UniCredit: Θετική έκβαση μία προσφορά εξαγοράς της Commerzbank

Η πολιτική ελίτ της Γερμανίας βρίσκεται σε σοκ: η ιταλική τράπεζα UniCredit κάνει παιχνίδι για την Commerzbank, τη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας σε ενεργητικό, δημιουργώντας ανησυχίες για τις επιπτώσεις που θα έχει στα πάντα, από τις θέσεις εργασίας μέχρι τις εκλογικές προοπτικές του κυβερνητικού συνασπισμού.

Στην πραγματικότητα, ο συνδυασμός είναι μια καλή ιδέα και θα μπορούσε να είναι ένα σημαντικό βήμα προς την οικονομική ένωση που χρειάζεται εδώ και καιρό η ΕΕ. 

Η Ευρώπη θα απαιτήσει τρισεκατομμύρια ευρώ σε επενδύσεις για να επιτύχει τους στόχους της, συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής, της αναβάθμισης των υποδομών και γενικά της τόνωσης της οικονομικής ανάπτυξης. Ωστόσο, μεγάλο μέρος των αποταμιεύσεων των Ευρωπαίων βρίσκεται σε καταθέσεις σε εγχώριες τράπεζες, οι οποίες τείνουν να επενδύουν τοπικά – συχνά στο χρέος των χωρών τους. Αυτό αποτρέπει το ιδιωτικό κεφάλαιο από το να χρησιμοποιηθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό και ενισχύει έναν «φαύλο κύκλο» στο πλαίσιο του οποίου τα οικονομικά των τραπεζών συνδέονται επικίνδυνα με τις κυβερνήσεις τους.

Οι διασυνοριακές συγχωνεύσεις τραπεζών θα μπορούσαν να είναι μέρος της λύσης. Η μεγαλύτερη κλίμακα και η διαφοροποίηση θα μπορούσαν να καταστήσουν τις τράπεζες πιο αποτελεσματικές, κερδοφόρες και σταθερές (με την υπόθεση ότι είναι επαρκώς κεφαλαιοποιημένες). Οι διασυνοριακές συμφωνίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα χρήματα να κυκλοφορούν πιο ελεύθερα σε ολόκληρη την ΕΕ, συμβάλλοντας στην αναγκαία ενοποίηση των κατακερματισμένων κεφαλαιαγορών της. Η ΕΚΤ έχει εδώ και καιρό ταχθεί υπέρ.

Μέχρι στιγμής, όμως, διάφορα εμπόδια έχουν σταματήσει αυτούς τους συνδυασμούς. Πρώτον, οι πολιτικοί ηγέτες τείνουν να υπερασπίζονται τους εθνικούς πρωταθλητές, ενώ οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές θέλουν οι τράπεζες να διατηρούν το ενεργητικό τους στη χώρα προκειμένου να διασφαλίσουν την ασφάλεια των καταθέσεων – ένα πρόβλημα που η ΕΕ δεν έχει αντιμετωπίσει εδώ και καιρό με έναν κοινό μηχανισμό ασφάλισης καταθέσεων, που είναι τόσο απαραίτητος για την ολοκλήρωση της ευρύτερης τραπεζικής της ένωσης.

Η προσφορά εξαγοράς της UniCredit στοχεύει ξεκάθαρα στο να σπάσει το αδιέξοδο. Όπως είπε ο Αντρέα Ορσέλ, διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας, σε συνέντευξή του στο Bloomberg Television πέρυσι, η Ευρώπη χρειάζεται μεγαλύτερες τράπεζες «αν θέλουμε να παραμείνει ανταγωνιστική έναντι των ΗΠΑ ή της Κίνας». Η UniCredit έχει ήδη σημαντική παρουσία στη Γερμανία με την ιδιοκτησία της HypoVereinsbank και η Commerzbank θα μπορούσε να είναι ένα καλό συμπλήρωμα. Ο Ορσέλ έχει δημιουργήσει μερίδιο 9%, εν μέρει προσφέροντας την υψηλότερη τιμή για κρατικές μετοχές που έχουν απομείνει από τη διάσωση της τράπεζας το 2008, και λέει ότι ενδιαφέρεται για την πλήρη εξαγορά.

Η δημιουργία ενός πιο αποτελεσματικού ευρωπαϊκού τραπεζικού κολοσσού θα μπορούσε να συνεπάγεται μειώσεις προσωπικού – γι’ αυτό το γερμανικό εργατικό σωματείο Verdi είναι αντίθετο. Ωστόσο, εάν γίνει σωστά, τα οφέλη είναι πιθανό να αντισταθμίσουν το κόστος – ίσως ακόμη και να δημιουργήσουν ώθηση για την ΕΕ να παράσχει επιτέλους αμοιβαία ασφάλιση καταθέσεων, τουλάχιστον για ένα υποσύνολο μεγαλύτερων τραπεζών, και να σπάσει άλλα εμπόδια που εμποδίζουν την Ευρώπη να αξιοποιήσει το χρηματοοικονομικό της δυναμικό. Εάν οι ηγέτες της Γερμανίας θέλουν να προσελκύσουν τις επενδύσεις που χρειάζονται για να μεταμορφώσουν την οικονομία της χώρας που αντιμετωπίζει προβλήματα, αυτό είναι το είδος της συμφωνίας που θα έπρεπε να καλωσορίσουν.

moneyreview.gr με πληροφορίες από Bloomberg

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News