Είναι η Ινδία η «νέα Κίνα»;

Τη στιγμή που η οικονομία της Κίνας αντιμετωπίζει δυσκολίες, ένας άλλος ασιατικός γίγαντας, η γειτονική Ινδία, βρίσκεται ξαφνικά στο ραντάρ των επενδυτών και των επιχειρηματιών. Οι δύο πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα χαρακτηρίστηκαν από την άνοδο της Κίνας. Θα είναι η Ινδία ο πρωταγωνιστής στις επόμενες;

Σύμφωνα με την Wall Steet Journal, υπάρχουν πολλές ενδείξεις για αυτό. Μέσα στο 2023, ο πληθυσμός της χώρας ξεπέρασε αυτόν της Κίνας. Περισσότεροι από τους μισούς Ινδούς είναι κάτω των 25 ετών. Και με τους σημερινούς ρυθμούς ανάπτυξης, η Ινδία θα μπορούσε να γίνει η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο σε λιγότερο από μια δεκαετία, αφού πρόσφατα ξεπέρασε το Ηνωμένο Βασίλειο, λαμβάνοντας την 5η θέση. Το χρηματιστήριο της χώρας έχει συμπληρώσει οκτώ συνεχόμενα χρόνια θετικών αποδόσεων και η επιδείνωση των εμπορικών σχέσεων μεταξύ της Δύσης και της Κίνας, την ωφελεί.

Δεν είναι όλα ρόδινα 

Αλλά η πορεία της Ινδίας προς τα εμπρός είναι πιθανό να αποδειχθεί πολύ διαφορετική – και πιο δύσκολη – από εκείνη της Κίνας, τονίζει η Wall Street Journal. 

Ενώ η προσφορά εργατικού δυναμικού είναι, θεωρητικά, άφθονη, μια σειρά από εμπόδια εξακολουθούν να δυσκολεύουν τη σύνδεση των εργαζομένων με τους εργοδότες. Αυτό καθιστά δύσκολο τόσο για τα νοικοκυριά όσο και για τις εταιρείες να συγκεντρώσουν τα χρήματα που απαιτούνται για το είδος της επενδυτικής έκρηξης που μεταμόρφωσε τις «τίγρεις» της Ανατολικής Ασίας όπως η Ταϊβάν και η Νότια Κορέα και τους έβγαλαν από τη φτώχεια. Τα ακόμα υψηλά εμπόδια στο εμπόριο είναι ένα άλλο πρόβλημα, ειδικά εάν η Ινδία θέλει να γίνει ένας κόμβος συναρμολόγησης gadget όπως η Κίνα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η πρόσφατη πρόοδος δεν ήταν εντυπωσιακή ή ότι δεν θα συνεχιστεί. Οι μεγάλες εταιρείες συναρμολόγησης ηλεκτρονικών όπως η Foxconn και η Pegatron έχουν διοχετεύσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στη χώρα και το μερίδιό της στις παγκόσμιες εξαγωγές έχει αυξηθεί.

Δημογραφικά, η Ινδία είναι εκεί όπου βρισκόταν η Κίνα όταν η ανάπτυξή της απογειωνόταν τη δεκαετία του 1990. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, σχεδόν το ένα πέμπτο των ατόμων ηλικίας 15 έως 64 ετών στον κόσμο θα είναι Ινδοί μέχρι το 2030.

Σε έναν κόσμο που γερνά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις οικονομίες, οι αντίστοιχοι δείκτες στην Ινδία υποχωρούν, κάτι που αναμένεται να συμβάλει στην αύξηση των αποταμιεύσεων και των επενδύσεων.

Βέβαια, η Ινδία βρίσκεται πίσω στην ένταξη των πολιτών της στο εργατικό δυναμικό, και ειδικά σε ό,τι αφορά τις γυναίκες. Μόνο το ένα τρίτο του γυναικείου πληθυσμού σε παραγωγική ηλικία της χώρας ήταν στο εργατικό δυναμικό το οικονομικό έτος 2022, σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας και Απασχόλησης που δημοσιεύθηκαν πέρυσι. 

Πρόκειται για αύξηση περίπου 10 ποσοστιαίων μονάδων από το 2018, αλλά το νούμερο εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλότερο από τον παγκόσμιο μέσο όρο για τις χώρες χαμηλού μεσαίου εισοδήματος που διαμορφώνεται στο 50%, και πολύ κάτω από το 71% της Κίνας.

Επιπλέον, μεγάλο μέρος της βελτίωσης από το 2018 αφορά τη συμμετοχή του εργατικού δυναμικού της υπαίθρου και όχι των πόλεων – γεγονός που δεν ωφελεί ιδιαίτερα τα αστικά εργοστάσια που «διψούν» για εργάτες.

Οι τεράστιες επιδοτήσεις για τη γεωργία μπορεί να είναι ένας λόγος. Επιπλέον, οι Ινδοί είναι λιγότερο διατεθειμένοι να ταξιδέψουν μακριά από το σπίτι για να ζήσουν και να εργαστούν, σε σύγκριση με τους Κινέζους. 

