Οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις των επόμενων Eurogroup για το χρέος
Tο επόμενο Eurogroup στις 13 Φεβρουαρίου αλλά και αυτό του Μαρτίου αναμένεται να είναι από τα δυσκολότερα, αφού θα συζητηθούν οι νέοι κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας με τις χώρες του Βορρά να μην καλοβλέπουν την πρόταση της Κομισιόν που έχει δημοσιευθεί ήδη από τον Νοέμβριο και έτσι όλο αυτό το διάστημα υπάρχουν οι ανάλογες γκρίνιες.
Η ελληνική πλευρά θα προσέλθει έχοντας στη βαλίτσα της τη θεαματική αποκλιμάκωση του ελληνικού χρέους. Σύμφωνα με τις τελευταίες διαθέσιμες προβλέψεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ελλάδα αναμένεται να καταγράψει τη μεγαλύτερη σωρευτική πτώση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ, την περίοδο 2019-2023, μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ-27). Ειδικότερα, το χρέος της γενικής κυβέρνησης αναμένεται να υποχωρήσει στο 161,9% του ΑΕΠ το 2023, από 180,6% του ΑΕΠ το 2019, καταγράφοντας μείωση κατά 18,7 ποσοστιαίες μονάδες.
Η δεύτερη δύσκολη παράμετρος είναι πώς το οικονομικό επιτελείο θα πρέπει να πετύχει όσο γίνεται καλύτερους όρους για το χρέος της χώρας εν όψει και των εθνικών εκλογών, με τις πιέσεις να στοχεύουν και στη μείωση των στόχων των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Άλλη μια παράμετρος που θα προσπαθήσει να εντάξει στο νέο Σύμφωνο Σταθερότητας η ελληνική πλευρά είναι το πώς θα προσμετρώνται στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα οι αμυντικές δαπάνες.
Στα «συν» της πρότασης της Κομισιόν, που «βολεύει» την ελληνική πλευρά, είναι κατάργηση του κανόνα για την αποκλιμάκωση του χρέους κατά 1/20.
Σύμφωνα με την πρόταση της Κομισιόν που παρουσιάστηκε στις αρχές Νοεμβρίου, οι τιμές αναφοράς της Συνθήκης, που προβλέπουν πως το δημοσιονομικό έλλειμα δεν πρέπει να υπερβαίνει το 3% και η αναλογία χρέους προς ΑΕΠ το 60%, παραμένουν αμετάβλητες. Ο κανόνας όμως που αφαιρείται είναι ο λεγόμενος κανόνας 1/20, που αφορά τον ρυθμό μείωσης τους χρέους. Αντ΄ αυτού, τα κράτη-μέλη θα πρέπει να κλειδώσουν μια οροφή δαπανών, θα υπάρχει δηλαδή μια συμφωνημένη πορεία των καθαρών δαπανών για μια τετραετία.
Βάσει της πρότασης της Κομισιόν δεν ορίζεται νέος ρυθμός μείωσης του χρέους ή ποια θα πρέπει να είναι η αναλογία χρέους ΑΕΠ στο τέλος του προγράμματος ή πως θα γίνει η απομείωση του χρέους στο 60% του ΑΕΠ μέσα σε συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια (όπως ήταν τώρα η 20ετία). Τα κράτη-μέλη θα πρέπει να καταθέσουν εθνικά σχέδια που θα οδηγούν στη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους και την ενίσχυση της βιώσιμης ανάπτυξης. Τα σχέδια αυτά θα είναι διαφορετικά ανά χώρα, ανάλογα με τους κινδύνους που έχει να αντιμετωπίσει μια οικονομία αλλά και το ύψος του χρέους της. Τα σχέδια θα ενσωματώνουν δημοσιονομικούς, μεταρρυθμιστικούς και επενδυτικούς στόχους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων για την αντιμετώπιση μακροοικονομικών ανισορροπιών όπου χρειάζεται.
Διαβάστε επίσης:
Eurogroup: Ανθεκτική η οικονομία της Ευρωζώνης – Η κρίση δεν έχει περάσει
Τα ορόσημα για το νέο πακέτο μέτρων στήριξης
Ακολουθήστε το Money Review στο Google News
