BofA: Έως το 2040 θα ξεμείνουμε από νερό – Μόλις 1% του ΑΕΠ κοστίζει η λύση της κρίσης

To 75% του πλανήτη καλύπτεται από νερό, αλλά λιγότερο από το 1% του νερού αυτού μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Και αυτά τα αποθέματα εξαντλούνται με γρήγορους ρυθμούς. Σύμφωνα με ανάλυση της Bank of America, η οποία επικαλείται έρευνα του Aarhus University, με τον σημερινό ρυθμό, η ανθρωπότητα θα ξεμείνει από γλυκό νερό το 2040.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει η BofA, η παγκόσμια ζήτηση νερού έχει αυξηθεί κατά 40% τα τελευταία 40 χρόνια και αναμένεται να εμφανίσει περαιτέρω αύξηση 25% έως το 2050. Όμως, η προσφορά έχει πέσει τουλάχιστον στο μισό από το 1970.

Ως αποτέλεσμα, περίπου το 50% του πληθυσμού της γης αντιμετωπίζει ήδη πολύ υψηλά προβλήματα στο μέτωπο του νερού, τουλάχιστον για ένα  μήνα τον χρόνο.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ζήτηση για νερό αυξήθηκε τον τελευταίο αιώνα με ρυθμό 1,7 φορές γρηγορότερο από την αύξηση του πληθυσμού. Ο πληθυσμός της γης αναμένεται να κορυφώσει περίπου στα 10 δισεκατομμύρια άτομα έως το 2050, ενώ η αστικοποίηση αυξάνεται δραματικά, με το 25% του πληθυσμού να μεταφέρεται σε πόλεις, με αποτέλεσμα η ζήτηση για νερό να εντείνεται.

Με τη σημερινή τροχιά του ΑΕΠ, η ζήτηση για νερό θα αυξηθεί κατά 400% έως το 2050, προειδοποιεί η Bank of America, καθώς ζούμε σε μία εποχή υπερ-κατανάλωσης, όπου το fast fashion, η βιομηχανία των τροφίμων και η τεχνολογία αυξάνουν τη χρήση νερού.

Για παράδειγμα, για να φτιαχτεί ένα απλό μπλουζάκι απαιτείται όσο νερό θα κατανάλωνε ένα άτομο στο ντους για τρεις εβδομάδες. Για να παραχθεί ένα κιλό μπριζόλα απαιτείται τόσο νερό όσο καταναλώνει στο ντους ένας μέσος άνθρωπος σε διάστημα 3,5 μηνών. Τα data centers είναι  ο 10ος μεγαλύτερος καταναλωτής νερού στις ΗΠΑ, ενώ το ChatGPT «πίνει» ένα  λίτρο νερού για κάθε 40 εντολές.

Την ίδια στιγμή, η προσφορά νερού φθίνει, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα. Το 80% των αποβλήτων παγκοσμίως χύνεται στη θάλασσα χωρίς επαρκή επεξεργασία, τα μικροπλαστικά εντοπίζονται στο 83% του νερού που τρέχει από τις βρύσες και το 57% των υδροφορέων γλυκού νερού παγκοσμίως έχουν ξεπεράσει το σημείο καμπής.

Οι κακές υποδομές περιορίζουν επίσης την προσφορά, καθώς το 1/3 του γλυκού νερού που περνά μέσα από αγωγούς χάνεται λόγω διαρροών.

Και βέβαια, η κλιματική κρίση και η κρίση του νερού είναι αλληλένδετες, καθώς για κάθε αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 1 βαθμό Κελσίου, το ανανεώσιμο νερό μειώνεται κατά 20%.

Καθώς οι ελλείψεις νερού επιδεινώνονται, αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να επηρεάσει το ένα τρίτο του παγκόσμιου ΑΕΠ έως το 2050, υπολογίζει η Bank of America, προειδοποιώντας για δυνητική μείωση του ΑΕΠ κατά 6% και αύξηση των κινδύνων σε υγεία, μεταναστευτικό και ανισότητες.

Και με δεδομένο ότι περίπου το 80% των χωρών μοιράζονται πόρους γλυκού νερού με τουλάχιστον άλλο ένα κράτος, οι ελλείψεις αυτές απειλούν να ενισχύσουν τις εντάσεις. Η BofA χρησιμοποιεί σαν case study τις Λίμνες Πρέσπες, τις οποίες μοιράζονται η Αλβανία, η Ελλάδα και η Β. Μακεδονία. Η περιοχή αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα βιωσιμότητας, όπως η υπερεκμετάλλευση, η μόλυνση και η μείωση της βιοποικιλότητας, όμως και οι τρεις χώρες υιοθέτησαν την Διεθνή Συμφωνία για την Διασυνοριακή συνεργασία στην Πρέσπα, που δημιούργησε την πρώτη διασυνοριακή προστατευόμενη περιοχή στα Βαλκάνια, επισημαίνεται.

Με το 1% του ΑΕΠ λύνεται το πρόβλημα

«Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι το 1% του ΑΕΠ», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι αναλυτές της Bank of America, καθώς έρευνα της Παγκόσμιας Τράπεζας έχει δείξει ότι κάθε ένα δολάριο που επενδύεται στην πρόσβαση και υγιεινή του νερού μπορεί να φέρει αποδόσεις περίπου 7 δολαρίων. 

Συγκεκριμένα, θα κόστιζε περίπου 1,04 τρισ. δολάρια ετησίως από το 2015 έως το 2030 για να διασφαλιστεί η βιώσιμη διαχείριση του νερού σε όλες τις χώρες. «Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαζόταν μόλις το 1% του ΑΕΠ για να λυθεί η παγκόσμια κρίση νερού ή 0,29 δολάρια για κάθε άτομο την ημέρα από το 2015 έως το 2030», επισημαίνεται. 

Μάλιστα, οι λύσεις τις οποίες προτείνει η BofA είναι ύψους 200 δισ. δολαρίων. Η πρώτη γραμμή άμυνας είναι οι υποδομές, όπως οι εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας, καθώς όπως επισημαίνει η BofA, οι υποδομές του νερού στις ΗΠΑ είναι 50 ετών.

Η διαχείριση του νερού και τεχνολογίες όπως οι έξυπνοι μετρητές, η χρήση τεχνητής νοημοσύνης και η έξυπνη ύδρευση μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε καλύτερη χρήση νερού.

Παράλληλα, τεχνικές επεξεργασίας, όπως η αφαλάτωση, είναι κρίσιμες για την διασφάλιση επαρκούς προσφοράς και ήδη εξασφαλίζουν το 90% του πόσιμου νερού σε κάποιες χώρες.

Και για να αναλογιστεί κανείς τα μεγέθη, η BofA επισημαίνει ότι το ποσό που ξοδεύουμε σε εμφιαλωμένο νερό (270 δισ. δολάρια) είναι υπερδιπλάσιο από την επένδυση που απαιτείται για να εξασφαλιστεί ασφαλές πόσιμο νερό για το σύνολο του πληθυσμού της γης.

Ακολουθήστε το Money Review στο Google News