Η σχέση αγάπης-μίσους της Ινδίας με το εμπόριο είναι ένα άλλο πρόβλημα. Σε αντίθεση με την Κίνα, η Ινδία είναι μια θορυβώδης δημοκρατία. Τα μέτρα προστατευτισμού που αρέσουν στους ανθρώπους είναι μέρος της εξίσωσης. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, η Ινδία είχε τους υψηλότερους εισαγωγικούς δασμούς παγκοσμίως το 2022, με μέσο όρο 18,1%. Συγκριτικά, η Κίνα ήταν στο 7,5%, η Ευρωπαϊκή Ένωση στο 5,1% και οι ΗΠΑ στο 3,3%. Αυτοί οι περιορισμοί στις εισαγωγές μπορεί να είναι επαχθείς για τους κατασκευαστές που εξαρτώνται από τα εισαγόμενα εξαρτήματα για τη συναρμολόγηση και την εξαγωγή των προϊόντων τους.

Η Ινδία έχει επενδύσει πολλά σε υποδομές τα τελευταία χρόνια και το δίκτυο μεταφορών της χώρας έχει βελτιωθεί—για παράδειγμα η μέση ταχύτητα των εμπορευματικών τρένων αυξήθηκε πάνω από 50% τα τελευταία δύο χρόνια και ο χρόνος αναμονής στα λιμάνια μειώθηκε κατά 80% από το 2015. Αλλά η κυβέρνηση είναι ήδη υπερχρεωμένη, γεγονός που μπορεί να δυσχεράνει τη συνέχεια της προόδου, εάν μια μεγάλη έκρηξη του ιδιωτικού τομέα δεν αυξήσει τα φορολογικά έσοδα.

Το δημόσιο χρέος της Ινδίας ανέρχεται περίπου στο 85% του ΑΕΠ, έχοντας τη δεύτερη θέση μεταξύ των αναδυόμενων οικονομιών, μετά τη Βραζιλία. Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες της κεντρικής κυβέρνησης θα ανέλθουν σε υψηλό σχεδόν δύο δεκαετιών στο 3,3% του ΑΕΠ μέχρι το τέλος αυτού του οικονομικού έτους. Η διατήρηση αυτού του επιπέδου κατασκευής υποδομών θα απαιτήσει υψηλότερα έσοδα, χαμηλότερες επιδοτήσεις ή πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή από τον ιδιωτικό τομέα.

Όλα αυτά καθιστούν ζωτικής σημασίας για την Ινδία να κάνει ό,τι μπορεί για να εξομαλύνει τον δρόμο για τις άμεσες ξένες επενδύσεις, ειδικά στον τομέα της μεταποίησης.

Προκειμένου η Ινδία να ενισχύσει το γεωπολιτικό της βάρος, χρειάζεται εξωτερικές επενδύσεις που θα βοηθήσουν στην άνοδο του μεριδίου του μεταποιητικού τομέα στο ΑΕΠ από κάτω από 15%, όπου ήταν εδώ και χρόνια, κάπου κοντά στον επίσημο στόχο του 25%. Αλλά τα πρόσφατα μηνύματα είναι ανάμεικτα. Οι άμεσες ξένες επενδύσεις μειώθηκαν το 2022 και το 2023 αφού έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ το 2020.

Μέρος αυτής της πτώσης είναι εύκολο να εξηγηθεί, από την κατάρρευση της παγκόσμιας τεχνολογικής φούσκας, της οποίας σημαντικός παράγοντας ήταν η Ινδία, και τη γενική υποχώρηση της παγκόσμιας χρηματοδότησης venture capital. Παράλληλα, οι άμεσες ξένες επενδύσεις σε τομείς όπως οι υπολογιστές, που ήταν περίπου 0,5% του ΑΕΠ το 2021 σύμφωνα με την HSBC, έχουν επίσης μειωθεί σημαντικά. 

Οι κολοσσοί ηλεκτρονικών συσκευών όπως η Foxconn επενδύουν τεράστια κεφάλαια, αλλά ανταγωνίζονται επίσης την άκαμπτη εργατική νομοθεσία, μεταξύ άλλων ζητημάτων.

Προς το παρόν, η Ινδία παραμένει μια οικονομία που βασίζεται κυρίως στην κατανάλωση και τις υπηρεσίες. Αν δεν μπορεί πραγματικά να αυξήσει τις άμεσες ξένες επενδύσεις στη μεταποίηση- που πιθανώς σημαίνει επίλυση προβλημάτων στην αγορά εργασίας και μείωση των εμπορικών φραγμών- είναι πιθανό να δυσκολευτεί να ανταποκριθεί στις ταχύτητες απογείωσης άλλων ασιατικών κρατών.

moneyreview.gr 

Διαβάστε επίσης: 

Ινδία: Η εύπορη τάξη θα φτάσει τα 100 εκατ. άτομα και θέλει προϊόντα υψηλής ποιότητας

Η Ινδία, ανερχόμενη παγκόσμια δύναμη – Ξεκινά ο ινδικός αιώνας;

Ναρέντρα Μόντι στην «Κ»: Να φτιάξουμε αλυσίδες με τις ελληνικές επιχειρήσεις

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News