοκοπιών

Όπως εξηγεί η Barclays, όσο περισσότερο κρατούν τα περιοριστικά μέτρα, τόσο πιο δύσκολο είναι για τις επιχειρήσεις να κρατηθούν ζωντανές και να αποπληρώσουν τις προηγούμενες υποχρεώσεις τους. Επομένως, οι χρεοκοπίες αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά και η προσφορά πιστώσεων να περιοριστεί περαιτέρω όταν οι κυβερνήσεις αρχίσουν να αίρουν τα μέτρα στήριξης.

Το εμπειρικό μοντέλο που χρησιμοποιεί ο οίκος, συνδέοντας τις χρεοκοπίες με την οικονομική ανάπτυξη, την κατάσταση του επιχειρηματικού κύκλου και το δανεισμό των επιχειρήσεων, δείχνει ότι εάν δεν υπήρχαν τα μέτρα στήριξης, οι χρεοκοπίες θα ήταν το 2020 κατά 30% υψηλότερες  σε σχέση με το 2019.

Συνυπολογίζοντας τα δημοσιονομικά μέτρα στήριξης, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), υπολογίζει ότι οι χρεοκοπίες στις ανεπτυγμένες οικονομίες θα μπορούσαν να αυξηθούν κατά 20% το 2021 σε σχέση με τα επίπεδα του 2019. Το ΔΝΤ, αντίστοιχα, υπολογίζει ότι το 8% των επιχειρήσεων (δηλαδή σχεδόν 3 εκατομμύρια εταιρείες) που ήταν φερέγγυες πριν από την πανδημία θα χρειαστούν κεφαλαιακή ενίσχυση της τάξης των 2-3 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ για να μην χρεοκοπήσουν. 

Η στιγμή «make or break» για την Ευρώπη

Σύμφωνα με την Barclays, αυτή η αντίθεση στις προοπτικές μεταξύ των ισχυρών και των αδύναμων οικονομιών της Ευρώπης αποτελεί μία μεγάλη πρόκληση για τη νομισματική ένωση. Η εικόνα επιδεινώνεται από το γεγονός ότι η Ευρωζώνη αναμένεται να μείνει πίσω σε οικονομικές επιδόσεις έναντι των ΗΠΑ.

Όπως τονίζει ο οίκος, το Next Generation EU Fund (NGEU) είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, όμως οι μεταρρυθμίσεις που αυτό απαιτεί θα αποφέρουν καρπούς έπειτα από πολλά χρόνια. «Εν τω μεταξύ, λόγω των συσσωρευμένων χρεών, κομμάτια της Ευρωζώνης θα παραμείνουν πολύ ευάλωτα σε τυχόν νέα αρνητικά σοκ», προειδοποιούν οι αναλυτές.

Πάντως, η Barclays δηλώνει ότι βλέπει υποσχόμενα σημάδια, συμπεριλαμβανομένων των πρόσφατων εξελίξεων στις μεγάλες χώρες, που δείχνουν ότι η οικονομική απόκλιση ανάμεσα στα κράτη-μέλη θα μπορούσε να αποτελέσει έναν καταλύτη για να ενισχυθεί το momentum προς την περαιτέρω ευρωπαϊκή ενοποίηση.

Στο πλαίσιο αυτό, ο οίκος περιμένει αυξημένο ενδιαφέρον για την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης, της ένωσης των κεφαλαιαγορών και της δημοσιονομικής ένωσης.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News